Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Όποιος άνθρωπος ή πολιτικός φορέας της εντός κι εκτός κοινοβουλίου Αριστεράς βλέπει ζητήματα εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας, τη στιγμή που στην Ελλάδα της κρίσης ξεδιπλώνεται ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης, πολιτικής στήριξης και προστασίας των προσφύγων με παράλληλη απομόνωση ρατσιστικών και φασιστικών εκφράσεων και μάλιστα όπου το κάνει με πλήρη συνείδηση και ιδεολογική συνέπεια, τότε παράγει πολύ άσχημο έργο για την κατανόηση των αιτιών του προσφυγικού ζητήματος και για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής. Αντίθετα, αυτό που χρειαζόμαστε τούτη τη στιγμή είναι να απλώσουμε το μήνυμα της ταξικής αλληλεγγύης και του αντιρατσιστικού αγώνα σε όλη την επικράτεια. Κι ακόμα παραπέρα, μέχρι την Αυστρία, τη Γερμανία, το Καλαί στη Γαλλία, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οργανώνοντας την παρέμβαση μας, χτίζοντας αντιφασιστικά μέτωπα, συμμετέχοντας στα αντιρατσιστικά συλλαλητήρια της 19ης Μαρτίου, στη διεθνή μέρα δράσης κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Για ανοιχτά σύνορα για όλους τους εργάτες, για να μην πνίγονται παιδιά στο Αιγαίο και την Λαμπεντούζα, για να φύγουν το ΝΑΤΟ και η FRONTEX κι εμείς από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς και δολοφονικούς οργανισμούς, για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να μπουν στη φυλακή οι αποδεκατισμένοι πολιτικά και ιδεολογικά φασίστες εδώ στην Ελλάδα, για να τσακίσουμε το αυγό του φιδιού παντού και για να σταματήσει ο πόλεμος. Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι, αντιστεκόμαστε στο ρατσισμό, την ισλαμοφοβία, τον αντισημιτισμό και το φασισμό.