Με την αιτιολογία ότι βρέθηκε σε «ηθικό δίλημμα» ο κατηγορούμενος πλοίαρχος του πλοίου Blue Horizon, επιχείρησε να εξηγήσει στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά τους λόγους που τον οδήγησαν να αφήσει το Σεπτέμβριο του 2023 στη θάλασσα τον Αντώνη Καρυώτη και να συνεχίσει την πορεία του.

Ο πλοίαρχος του επιβατηγού εξέφρασε τα συλλυπητήρια του προς την οικογένεια του Αντώνη Καρυώτη, δηλώνοντας συντετριμμένος. Στη συνέχεια, υποστήριξε πως προέταξε το πλοίο και τους επιβάτες, σχολιάζοντας πως σε διαφορετική περίπτωση θα τους εξέθετε σε κίνδυνο.

Πρόεδρος: Αυτά που σταθμίσατε ποια ήταν; Από τη μία ένας άνθρωπος που έπεσε μέσα στη θάλασσα, με δύσκολο το καλό ενδεχόμενο…

Κατηγορούμενος: Βρέθηκα σε αυτό το ηθικό δίλημμα, τον άνθρωπο ή το πλοίο και τους άλλους… Αναγκάστηκα να κάνω κίνηση αργά διώχνοντας τα απόνερα και απομακρύνοντας παράλληλα το πλοίο. Ήθελα να έχω τιμόνι για να αποφύγω άλλο δυσάρεστο συμβάν όπως το να μου φύγει το πλοίο και να πέσει κάπου…

Πρόεδρος: Όπως μας τα λέτε, γίνεται μια στάθμιση με ποσοστά βασιμότητας που είναι υπό διερεύνηση… Η στάθμιση πρέπει να δούμε πόσο επέδρασε στο αποτέλεσμα που έχουμε. Γιατί υπό το κράτος της αγωνίας για την τύχη του ανθρώπου δεν κάνατε κάτι;

Κατηγορούμενος: Μέσα στο λιμάνι υπάρχουν αρχές. Περιμενα να ακούσω κάποια εντολή…

Πρόεδρος: Θα επιμείνω… υπήρχε κάτι που σας απέτρεψε να κάνετε άλλο χειρισμό;

Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα να φύγει το πλοίο με ασφάλεια για να φύγουν οι έλικες από το σημείο και να βγω στην κεντρική λεκάνη και περίμενα εντολές από το θάλαμο επιχειρήσεων.

Πρόεδρος: Απευθυνθήκατε εκεί;

Κατηγορούμενος: Πήρα τηλέφωνο και τους ενημέρωσα. Ήταν ήδη ενήμεροι και μου είπαν έχει επιληφθεί το λιμενικό και να συνεχίσω.

Πρόεδρος: Δεν ακούγεται όμως να δίνετε άλλες εντολές… Να παραμείνει κάποιος σε ένα σημείο για να βλέπει που πάει, να ριχτεί ένα σωσίβιο… από τα ηχητικά τέτοια εντολή δεν ακούσαμε…

Κατηγορούμενος: Ήταν τόσο γρήγορα όλα, τόσο σοκαριστικό και προσπαθούσα να διαχειριστώ τόσα πράγματα… Για το σωσίβιο θεώρησα ότι ο αξιωματικός το έχει ήδη ρίξει… Σε εκείνο το σημείο δεν είχα πού να πάω το πλοίο… είχα 600 επιβάτες…

Πρόεδρος: Τί σας έκανε να ενημερώσετε την αρχή ότι γλίστρησε κάποιος επιβάτης;

Κατηγορούμενος: Η εκτίμηση που είχα ήταν ότι κάποιος γλίστρησε, έτρεξε και έπεσε… Δεν είχα αντιληφθεί τί είχε συμβεί… Είναι και η ψυχολογική κατάσταση που έτσι το αντιλήφθηκα, ότι κάποιος έτρεξε και δεν πρόλαβε το πλοίο. Αν το είχα αντιληφθεί θα έλεγα πάρτε τον μέσα κατευθείαν, το πλοίο είχε ξεκινήσει, θα τον ανέβαζα πάνω.

Πρόεδρος: Θα το κάνατε αυτό σαν ύπαρχος;

Κατηγορούμενος: Το πλοίο είναι σε κίνηση και φεύγει. Αφού έχει προλάβει και πατήσει τι θα τον κάνεις; Δεν προλαβαίνεις να τον βγάλεις έξω, το πλοίο είναι σε κίνηση. Την ώρα που είναι σε κίνηση κανείς δεν πρέπει να είναι στον καταπέλτη. Αφού ανέβηκε, τον παίρνει μέσα δεν έχεις το χρόνο για κάτι άλλο.

“Είδα ένα άψυχο σώμα, ένα κουφάρι..”

Ο κατηγορούμενος για τα κακουργήματα της έκθεσης σε κίνδυνο και της επικίνδυνης παρέμβασης σε συγκοινωνία πλοίου και για το πλημμέλημα της υπόθαλψης κατά συρροή, περιέγραψε όσα προηγήθηκαν πρώτου δει το «κουφάρι», όπως είπε, του Αντώνη να βγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας.

«Στις 9 παρά δέκα ήμουν στη γέφυρα. Πήραμε τα χειριστήρια όταν μου είπε ο ύπαρχος ότι έγινε η επιβίβαση. Πήραμε άδεια και περιμέναμε το “Santorini Palace” να κάνει μανούβρα για να μπορέσουμε να φύγουμε. Όταν πλαγιοδέτησε, είδα από το πλάι ότι το πλοίο είναι ελεύθερο να φύγει. Έχω δώσει το “πολύ αργά” για να δώσω ώθηση, είδα την κάμερα, ήταν καθαρός ο καταπέλτης, δεν υπήρχε κίνηση, και φωνάζω “Γιάννη πάρε πόρτα”» είπε και συνέχισε: «Γυρίζω την πλάτη μου και κοιτάω μπροστά. Ακούω ένα “κάπτεν” ξεψυχισμένο, λέω τι έγινε, γυρνάω, δεν βλέπω τίποτα και κοιτάω στην κάμερα. Η πρώτη εικόνα είναι να βλέπω ανθρώπους στην άκρη του καταπέλτη. Δύο ανθρώπους. Είπα “πάτε καλά;” γιατί ήταν κοντά στον καταπέλτη και είδα μια σκιά να πέφτει…».

Πρόεδρος: Η ένταση που το είπατε δείχνει κάτι παραπάνω από δύο μέλη του πληρώματος που είναι στην άκρη…

Κατηγορούμενος: Είδα μια σκιά να πέφτει στη θάλασσα και αμέσως κατάλαβα ότι ήταν άνθρωπος. Μου λένε άνθρωπος στη θάλασσα… (…) Μετά είδα αυτόν τον άνθρωπο να επιπλέει από την κάμερα. Όσο το πλοίο προχωρούσε τον έχασα (…) Όλα έγιναν σε δευτερόλεπτα. Αμέσως η εντολή ήταν να μειώσω μηχανές για να μειώσω τα απόνερα και για να έχω τιμόνι να λειτουργεί. Παράλληλα έδωσα εντολή να φωνάξουν στο τράφικ ότι υπάρχει άνθρωπος στη θάλασσα.

Πρόεδρος: Καταλάβατε δηλαδή ότι έπεσε άνθρωπος στη θάλασσα…Είδατε τον άνθρωπο να είναι στο νερό από την κάμερα;

Κατηγορούμενος: Τον είδα που βγήκε κάτω από τον καταπέλτη σαν άψυχο σώμα, σαν κουφάρι…

Πρόεδρος: Στην αρχή είχε τα χέρια προς τα πάνω…

Κατηγορούμενος: Αυτή την εικόνα δεν την είδα… Στο VHF της γέφυρας ακούω το “άνθρωπος στη θάλασσα”, ότι επιπλέει… Ήταν τόσες πολλές οι φωνές που δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Υπήρχε ένα κομφούζιο.