«Τσουχτερό» πρόστιμο προβλέπει ο νόμος για τους ιδιοκτήτες/κηδεμόνες που οι σκύλοι τους γαβγίζουν κατά τις μεσημεριανές και βραδινές ώρες. Μεγάλη χρηματική ποινή επιβάλλεται για τη διατήρηση ζώων συντροφιάς σε συγκεκριμένους χώρους.
Μάθετε τι ορίζει η σχετική νομοθεσία
Αν ο σκυλάκος σας δεν είναι της μεσημεριανής ανάπαυσης και προτιμά να… εξασκεί τις φωνητικές του χορδές –να γαβγίζει- τότε θεωρείται παραβάτης. Και οι ιδιοκτήτες/κηδεμόνες του τιμωρούνται με πρόστιμο.
Αυτό ορίζει, όπως μας επισημαίνει ο δικηγόρος Χρήστος Θ. Πέτκος, ο ν. 4039/2012 (ΦΕΚ Α 15), όπως τροποποιήθηκε με τους Ν.4235/2014 (ΦΕΚ Α 32) και Ν.4483/2017 (ΦΕΚ Α 107) για την παράλειψη τήρησης των υγειονομικών και των αστυνομικών διατάξεων περί κοινής ησυχίας για ζώα συντροφιάς που διατηρούνται σε μονοκατοικίες και διαμερίσματα.
Και το ποσό δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο
Ο σχετικός νόμος «προβλέπει, λόγου χάριν, ότι το γάβγισμα σκύλου (βλαπτικές εκπομπές) κατά τις ώρες κοινής ησυχίας, μεσημεριανές ή νυχτερινές, επιφέρει, σύμφωνα με το άρθ. 8 παρ.1 και 2, διοικητική κύρωση – πρόστιμο ύψους 500 ευρώ ανά ζώο.
Ο κάτοχος ή ιδιοκτήτης του ζώου μπορεί εντός προθεσμίας 30 ημερών να ασκήσει προσφυγή κατά του προστίμου στο αρμόδιο Αστυνομικό Τμήμα.
Στις περιπτώσεις αυτές καλό θα είναι, οι ιδιοκτήτες των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς να προσέξουν το θέμα του γαβγίσματος, ειδικά τις ώρες κοινής ησυχίας. Υπάρχουν πάντα και υπερβολικοί γείτονες.
Αν το ζωάκι ενοχλεί πράγματι τους περιοίκους, καλό είναι να επιληφθούν επί του θέματος», τονίζει ο κύριος Πέτκος και διευκρινίζει: «Το άρθρο 8 παρ. 3 αναφέρει ότι απαγορεύεται η διατήρηση ζώων συντροφιάς (σκύλων και γατών) σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικιών. Εδώ, η διοικητική κύρωση – πρόστιμο ανέρχεται σε 300 ευρώ ανά ζώο.
Κανονικά επιτρέπεται η διατήρηση ζώων συντροφιάς στους ανοικτούς χώρους που υπάρχουν στις μονοκατοικίες.
Επίσης, μόνον εάν υπάρξει ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της οικοδομής επιτρέπεται η διατήρηση των ζώων στην πυλωτή, την ταράτσα, τον ακάλυπτο χώρο και τον κήπο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο οιοσδήποτε συνιδιοκτήτης ή ενοικιαστής, όπως θα έκανε κάθε μέσος ευαισθητοποιημένος πολίτης, δεν μπορεί να τοποθετήσει σε χώρους (πυλωτή, ταράτσα, ακάλυπτος, κήπος) της πολυκατοικίας δυο κουπάκια με ξηρά τροφή και νερό για ζώα συντροφιάς που ζουν στον δρόμο.
Διότι τα ζώα θεωρούνται αδέσποτα. «Ιδιοκτήτης» τους είναι ο οικείος δήμος, ο μόνος αρμόδιος για τη στείρωση και τη σίτιση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Εν κατακλείδι, πρέπει να τονίσουμε ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των ζώων (2017/1992), άρθρο 3, κανείς δεν θα πρέπει να κάνει άσκοπα ένα ζώο συντροφιάς να υποφέρει, να πονά, ή να αγωνιά.
Και, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Άμστερνταμ για την προστασία και καλή μεταχείριση των ζώων, αναγνωρίζεται ότι τα ζώα είναι όντα που αισθάνονται, και ότι πρέπει να εξασφαλίζεται η βελτίωση της προστασίας και σεβασμού τους».
