Διαβάζουμε καθημερινά δημοσιεύματα στις εφημερίδες ότι η φετινή χρονιά για την τουριστική σεζόν θα είναι η χειρότερη εξαιτίας του Covid-19. Ποσοστά δείχνουν την μεγάλη πτώση του τουρισμού στην χώρα μας. Τι σημαίνει άραγε αυτό για τους εργαζόμενους στον τουρισμό;
Χρόνια τώρα μας μιλάνε για την “βαριά βιομηχανία” του τουρισμού,για τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, “ χρυσή ευκαιρία” για τον κάθε άνεργο. Όμως πίσω από τα κέρδη τους είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι. Είμαστε εμείς που δουλεύαμε ατελείωτες ώρες και τις Κυριακές, με ελάχιστα ρεπό, με απλήρωτες υπερωρίες, στον ήλιο και στην ζέστη. Είμαστε εμείς που για 6μήνες τρέχουμε με τρελά εντατικούς ρυθμούς. Είμαστε εμείς που κυνηγάμε να μαζέψουμε ένσημα για να μπούμε στο ταμείο ανεργίας για τους περισσότερους 3μήνες και για τους πιο “τυχερούς” για 6 ή 8 μήνες με 390 ευρώ.
Μιλάνε ήδη για 2 μήνη σεζόν στην καλύτερη περίπτωση. Πόσοι θα δουλέψουν φέτος ; Σε τι συνθήκες; Με τι λεφτά και ένσημα; Ποιος θα μπει στο ταμείο ανεργίας ; Αυτά τα ερωτήματα μας απασχολούν.
Για ακόμα μια φορά η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολουθεί (όπως και οι προηγούμενες) κάνει την κρίση ευκαιρία και στηρίζει τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους μεγαλοξενοδόχους και για εμάς τους εργαζόμενους καταργεί δικαιώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εν μέσω πανδημίας εργαζόμενοι δουλεύουνε χωρίς μέτρα προστασίας (εργοστάσια – σούπερμάρκετ – καθαρίστριες – ντελίβερι κλπ),άλλοι απολύονται και άλλοι δεν δικαιούνται το επίδομα-ψίχουλα των 800 ή 400 ευρώ. Για εμάς τους εργαζόμενους στον τουρισμό (μόνο για τους 3μήνους όμως και με προϋποθέσεις πάλι ) παρατείνει το ταμείο ανεργίας για δύο μήνες, τους υπόλοιπους μήνες που δεν θα έχουμε δουλεία πως θα ζήσουμε; Όσοι δουλέψουν φέτος πως με λειψά ένσημα θα μπούμε ξανά στο ταμείο ανεργίας ;
Δεν θα πρέπει να πληρώσουμε εμείς οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι την κρίση τους.
Εμάς ξεζουμίζουν κάθε χρόνο και τώρα είμαστε “ξεχασμένοι” να ζούμε στην ανασφάλεια και αντί για μισθό να παίρνουμε 390 ευρώ. Αύριο θα μας καλέσουν τους πιο “τυχερούς” από μας να στηρίξουμε ξανά το τουριστικό θαύμα με λίγο περισσότερα ψίχουλα. Δεν θα πρέπει να ανεχτούμε αυτή την κατάσταση
Θέλουμε δουλειά με δικαιώματα και πλήρη ασφάλιση για όλους.
Θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειες μας. Να ενώσουμε τις φωνές μας για να ακουστούμε. Κόντρα στον ατομικό δρόμο. Να βρούμε τρόπους συνεννόησης, διεκδίκησης και αγώνα για να παλέψουμε για τα δικαιώματα μας απέναντι στην πολιτική που επιβάλλει τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Να ενωθούμε μαζί με τους υγειονομικούς, τους χιλιάδες απολυμένους των άλλων κλάδων, το λαό και την νεολαία για να δώσουμε την μάχη για την υγεία και τη ζωή μας. Θα πρέπει να επιμείνουμε και να διεκδικήσουμε : Επίδομα ανεργίας στο κόστος ζωής για όλο το διάστημα της ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις.
Ίση, πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
Δωρεάν υλικά και μέτρα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους.
Μυρτώ Περάκη εργαζόμενη στον τουρισμό