Είχε την εικόνα του «υιού του Απόλλωνα», του προσώπου που «θα έσωζε τη χώρα» από την καταστροφή. Οι ακόλουθοί του τον πίστευαν τυφλά, «ζούσαν και ανέπνεαν για εκείνον». Ωστόσο, ο Αρτ. Σώρρας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από τον εμπνευστή ενός «τραπεζικού κόλπου», που σκόπευε να το πετύχει μέσα από διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Κατά καιρούς «είχε επιχειρήσεις χωρίς σημαντική αξία», ενώ «πάντα χρωστούσε σε ανθρώπους».
Με αυτά τα λόγια, ο δημοσιογράφος, Λευτ. Ρήνος, που ερεύνησε από την Αμερική τις αιτιάσεις του Αρτ. Σώρρα, επιχείρησε να περιγράψει τον ιδρυτή της «Ελλήνων Συνέλευσις». Ο μάρτυρας κατέθεσε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, αφού πρώτα το δικαστήριο έκανε δεκτή την παράσταση του Δημοσίου για υποστήριξη της κατηγορίας (πολιτική αγωγή).
«Τραπεζικό κόλπο»
Η έρευνά του, όπως κατέθεσε, ξεκίνησε το 2011 στην Αμερική, όταν εμφανίστηκαν ο Αρτ. Σώρρας και ένας ακόμη κατηγορούμενος, υποστηρίζοντας ότι διέθεταν χρεόγραφα αμερικανικού δημοσίου ύψους 600 δισ. δολαρίων. «Όπως έλεγαν, τα χρήματα ήταν αποτέλεσμα πώλησης μίας αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας διαστημικών καυσίμων που πούλησε ο Σώρρας στον Ομπάμα και στην αμερικανική κυβέρνηση» εξήγησε, καταλήγοντας ότι η πραγματικότητα ήταν διαφορετική, αφού τα έγγραφα, που δεν αποδέχονται οι ΗΠΑ, «δεν αξίζουν ούτε όσο το χαρτί πάνω στο οποίο είναι τυπωμένα». Σύμφωνα με το Λ. Ρήνο, «στην Πάτρα μου είχαν πει χαρακτηριστικά: “Ο Σώρρας παίρνει, δεν δίνει”».
Ο μάρτυρας μίλησε για ένα «τραπεζικό κόλπο» που είχε στηθεί γύρω από διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, επισημαίνοντας πως για αντίστοιχες υποθέσεις έχουν καταδικαστεί άνθρωποι στο εξωτερικό. «Εκτιμώ ότι στο τέλος και οι ίδιοι πίστεψαν ότι λεφτά υπάρχουν. Ακόμα και ο Σώρρας φαίνεται πως ξέχασε το σενάριο που είχε φτιάξει με τα έγγραφα και για αυτό έστειλε το ίδιο το χειρόγραφο στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με κοινοποίηση στον Πρωθυπουργό, προκειμένου να αγοράσει την Εθνική και άλλες τρεις τράπεζες. Η κίνηση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να ασχοληθεί με το θέμα η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία και είπε ότι όλα είναι ψευδή» κατέθεσε ο Λ. Ρήνος.
Αναφέρθηκε δε και στα ιδιωτικά συμφωνητικά που υπεγράφησαν με δήμους της χώρας: «Πήγαιναν να κάνουν βάσεις με λεφτά που δεν υπήρχαν. Είχαν στο μυαλό τους ότι αν συνάψεις δάνειο με μία τράπεζα, αυτό που παίρνεις ανήκει στην τράπεζα. Αντίστοιχα, αν ένα Δήμος υπέγραφε το συμφωνητικό ότι θα λάβει αυτά τα ανύπαρκτα χρήματα, τότε τους ανήκε ο δήμος».
«Ζούσαν και ανέπνεαν για τον Σώρρα»
Όσο για το τι προσδοκούσαν να καταφέρουν, ο μάρτυρας δήλωσε: «απώτερος σκοπός ήταν η εξουσία. Κάποια στιγμή ήθελαν να πάρουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Ωστόσο, κυρίως ήθελαν να κάνουν ένα τραπεζικό κόλπο. Πιστεύω ότι ήξεραν πως δεν υπήρχαν αυτά τα χρήματα. Τα ποσά ήταν εξωπραγματικά». Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του, επεσήμανε ότι οι κατηγορούμενοι «βρήκαν έφορο έδαφος σε χιλιάδες κόσμο. Το ουσιαστικό αποτέλεσμα ήρθε με τον πολιτικό φορέα. 10.000 άτομα περίπου. Κάποιοι μπορούσαν να πληρώσουν αλλά δεν το έκαναν και έχασαν τις περιουσίες τους τελικά. Άλλοι που φώναζαν ότι ήταν λάθος, βαφτίστηκαν προδότες από το Σώρρα και εκδιώχθηκαν».
Τέλος, αναφερόμενος στα εξώδικα που απέστελλαν οι ακόλουθοι του Σώρρα προς τις δημόσιες αρχές για να μην καταβάλουν τις οφειλές τους, πρόσθεσε ότι ο Αρτ. Σώρρας έδινε εντολές να βρουν κόσμο για να τους πείσουν. «Τα γραφεία της Ελλήνων Συνέλευσις, που κάθε ένα ήταν μία ξεχωριστή ΜΚΟ, πλήρωναν 1000 ευρώ για να λάβουν 100 εξώδικα. Δηλαδή 10 ευρώ το ένα. Αυτά τα πουλούσαν στον κόσμο, περίπου 30 ευρώ το καθένα. Έχω ακούσει και περίπτωση που έδωσε 200 ευρώ». Κατέληξε μάλιστα λέγοντας: «Υπήρχε πλήρης επηρεασμός. Πολλοί ζούσαν και ανέπνεαν για το Σώρρα. Καταστράφηκαν οικογένειες. Κάποιοι θεωρούσαν ότι ο Σώρρας ήταν ο υιός του Απόλλωνα που ερχόταν να τους σώσει».