«Στο πεδίο των πολιτικών ιδεών συγκρούονται δύο κόσμοι με κεντρικές έννοιες, από τη μια μεριά, τη δημοκρατία, την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα και, από την άλλη, μια αναλλοίωτη στον χρόνο εθνική ταυτότητα. Το ερώτημα είναι κατά πόσο έχει γίνει κατανοητό από τα κόμματα της Αριστεράς, ότι ο αγώνας τους κατά (των αρνητικών φαινομένων) της παγκοσμιοποίησης είναι δυνατόν να λειτουργεί ως προθάλαμος στρατολόγησης ψηφοφόρων για την Ακροδεξιά όταν δεν συνοδεύεται από έναν νικηφόρο αγώνα στον τομέα καταπολέμησης της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του εθνικισμού. Η απάντηση είναι απογοητευτική και ως προς την κατανόηση της έκτασης και της σημασίας του προβλήματος όσο και σε ό,τι αφορά την πολιτική ετοιμότητα για την αντιμετώπισή του».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ
Συμφωνώ με την τοποθέτηση του καθηγητή Τσιάκαλου ως προς το πρώτο σκέλος . Το πολύ δύσκολο θέμα είναι οι σταθερές συμμαχίες και ο πόλεμος εναντίον των αρνητικών της παγκοσμιοποίησης χωρίς να γίνονται εκπτώσεις στις δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν μας λέει όμως με τι τρόπο θα στεφθεί με επιτυχία ο νικηφόρος αγώνας εναντίον¨ “του ρατσισμού της ξενοφοβίας, και του εθνικισμού.”Δεν πιστεύω ο καθηγητής να εννοεί με ολάνοιχτα τα εθνικά σύνορα;Να σας θυμίσω ότι οι μεγαλοβιομήχανοι στην ναζιστική Γερμανία είχαν συνεργαστεί με τους ΝΑΖΙ.{ ΚΡΟΥΠ, ΘΥΣΕΝ κ.λ.π}.Δεν έχει άδικο ο Τσίπρας. Το μεγάλο κεφάλαιο χρησιμοποιεί την ακροδεξιά για να υπερασπίσει τα δικά του συμφέροντα.
