Αυτή είναι η αλήθεια που ουδείς συζητά. Ότι η Έφη Αχτσιόγλου κατόρθωσε να χάσει την πρώτη μάχη.

Πρόκειται για κατόρθωμα γιατί η νίκη Κασσελάκη ήρθε επειδή αυτός και η (επαγγελματική) ομάδα του κατόρθωσε μέσω της επικοινωνίας να κινητοποιήσει περισσότερους από τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του τη στιγμή όπου η Έφη Αχτσιόγλου, αν και είχε πολύ μεγαλύτερο έρεισμα στην κοινωνία, δεν κατόρθωσε να πείσει τους εν δυνάμει υποστηρικτές της να κατέβουν στα εκλογικά κέντρα και να ψηφίσουν.

Ίσως επειδή είχαν εφησυχαστεί αυτή και το επιτελείο της ότι η νίκη είναι σίγουρη; Ίσως επειδή είχαν ξαφνιαστεί και δεν ήξεραν πώς να αντιδράσουν μπροστά σε αυτή την ξαφνική εμφάνιση ενός διεκδικήτη της προεδρίας; Ίσως επειδή οι πολίτες που προτιμούσαν ως νέα πρόεδρο την Έφη Αχτσιόγλου δεν νοιώθουν τον βαθμό ταύτισης με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να εγγραφούν μέλη στο κόμμα; Για οποιοδήποτε λόγο, η Έφη Αχτσιόγλου απέτυχε να κινητοποιήσει τους εν δυνάμει υποστηρικτές της και έχασε τις εκλογές.

Και είναι αποτυχία, όταν στις δημοσκοπήσεις ήταν ξεκάθαρο το μεγάλο προβάδισμα που είχε η Έφη Αχτσιόγλου στη βάση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του Στέφανου Κασσελάκη (35% έναντι 19%). Είναι διπλή αποτυχία γιατί στις θετικές γνώμες της στο γενικό κοινό, πέρα δηλαδή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, η διαφορά της με τον Κασσελάκη ήταν ακόμα μεγαλύτερη (48% έναντι 29%).

Η Έφη Αχτσιόγλου δεν κατάφερε να κινητοποιήσει πολίτες ενώ ο Στέφανος Κασσελάκης τα κατάφερε. Όχι μόνος του…

Μπορεί το αφήγημα που δημιούργησε ο επίδοξος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να βασίζεται σε μία σύγκρουση με τις κομματικές δομές του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να μιλά για άνοιγμα στην κοινωνία, όμως ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν περικυκλωμένος από ανθρωπους του ΣΥΡΙΖΑ, από επαγγελματικά στελέχη. Πρώτα και κύρια από τον Παύλο Πολάκη και τους ανθρώπους του.

Εξίσου φανερό ήταν ότι από πίσω υπήρχε μία καλά οργανωμένη ομάδα προώθησης της υποψηφιότητάς του με ικανά στελέχη που επένδυσε στη δύναμη των social media. Η υποψηφιότητα προωθήθηκε από συγκεκριμένους λογαριασμούς που ανά καιρούς έχουν συνδεθεί με την προώθηση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν μία σωστή τακτική αφού στον ελάχιστο χρόνο που υπήρχε αυτό που είχε σημασία ήταν να δημιουργηθεί πόλωση, να αυξηθεί το hype που θα κινητοποιούσε τους ανθρώπους για να ψηφίσουν υπέρ της υποψηφιότητάς του. Το κατόρθωσαν.

Τώρα, μένει ένας δεύτερος γύρος που φαίνεται δύσκολα τα πράγματα να ανατραπούν. Όμως, το ζήτημα παραμένει. Η επικράτηση Κασσελάκη τελικά θα δώσει λύσεις στα προβλήματα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα τα κουκουλώσει και θα τα εντείνει, μέχρι την επόμενη εκλογική μάχη;