Την αλληλεγγύη τους στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό για 24η ημέρα ,για το δικαίωμα του στην Παιδεία, εκφράζουν με επιστολή τους στην «ΑνωΓη» η ομάδα ”ΑνωγειαΝεοι” τονίζοντας ότι η ”Η Παιδεία σε μια Χώρα που θέλει να λέγεται Δημοκρατική πρέπει να ‘ναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας είτε μπροστά είτε πίσω από τα σίδερα.”.
Αναλυτικά ολόκληρη η επιστολή τους έχει ως εξής:
Αλληλεγγύη στον Νίκο Ρωμανό
«Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από την 11η Νοεμβρίου του 2014 ,διεκδικώντας το νόμιμο δικαίωμα του να σπουδάσει. Αφότου φυλακίστηκε παρακολούθησε τα μαθήματά του στο Σχολείο των φυλακών και κατάφερε να περάσει στο ΤΕΙ Πειραιά. Η Κυβέρνηση μάλιστα, μέσω του Υπουργού δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου θέλησε να τον επιβραβεύσει με το ποσό των 500 ευρώ με τον ίδιο να αρνείται να το παραλάβει.
Και φτάνουμε στο σήμερα όπου η ίδια η Κυβέρνηση αρνείται να του χορηγήσει εκπαιδευτικές άδειες για να παρακολουθήσει τα μαθήματά του.
Για την Ιστορία :
Ο Ν. Ρωμανός συνελήφθη το Φλεβάρη του 2013 μαζί με άλλα τρία άτομα στο Βελβεντό Κοζάνης για απόπειρα ένοπλης ληστείας στην αγροτική τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μετά την σύλληψή τους ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τους άντρες της ΕΛ.ΑΣ σε σημείο που οδήγησε τον τότε Υπουργό Δημοσίας τάξης Νίκο Δένδια και την ΕΛ.ΑΣ να αλλοιώσουν τις φωτογραφίες που δημοσίευσαν στον τύπο δήθεν για να διευκολύνουν την αναγνώριση των προσώπων τους. Αυτός και οι συγκρατούμενοί του κατηγορήθηκαν άδικα όπως αποδείχθηκε για συμμετοχή στην συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Τελικά, καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών και 11 μηνών, την ανωτάτη των ποινών που μπορούσε να του επιβληθεί ,χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού (Νεαρό ηλικίας και λευκό Ποινικό Μητρώο).
Όμως η ιστορία του δεν ξεκίνησε τότε. Ο Νίκος Ρωμανός ήταν αυτός που είδε τον φίλο του Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο να πέφτει νεκρός από την σφαίρα του Αστυνομικού Κορκονέα την 6η Δεκέμβρη του 2008 . Ήταν αυτός που σήκωσε το φέρετρό του και τον συνόδευσε στο τελευταίο του ταξίδι. Ήταν μόλις 15 ετών.
Γιατί στεκόμαστε Αλληλέγγυοι:
Η παιδεία σε μια Χώρα που θέλει να λέγεται Δημοκρατική πρέπει να ‘ναι ο θεμέλιος λίθος της κοινωνίας είτε μπροστά είτε πίσω από τα σίδερα.
Εδώ και 24 ημέρες έχει επιλέξει να ρισκάρει την ζωή του παλεύοντας για αυτήν. Η κίνηση αυτή πρέπει τουλάχιστον να εμπνέει σεβασμό σε όλους. Ένα 20χρονο παιδί ,μας δίνει Μάθημα αγώνα και διεκδίκησης του δίκαιου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αναρχικός για να το δει αυτό. Χρειάζεται όμως , να είναι άνθρωπος με δημοκρατική συνείδηση. Είναι χρέος μας να τον καταλάβουμε.
Δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε τις ιδέες του.
Είμαστε εδώ για την Δημοκρατία.
Είμαστε εδώ για τον Νίκο.
Και:
1. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και την στήριξή μας στον δίκαιο αγώνα του.
2. Καταδικάζουμε την αναίτια και παράλογη άρνηση της κυβέρνησης για την μη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών η οποία αφήνει έναν άνθρωπο να πεθάνει κωλυσιεργώντας και χρησιμοποιώντας νομικίστικες δικαιολογίες. Μια κυβέρνηση που απειλεί μοιράζοντας εισαγγελικές εντολές στους γιατρούς του για την επιβολή αναγκαστικής σίτισης. Μια πρακτική διεθνώς αναγνωρισμένη ως βασανιστήριο. Χαρακτηριστικό αυτού είναι η έντονη αντίδραση και άρνηση των Γιατρών στην επιβολή της πρακτικής αυτής.
3. Καλούμε κάθε πολιτικό και κοινωνικό φορέας καθώς και κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτής της χώρα να στηρίξει έμπρακτα τον απεργό πείνας Ν. Ρωμανό. Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
4. Καθιστούμε την κυβέρνηση ηθική αυτουργό και αποκλειστικά υπεύθυνη για ότι συμβεί από εδώ και πέρα. Αυτή τη φορά δεν θα είναι ένα << μεμονωμένο περιστατικό >> θα είναι μια ανθρωποκτονία από πρόθεση.
“Για την Ιδέα του κανείς Αξίζει να πεθαίνει…
και άσε τι λένε οι δειλοί και οι προσκυνημένοι ”
