Του Νίκου Μαρκετάκη*
Ε ψιτ.. εσένα μιλάω. Ναι σε εσένα, που ανήκεις στο φάσμα από τους αδιάφορους για την τύχη του, μέχρι εκείνους/ες που βρίσκουν “πολιτικούς λόγους” να μην στηρίξουν το Σακκά. Φαντάζομαι τί λόγους επικαλείσαι. Λες ότι ο Σακκάς δεν ήταν ποτέ στο πλευρό κανενός κακομοίρη που χάνει τη δουλειά του, που κλείνει το μαγαζί του, που δεν έχει να θάψει τη μάνα του. Ότι καταρρέει το σύμπαν, ότι γίνεται χαμός, ότι πλέον τρώμε τις σάρκες μας, και ότι ο Σακκάς είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Ότι ο κόσμος αυτοκτονεί, πεινάει, τρώει από σκουπίδια, κλέβει λάδι από τα καντήλια στα νεκροταφεία. Και ότι όλους αυτούς ο Σακκάς και οι σύντροφοί του πιθανότατα να τους έλεγαν ελληναράδες μικροαστούς.
Έτσι δε λες και αλλάζεις κανάλι; Αυτά δε σκέφτεσαι και πας στην επόμενη ανάρτηση, και γυρνάς σελίδα; Το ξέρω, γιατί σε νιώθω κάπως. Έχω οικείους που σκέφτονται έτσι, δεν ήρθα από τον Άρη κι εγώ. Νομίζουν ότι εγώ ασχολούμαι (και σιγά δηλ την πολύ στήριξη που του κάνω, αλλά τέλος πάντων…) επειδή ο Σακκάς είναι “δικός μου”. Αυτό θα νομίζεις και συ, υποθέτω – έτσι δεν είναι;
Φίλε και φίλη, όχι. Ο Σακκάς δεν είναι “δικός μου”. Για την ακρίβεια, δεν είναι πιο δικός μου από ό,τι εσύ. Με χωρίζει χάος, ξέρεις – αλλά αυτό είναι τώρα αδιάφορο. Είναι άσχετο, είναι αποπροσανατολιστικό. Και είναι και χυδαίο να το επικαλείται κανείς για να αλλάζει πλευρό. Δεν σου τη λέω, σου εξηγώ.
Ο Σακκάς είναι 29 χρονώ και βρίσκεται ήδη 2,5 χρόνια στη φυλακή χωρίς δίκη. Ξέρεις γιατί; Διότι προφανώς είναι σαθρό το κατηγορητήριο. Διότι ίσως θέλουν να “δώσει” κόσμο. Κάνει απεργία πείνας, διότι δεν έχει άλλο τρόπο να τους κάνει να τηρήσουν τους νόμους τους και να τον αφήσουν μέχρι τη δίκη του. Δεν δηλώνει αθώος, δεν πουλάει τρέλα. Θέλει μέσω του δικού σου ανθρωπισμού να κάνει τους απάνθρωπους να λυγίσουν. Εκείνοι θέλουν να τον συντρίψουν. Να κάνουν το αδιανόητο, να αφήσουν έναν απεργό πείνας – που μάλιστα έχει και όλο το δίκιο με το μέρος του – να πεθάνει.
Μην τους αφήσεις. Θα συντρίψουν μετά εσένα, εμένα, τους πάντες που μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με το νόμο επειδή αντιδράσαμε στην απόλυση μας, στον πλειστηριασμό του σπιτιού μας, στο κόψιμο της σύνταξής μας ή ενός επιδόματος σημαντικού για την επιβίωση της οικογένειάς μας. Πρέπει να μιλήσεις, να γράψεις, να ενδιαφερθείς, διότι αν πεθάνει ο Σακκάς, αυτοί θα γίνουν αμείλικτοι και ασύδοτοι. Και οι μέρες είναι πονηρές, ξέρεις. Για αυτό στάσου στο πλευρό του, γιατί είναι “δικός σου”, όχι “δικός μου”. Ο Σακκάς είναι δικός μας.
*Το κείμενο αυτό στάλθηκε , πριν τη χθεσινή απελευθέρωση του Κώστα Σάκκα. Δυστυχώς, λόγω χώρου δε δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο κι οπότε προχωράμε στη δημοσίευσή του σήμερα.
