Γρυσπολάκειος λόγος, ή, περί κινδύνου κατάρρευσης του κτιρίου της παλιάς Μεραρχίας

Έτσι λένε ορισμένοι ότι είναι οι ανακοινώσεις της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης που όσον αφορά στα κτίρια της Μεραρχίας επιχειρηματολογεί ότι χρήζουν αναστηλωτικών εργασιών γιατί δήθεν θα καταρρεύσουν.

Το ενδιαφέρον τους υποχρεώνει… Τόσα χρόνια ενδιαφέρθηκαν; ΟΧΙ. Όπως δεν ενδιαφέρθηκαν και για το κτίριο Παπαδόπετρου που ερημώνει ενώ έξωσαν τους φοιτητές γιατί δήθεν θα το αξιοποιούσαν για την εγκατάσταση νέας τεχνολογίας τηλεπικοινωνιών. Με το επιχείρημα λοιπόν ότι θα μείνει πίσω τεχονολογικά ο Νομός Χανίων, έπεισαν οι Γρυσπολάκηδες τότε την κοινή γνώμη ότι οι φοιτητές ήταν εμπόδιο στην ανάπτυξη, στον εκσυγχρονισμό και στην αξιοποίηση του κτιρίου Παπαδόπετρου και να το κατάντημά του. Ερημώνει στην απέραντη μοναξιά του.

Τώρα με τα ίδια επιχειρήματα ότι δήθεν θα πέσουν τα κτίρια του παλιού διοικητηρίου επιχειρούν την εκποίησή τους και τη μετατροπή αυτού του χώρου της ιστορίας και της ενεργής δράσης σε ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ!

Αγνοούν όμως και μέσα στην άγνοιά τους ζουν στον κόσμο τους.

Τα κτίρια, κύριοι της Πρυτανείας, έτυχαν ενδελεχούς εξέτασης και επιδιόρθωσης από ομάδα τεχνικών την οποία συνέστησε ο πολιτικός μηχανικός Βαρδής Τσουρής. Οι τεχνικοί, αφού εξέτασαν την όλη κατάσταση, γνωμάτευσαν τι δέον γενέσθαι. Προχώρησαν στη συνέχεια σε τσιμεντοενέσεις και αναστηλωτικές εργασίες σε όλο το εύρος του συγκροτήματος από θα θεμέλια και τα υπόγεια με τα ανήλιαγα κελιά έως την οροφή.

Όλα αυτά επέβλεπαν και συντηρούσαν συνεχώς σαν να είναι δικά τους με σεβασμό στην ιστορία, στην ομορφιά και στην αξία του χώρου του κτιριακού συγκροτήματος αλλά και του ακάλυπτου χώρου.

Αυτά προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Τουλάχιστον να μην αγνοούν βασικά πράγματα που αν δεν είχαν συμβεί τώρα ο χώρος που θέλουν να δώσουν για να γίνει ξενοδοχείο θα ήταν ένα σκέτο ερείπιο…

Ν.Α.