Siemens, Volkswagen και στο βάθος… Fraport; Η κρατικοδίαιτη γερμανική εταιρεία που «φλερτάρει» θερμά με την απόκτηση του «Δασκαλογιάννης» και άλλων 13 αεροδρομίων της ελληνικής περιφέρειας δεν αποκλείεται να αναδειχθεί στοεπόμενο μεγάλο σκάνδαλο που θα απασχολήσει τη Δικαιοσύνη τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Συλλόγων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ).
Η Ομοσπονδία υπολογίζει ότι το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 1,2 δισ. ευρώ από τις συμβάσεις παραχώρησης, αλλά θα επιβαρυνθεί ούτε λίγο ούτε πολύ με δύο δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ διαβεβαιώνει ότι «υπάρχει εναλλακτική συμφέρουσα πρόταση, που εξασφαλίζει άμεσα ρευστό στην κυβέρνηση για την κάλυψη των οικονομικών αναγκών της χώρας».
Γεγονός είναι πως οι γερμανικές «μπίζνες» και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο έχει αποδειχθεί ότι εμπεριέχουν ισχυρή συνταγή «λαδωμάτων» (βλ. Siemens) και εξαπάτησης (βλ. Volkswagen).
Η αποικιοκρατική σύμβαση, με την οποία η γερμανική Fraport βολιδοσκοπεί για να «βάλει στο χέρι» τα περιφερειακά ελληνικά αεροδρόμια και η σπουδή του κ. Σόιμπλε να συμπεριληφθεί η ιδιωτικοποίηση των ελληνικών αεροδρομίων στο 3ο Μνημόνιο μόνο προς όφελος της χώρας δεν φαίνεται να είναι.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα όσα υποστηρίζουν οι συνδικαλιστές της ΟΣΥΠΑ, που αποκαλύπτουν στην «Εφ.Συν.» μια σειρά λόγους, για τους οποίους αυτή η ιδιωτικοποίηση αναδίδει κιόλας οσμή σκανδάλου.
Εξαρχής ασύμφορη
Στο επίκεντρο των καταγγελιών βρίσκεται το αεροδρόμιο «Μακεδονία», που είναι βέβαια το μεγαλύτερο και το πιο κερδοφόρο από τα 14 περιφερειακά που προσφέρονται στο πιάτο των Γερμανών.
Ο πρόεδρος των 205 εργαζομένων στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Νανούρης, αποκαλύπτει μια σειρά εμποδίων, για τα οποία η σύμβαση παραχώρησης καθίσταται ευθύς εξαρχής ασύμφορη για το ελληνικό Δημόσιο:
1. Η πολυδιαφημισμένη επέκταση μέσα στη θάλασσα του διαδρόμου προσαπογειώσεων 10-28, που έχει ξεκινήσει αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί, αποτελεί έργο συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει περίπου 300 εκατ. ευρώ κι άλλα 100 εκατομμύρια οφείλει να βάλει το ελληνικό κράτος, κάτι το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί.
Με το έργο «παγωμένο» εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, λόγω ακριβώς της οικονομικής δυσπραγίας του ελληνικού Δημοσίου, είναι ορατός ο κίνδυνος απώλειας των προθεσμιών, από την οποία προκύπτει η απαίτηση επιστροφής των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη χώρα μας.
Εάν πάλι το έργο αποπερατωθεί, η Ελλάδα δεν μπορεί να το παραχωρήσει για τουλάχιστον μια πενταετία. Αρα, με ποια νομιμοποίηση θα παραχωρηθεί στη Φράπορτ;
2. Αλλο αγκάθι είναι τα καταστήματα αφορολόγητων ειδών που λειτουργούν στο «Μακεδονία» και σε άλλα περιφερειακά αεροδρόμια. Οι συμβάσεις που υπάρχουν από ετών με τους ιδιώτες προβλέπουν ότι αυτοί θα τα εκμεταλλεύονται έως το 2048. Οι ποινικές ρήτρες, σε περίπτωση που «σπάσουν» οι συμφωνίες αυτές, προβλέπουν αποζημίωση περίπου 400 εκατ. ευρώ, που θα πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο στους επιχειρηματίες.
3. Η πιστοποίηση των αεροδρομίων που λήγει εντός του μήνα για το αεροδρόμιο «Μακεδονία» από τους διεθνείς αεροναυτικούς οργανισμούς είναι ένα άλλο σοβαρό εμπόδιο.
Εχει να κάνει με την αξιολόγηση των μέτρων ασφαλείας, τα συστήματα αεροναυτιλίας, τα έργα κ.λπ. Η πιστοποίηση κοστίζει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να γίνουν οι απαιτούμενες επικαιροποιήσεις και ο εκσυγχρονισμός.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι για τα 14 προς ιδιωτικοποίηση περιφερειακά αεροδρόμια, το κόστος πιστοποίησης ανέρχεται σε περίπου 800 εκατ. ευρώ.
«Μόνο με αυτά που η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να πληρώσει, για να πάρει τα αεροδρόμια η Fraport, το… κοστούμι για το ελληνικό Δημόσιο προϋποθέτει μια δαπάνη περί τα 2 δισ. ευρώ, χρήματα τα οποία θα πληρώσει ουσιαστικά ο ελληνικός λαός, με ποιο στόχο; Να πάρει το 1,2 δισ. της γερμανικής εταιρείας; Τι είδους συμφέρουσα ιδιωτικοποίηση είναι αυτή για την ελληνική οικονομία;», ρωτούν εύλογα οι εργαζόμενοι του «Μακεδονία» και απορούν «ποια ιπτάμενα συμφέροντα την εμπνεύστηκαν…».
Αναπάντητα ερωτήματα
Ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, Βασίλης Αλεβιζόπουλος, σε πρόσφατη συνάντηση που είχε με την ηγεσία της γερμανικής Fraport (στην οποία σημειωτέον συμμετέχει και το γερμανικό Δημόσιο), έθεσε μια σειρά ερωτήματα, τα οποία οι Γερμανοί «γαμπροί» δεν είχαν την ευθύτητα να απαντήσουν:
1. Αν διαθέσουν τα 300 εκατομμύρια ευρώ -όπως ισχυρίζονται- μόνο για επενδύσεις στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», τότε πόσα θα «επενδύσουν» στα άλλα 13 περιφερειακά αεροδρόμια, αφού η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει «επενδύσεις» μόλις 330 εκατομμυρίων ευρώ για όλα;
2. Πώς θα κάνουν αναπτυξιακή επένδυση στο αεροδρόμιο «Μακεδονία», όταν η σύμβαση παραχώρησης προβλέπει ότι το κόστος των όποιων έργων γίνουν, μετακυλίεται στον επιβάτη; Σήμερα, κάθε αεροπλάνο που χρησιμοποιεί το «Μακεδονία» καταβάλλει τέλη 12 ευρώ ανά επιβάτη.
Αφού το κόστος αυτό αναμένεται να υπερδιπλασιαστεί και πολλές εταιρίες χαμηλού κόστους κατά συνέπεια θα αποχωρήσουν (καταργώντας παράλληλα και πολλές συνδέσεις διεθνείς και εθνικές), μήπως θα δημιουργηθεί μια μονοπωλιακή κατάσταση χωρίς κανένα όφελος για τον Ελληνα πολίτη;
3. Οταν το αεροδρόμιο «Μακεδονία» θεωρείται σήμερα ξεπερασμένο από πλευράς χωρητικότητας επιβατών και είναι επιβεβλημένη η κατασκευή ενός νέου κτιρίου που κοστολογείται περίπου στο 1 δισ. ευρώ, για ποια γερμανική «επένδυση» μιλάμε με λιγότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ;
Η αντιπρόταση της ΟΣΥΠΑ
Επενδυτικό σχέδιο με 1,5 δισ. ευρώ άμεση ρευστότητα
«Τα αεροδρόμια της χώρας δεν χρειάζεται να ξεπουληθούν. Υπάρχει αντιπρόταση που έχουμε υποβάλει στον αρμόδιο υπουργό Χρήστο Σπίρτζη και αναμένουμε να τη λάβει σοβαρά υπόψη του», τονίζει στην «Εφ.Συν.» ο πρόεδρος της ΟΣΥΠΑ, Βασίλης Αλεβιζόπουλος.
Σύμφωνα με αυτήν, τα αεροδρόμια θα πρέπει να φύγουν από το ΤΑΙΠΕΔ και να μπουν στο δεύτερο ταμείο που προβλέπεται, εκείνο της Αξιοποίησης Μελλοντικών Εσόδων.
Στην περίπτωση αυτή, η ΥΠΑ, που μπορεί να λάβει εταιρική μορφή κι έχει ετήσια έσοδα 435 εκατομμύρια ευρώ, υπολογίζει κέρδη 16 δισ. ευρώ σε βάθος 40ετίας, μέσα από συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο.
Με τιτλοποίηση ομολόγου του Δημοσίου μπορεί η κυβέρνηση να έχει άμεση ρευστότητα 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή 300 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω από το ρευστό της Φράπορτ.
Στο σημείο αυτό, να αναφέρουμε ότι -σύμφωνα με πληροφορίες- η γερμανική εταιρεία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι διαθέτει όλα τα χρήματα και την απαιτούμενη εγγυητική, πράγμα στο οποίο αποδίδεται η καθυστέρηση της όλης διαδικασίας παραχώρησης.
Βέβαιον είναι ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να δει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τηναντιπρόταση της ΟΣΥΠΑ που διαθέτει την απαιτούμενη τεχνογνωσία στη διαχείριση των ελληνικών αεροδρομίων, διότι η Ιστορία έχει δείξει πως οι «μπίζνες» ανάμεσα σε ελληνικό Δημόσιο και γερμανικές εταιρείες καταλήγουν να γίνονται αντικείμενο μελέτης σε εισαγγελικά γραφεία και τελικά κοστίζουν πολύ περισσότερα εκατομμύρια στον ελληνικό λαό από εκείνα που υποτίθεται πως αποφέρουν…