Γνωστός στην κοινωνία της Κισσάμου είναι ο 52χρονος που έμεινε άστεγος, μετά και την έξοδό του από το Νοσοκομείο Χανίων, και ο οποίος διαβιούσε σε εγκατελλειμμένη οικία στην Κίσαμο, δίχως νερό, ρεύμα και θέρμανση.

Η Μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου πήρε την πρωτοβουλία και έδωσε λύση φιλοξενώντας τον άνθρωπο στις εγκαταστάσεις της στο Αννουσάκειο Ίδρυμα.

Σε σχετική ανακοίνωσή της η Μητρόπολη σημειώνει σκωπτικά, για τη στάση της κοινωνίας:

Ο ανήμπορος και εμπερίστατος αυτός συνάνθρωπος μας βρίκστεαι ήδη στην ζεστή αγκαλιά του Αννουσάκειου και γεύεται την φροντίδα, την στοργή και την αγάπη της μεγάλης αυτής οικογένειας που όλους τους χωρεί και τους φροντίζει, χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις.

Συγκλονισμένος από το γεγονός της εγκατάλειψης του γνωστού σε πολλούς αυτού ανθρώπου, δήλωσε ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος:

“Αποτελεί τουλάχιστον υποκρισία να λέμε ότι εορτάζουμε την γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, ο Οποίος βρήκε κατάλυμα στην φάτνη των αλόγων, και να αδιαφορούμε για την εικόνα Του, τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα τον αναγκεμένο και εμπερίστατο συνάνθρωπο μας. Διερωτώμαι, αλήθεια, τι είδους πολιτισμός είναι αυτός ο οποίος, εγκλωβισμένος στον ευδαιμονισμό που έχει θέσει ως προτεραιότητα ζωής,  προσπερνά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και αρέσκεται στο «φαίνεσθε»; Μήπως η κρίση, για την οποία όλοι μας μιλούμε, δεν απλά η απώλεια πραγμάτων, αλλά πρωτίστως η διαγραφή του νοήματος; Μήπως, τελικά, είναι κρίση φωτός, κρίση ελπίδας, κρίση ζωής;”