Γελάσανε με την πρόταση Βαρουφάκη για 2.000 ευρώ κάθε μήνα, όμως είναι ίσως η μόνη λογική

Πολλοί γελάσανε με την πρόταση του Βαρουφάκη, όμως δε θα έπρεπε γιατί είναι ίσως η μόνη σχετικά ρεαλιστική σε αυτή την εποχή που ζούμε.

Ποια είναι η πρόταση;

Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα να τυπώσει 750 δισεκατομμύρια ευρώ και να καταθέσει στον τραπεζικό λογαριασμό κάθε πολίτη 2.000 ευρώ, κάθε μήνα, μέχρι να νικηθεί ο ιός.

Η πραγματικότητα είναι ότι χρειάζονται τέτοιας κλίμακας μέτρα που είναι αναγκαία για να μπορέσει να συνεχίσει να λειτουργεί η οικονομία.

Αυτή τη στιγμή η αγορά είναι παγωμένη. Είναι παγωμένη για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, πολλοί φοβούνται τι θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες και έχουν περιορίσει στο ελάχιστο αυτά που καταναλώνουν. Πολλοί έχουν χάσει τις δουλειές τους. Άλλοι έχουν δει τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται.

Και η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει δραματικά ακόμη και αν υπάρξει τουριστική σαιζόν, κάτι για το οποίο έχουμε μεγάλες αμφιβολίες.

Μία λύση θα ήταν μέσω κάποιου μηχανισμού να δίνονται χρήματα στους πολίτες, όχι όμως για 3 μήνες αλλά για όσο διάστημα χρειάζεται έως ότου βρεθεί κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο για τον κορωνοϊό. Ο πολίτης, νοιώθοντας ασφάλεια δεν θα περιόριζε την κατανάλωση, το χρήμα θα συνέχισε να διακινείται στην αγορά, θα διασφαλίζονταν θέσεις εργασίες, και ίσως τελικά το κόστος από την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου να είναι μικρότερο από το κόστος της οικονομικής καταστροφής που συνεπάγεται η σημερινή πραγματικότητα.

Γιατί είναι μία καταστροφή αυτό που ζούμε. Και θα είναι χειρότερη τον χειμώνα, όταν όλοι μας θα καταλάβουμε ότι τα χρήματα που θα διακινουνται στην αγορά θα είναι πολύ λιγότερα, όχι μόνο γιατί οι πολίτες θα επιλέγουν να καταναλώνουν πολύ λιγότερα, αλλά γιατί αντικειμενικά θα υπάρχουν λιγότερα χρήματα για να διακινηθούν στην αγορά.

Η μείωση της τουριστικής κίνησης δεν είναι απλά τα χρήματα που χάνονται για τις επιχειρήσεις που συνδέονται με τον τουρισμό, είναι το χρήμα που χάνεται συνολικά από την αγορά, είναι το χρήμα που παύει να διακινείται από το ένα χέρι στο άλλο, που δεν τροφοδοτεί τις ανάγκες άλλων επιχειρήσεων, που δεν πηγαίνει στην αποπληρωμή δανείων ή στην πληρωμή δόσεων στην εφορία.

Το θέμα είναι, θα πρυτανεύσει η λογική ή θα οδηγηθούμε σε χαοτικές καταστάσεις.

Κρίνοντας από το πώς φέρθηκε η Ευρώπη στην προηγούμενη οικονομική κρίση, είναι πολύ μικρά τα περιθώρια αισιοδοξίας που μπορούμε να έχουμε.

Άλλωστε, ακόμη και για το τόσο προβεβλημένο (αν και ανεπαρκέστατο) “Σχέδιο Ανάκαμψης” που είχε προτείνει η Κομισιόν δε μπορεί να υπάρξει συμφωνία.

“Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά” είπε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποτυπώνοντας ότι η Ευρώπη, όχι απλά δεν έχει απαντήσεις στα τεράστια ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί, αλλά δε μπορεί καν οι χώρες που την αποτελούν να συμφωνήσουν ότι δεν έχουν απαντήσεις.