Πάντα στις «αυτοδιοικητικές» εκλογές, η νοοτροπία που μας έχουν καθιέρωσει είναι της προσωπολατρείας και της ατομικότητας, στηρίξαμε και ξαναστηριξαμε ανθρώπους επειδή ειμασταν συγχωριανοί, επειδή ήμασταν συμμαθητές, επειδή είναι συγγενείς,συντεκνοι και κουμπάροι… Και βγήκαν, και έγιναν Δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, αλλά τι άλλαξε στα χωριά μας επί της ουσίας? Τι βελτίωσε την καθημερινότητα ή την διαβίωση όσων ακόμα καταφέρνουν να πηγαίνουν για Σαββατοκύριακα στο χωριό που μεγάλωσαν? Ακόμα και σε αυτους που βλέπουν την επαρχία μας σαν μια διεξοδο- προορισμο για μικρές αποδράσεις από την πιεσμενη καθημερινότητά τους?
Το καλοκαίρι έτρεμε το φυλλοκαρδι μας να περάσουμε από τον Βολακα, μην έρθει το βουνό στο κεφάλι μας… γιατί ένα απλό πλέγμα δεν συγκρατεί ένα βουνό(!), μια μελέτη και κατασκευή ενός τουνελ ίσως κρατούσε το βουνό. Αλλιώς θα θρηνήσουμε κόσμο. Καθαρισμοί δρόμων και ρυακιών σε όλα τα χωριά του Δήμου και όχι μόνο στα κεφαλοχώρια, ίσως βοηθούσαν τους ανθρώπους να μην εγκλωβιζονται ή να μην εγκλωβιστούν .Μετά από καταρρεύσεις βουνών όπως στον Αζογυρε, που ενώνει τα χωριά με καταστήματα τροφίμων, αλλά και τους αγρότες με τις περιουσίες τους, δεν μπορεί να κάνει μήνες ολόκληρους να ανοιχθεί και όταν γίνεται προσβάσιμος πλέον, να μην γίνονται οι αντίστοιχες μελέτες, ώστε πριν τις ασφαλτοστρώσεις να έχουμε διασφαλίσει ότι είναι ασφαλής η διαδρομή! Τα χωριά μας είναι ερημωμένα, και με τις λογικές που έχουν επικρατήσει έως τώρα θα φύγουν ή δεν θα ξανάρθουν και οι λίγοι ακόμα που έχουν μείνει.
Ένα χωριό,μιακωμόπολη,ένας Δήμος, χρειάζεται σχολεία, από βρεφικους,παιδικούς, Γυμνάσια και Λύκεια, Επαγγελματικά Λύκεια,Ειδικά Σχολεία, για όλα τα παιδιά, με Δασκάλους μονιμους και όχι με το άγχος αν και πότε θα έρθει ο επόμενος… με οργανωμένες μεταφορές προς τις Δομές. Χρειάζεται να υπάρχουν κέντρα υγείας και τοπικά ιατρεια ανά 2-3 χωριά. Με όλες τις ειδικότητες και τον εξοπλισμό. Χρειάζεται ΚΑΠΗ. Δομες δημιουργικής αποσχολησης νέων και μεγάλων. Χρειαζόμαστε έναν Δήμο που θα βάλει στο επίκεντρο ΟΛΟΥΣ τους Δημότες τους. Που θα πολεμάει για να μην αυξάνονται τα Δημοτικά Τέλη, όπως πχ στο νερό καλή ώρα, που θα προωθει της μόνιμες θέσεις εργασίας, που θα έχει έγνοια την διαμόρφωση και την διατήρηση , την επισκευή δρόμων, που θα θέλει τα χωριά μας γεμάτα φως και ανθρώπους! Που θα είναι δίπλα στους γεωργούς και στους κτηνοτρόφους με τις πρακτικές του. Που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να βρει πόρους για να τα επενδύσει στα χωριά και όχι να επαναπαυεται σε κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που σήμερα τα δίνει, και αύριο έκαναν φτερά. Που θα αξιοποιεί,τουςμηχανικούς,τουςοικονομολόγους,τουςδασκάλους,τουςγιατρούς,τουςκτηνιάτρους,τουςεκσκαφείς,τους δικηγόρους, με σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των δημοτών.
Κάποιος πρέπει να δώσει έναν αγώνα, σκληρό και δύσκολο, αυτός ο κάποιος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τους ανθρώπους του συνδυασμού της Λαϊκής Συσπείρωσης. Γιατί σε τελική ανάλυση είναι οι μόνοι δοκιμασμένοι, σταθεροί αγωνιστές του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Η Λαϊκή Συσπείρωση αποτελεί τη μοναδική εγγύηση ότι ζητήματα όπως τα παραπάνω θα βρεθούν ψηλά στην «ατζέντα» της «επόμενης μέρας». Για αυτό η Λαϊκή Συσπείρωση πρέπει να βγει ενισχυμένη και από αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Όσο πιο ψηλά, τόσο περισσότεροι θα είναι και οι δημοτικοί σύμβουλοι που θα ρίχνουν φως στο δρόμο του συλλογικού αγώνα, της διεκδίκησης των αναγκών μας.
Γεωργία Σηφάκη
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος Καντάνου-Σελίνου με τη Λαϊκή Συσπείρωση
