Όλο και περισσότερα παντρεμένα ζευγάρια ή ζευγάρια που βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις σταματούν να κάνουν σεξ.
Κανείς δεν το παραδέχεται ανοιχτά. Κανένα παντρεμένο ζευγάρι ή κάποιο που βιώνει μία πολύχρονη σχέση δεν πρόκειται να ομολογήσει ότι δεν κάνει σεξ. Εδώ και πολύ καιρό. Κανείς δεν υποψιάζεται. Τους βλέπουν μαζί σε πάρτι, δείπνα, φιλικές συγκεντρώσεις και είναι υπέροχοι. Πειράζονται, γελάνε, φιλιούνται ίσως, αλλά επιστρέφοντας στο σπίτι, ακόμη κι αν κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι, θα πουν «καληνύχτα» και μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει παρακάτω, δεν θα το συζητήσουν καν. Και δεν θα χωρίσουν γι’ αυτό. Απλώς, το σεξ δεν είναι πια κομμάτι του δεσμού τους.
Παρανοϊκό; Όχι. Πολλά ζευγάρια βιώνουν την ίδια κατάσταση. Για κάποια δεν αποτελεί καν πρόβλημα. Μοιάζει με άρρητη συμφωνία. Από ένα σημείο και μετά, το πάθος τελείωσε, η ερωτική ένταση εξατμίστηκε, έφυγε από τη ζωή τους ένα από τα βασικά στοιχεία που ενώνει δύο ανθρώπους που αποφάσισαν να είναι μαζί και αυτό ήταν όλο. Η συντροφικότητα, η (σκέτη) αγάπη, η καθημερινότητα κατάπιε τη σεξουαλικότητα τους και δεν επανήλθαν ποτέ για να καταλάβουν το γιατί και κυρίως για να δουν ξανά ο ένας τον άλλο, ως εραστή ή ως ερωμένη.
Ακόμη πιο… μακριά; Κάποιοι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να απατήσουν τον σύντροφο τους, να βάλουν τέλος σε μια σχέση που ένα ζωτικό κομμάτι της φαίνεται νεκρό, να αναζητήσουν νέες συγκινήσεις. Μοιάζουν απολύτως συμβιβασμένοι με αυτό που τους συμβαίνει, ακόμη χειρότερα το θεωρούν ως ένα βαθμό μοιραία, μέχρι και φυσιολογικό.
Είναι εύκολο να αφήσετε τη σεξουαλική ζωή σας να πεθάνει, όσο δύσκολο είναι να βρείτε την κατάλληλη στιγμή να θίξετε το θέμα. Το σοφό είναι να μην το θίξετε στην κρεβατοκάμαρα ή την ώρα που βρίσκεστε και οι δύο στο κρεβάτι.
Το ζήτημα έθιξε πριν από λίγες μέρες άρθρο της Guardian, στο οποίο αποφεύγονταν οι αναφορές σε ποσοστά, ακριβώς λόγω της μυστικότητας που επικρατεί γύρω από το θέμα. Ένα θέμα που συζητιέται κρυφά, ψιθυριστά, ακόμη και στον αιώνα της απόλυτης σεξουαλικής απελευθέρωσης, όπου όλα συζητιούνται και λύνονται με τη βοήθεια συμβουλευτικών, φαρμάκων ή τεχνολογίας. Ακριβώς γι’ αυτό η αρθρογράφος Joan McFadden, μέσω του άρθρου της προτείνει μερικές εναλλακτικές, κυρίως για τη συνειδητοποίηση του μαρασμού και την επαναφορά της σχέσης σε φυσιολογικά πλαίσια.
«Διαλέξτε τη στιγμή που θα μιλήσετε. Υπάρχουν άπειροι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι σταματούν να κάνουν σεξ – το άγχος, οι ασθένειες, ο τρόμος για τις επιδόσεις τους, χαμηλή λίμπιντο, γήρας, εμμηνόπαυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης, επειδή πήραν ή έχασαν βάρος. Είναι εύκολο να αφήσετε τη σεξουαλική ζωή σας να πεθάνει, όσο δύσκολο είναι να βρείτε την κατάλληλη στιγμή να θίξετε το θέμα. Το σοφό είναι να μην το θίξετε στην κρεβατοκάμαρα ή την ώρα που βρίσκεστε και οι δύο στο κρεβάτι. Το σοφότερο είναι να μην είστε θυμωμένοι με αυτό που σας συνέβη και να μην προσπαθήσετε να πιέσετε απαντήσεις αναφορικά με το γιατί το άλλο μέλος της σχέσης δεν θέλει πια.
Διαλέξτε τη στιγμή που θα ακούσετε. Κάντε ό,τι μπορείτε, για να μην πάρετε προσωπικά αυτό που θα ακούσετε. Μην υποθέτετε προκαταβολικά ότι δεν αρέσετε πια και κυρίως μην βάλετε στο στόμα τους σκέψεις που δεν τους ανήκουν. Μπορεί να είναι σκληρό να ακούσετε αυτό που έχουν να σας πουν, χωρίς να εμπλακείτε συναισθηματικά είναι όμως ένας τρόπος για να πάρετε απαντήσεις. Κυρίως, για το πώς ο/η σύντροφος σας νιώθει για όλο αυτό.
Προσπαθήστε να είστε ειλικρινείς. Με τον εαυτό σας και μεταξύ σας. Μήπως και οι δύο σταματήσατε να προσπαθείτε; Μήπως φτάνετε κάθε βράδυ στο κρεβάτι με το ίδιο τσαλακωμένο T-shirt κι αδιαφορώντας για το αν έχετε πλύνει τα δόντια σας; Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι πρέπει να μοιάζετε με τοπ μόντελ λίγο πριν πέσετε στο κρεβάτι, αλλά αν δεν κάνετε μία μικρή προσπάθεια να δείχνετε έστω και λίγο ελκυστικοί, γιατί απαιτείτε κάτι τέτοιο από τον άλλο; Δεν μπορείτε να συμπεριφέρεστε στο κρεβάτι, όπως όταν ζούσατε μόνοι, με ό,τι αυτό σημαίνει, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχουν συνέπειες. Ούτε εσείς υπογράψατε συμφωνία ότι θα πέφτετε στο κρεβάτι με κάποιον που ξέχασε τον εαυτό του, ούτε εκείνος/-η, φυσικά.
Αποφασίστε αν η έλλειψη σεξ, χαλάει αυτή τη… συμφωνία. Είσαστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε το σεξ, για όλο το υπόλοιπο “πακέτο” της σχέσης; Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό και σύμφωνα με έρευνες, η επιθυμία για σεξ μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Ναι, η οικειότητα, η συντροφικότητα κάποιες φορές είναι πιο σημαντικές από το σεξ, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς; Δεν αρκούν.
Αποκλείστε το σεξ. Πολλοί θεραπευτές πολύ συχνά, όταν διαχειρίζονται ζευγάρια σε αφλογιστία, τους ζητούν να αποκλείσουν το σεξ τελείως από τη σχέση τους. Να μην το συζητούν, να μην το επιδιώκουν, να μην ασκούν κανενός είδους πίεση προς αυτή την κατεύθυνση.
Να είστε υπομονετικοί. Αν έχετε ξεκαθαρίσει στον / στην σύντροφο ότι για εσάς το σεξ είναι ζωτικό στοιχείο της σχέσης, οφείλετε να περιμένετε να διαχειριστεί ο άλλος αυτό που πλέον ξεκάθαρα θέτετε. Επίσης, σε αυτό το σημείο, μην αποπειραθείτε να προτείνετε «ελεύθερη σχέση» ή «ανοιχτή» ως πιθανές λύσεις στο πρόβλημα.
Αναζητήστε βοήθεια. Μαζί. Το να ζητήσετε ψυχολογική υποστήριξη, μπορεί να μοιάζει θλιβερή εξέλιξη, ειδικά αν στην αρχή της σχέσης σας το σεξ ήταν το πιο φυσιολογικό, συναρπαστικό, εύκολο πράγμα που μπορούσε να συμβεί ανάμεσα σας. Όμως, αξίζει τον κόπο, αν σας βοηθήσει να εντοπίσετε το πρόβλημα που σας απομάκρυνε.
Η ευγένεια είναι σέξι. Βγείτε μαζί, διασκεδάστε, κάντε κοπλιμέντα ο ένας στον άλλον. Όταν και οι δύο νιώθουν ότι εισακούστηκαν και έχουν γίνει αντιληπτά τα όσα είπαν, αυτού του είδους η οικειότητα συχνά ξυπνά την επιθυμία για σεξ.
Αποκλείστε το σεξ. Πολλοί θεραπευτές πολύ συχνά, όταν διαχειρίζονται ζευγάρια σε αφλογιστία, τους ζητούν να αποκλείσουν το σεξ τελείως από τη σχέση τους. Να μην το συζητούν, να μην το επιδιώκουν, να μην ασκούν κανενός είδους πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό, αλλά το να δημιουργείς έναν ξεκάθαρο αποκλεισμό, είναι μία μέθοδος που ελαττώνει το άγχος και χαλαρώνει τους δύο συντρόφους.
Κάντε μικρά βήματα. Η σεξουαλική οικειότητα θέλει χρόνο. Μικρά αγγίγματα, σύντομα φιλιά, ελαφριά χάδια, όχι βίαιες κινήσεις, όχι υποσχετικές για εξτρίμ καταστάσεις. Οι αγκαλιές και η τρυφερότητα, ακόμη και σε ανθρώπους που δείχνουν να τα έχουν ξεχάσει ή αποκλείσει από τη ζωή τους, επανεισάγουν ξεχασμένες συμπεριφορές τρυφερότητας και ξυπνούν την όρεξη, χωρίς να πιέζουν για το παρακάτω.
Με στοιχεία από τον Guardian