Μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις που έδωσε ο δολοφονηθείς Βασίλης Στεφανάκος ήταν στη δημοσιογράφο Μαρία Δήμα και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον στην “Εφημερίδα των Συντακτών“.
Διαβάστε την:
• Ποινικοποιούνται οι σχέσεις μέσα στη φυλακή;
Ποινικοποιείται οτιδήποτε. Αρκεί να εξυπηρετούνται οι σκοπιμότητες της Ασφάλειας, η οποία το πλασάρει σε «τσιράκια»-συγκεκριμένους αστυνομικούς συντάκτες, σε κανάλια και -αφού το διογκώσουν- μετά το παραλαμβάνουν «πρόθυμοι» δικαστικοί λειτουργοί.
• Τι πιστεύεις για τη Χρυσή Αυγή; Φημολογούνται οι σχέσεις της με μπράβους…
Είναι ένα συνονθύλευμα φασιστών, ναζιστών, δειλών, ανεπαρκών ατόμων. Παράγωγο της εποχής που αντλεί παραδόσεις από διάφορα μορφώματα του παρελθόντος. Ομως, το χειρότερο είναι πως ψηφίζουν αρκετοί που δεν είναι οπωσδήποτε κάτι απ’ όλα τα παραπάνω. Απλά τα αποδέχονται, δίχως να ενοχλούνται, στ’ όνομα του «πατριωτισμού» ή της «κάθαρσης». Αυτή η αποδοχή είναι λιγότερο ένοχη, αλλά πολύ πιο επικίνδυνη. Ο πιο ταιριαστός φίλος-σύμμαχος-συνοδοιπόρος αυτού του συνονθυλεύματος είναι δυνατόν να είναι το οργανωμένο έγκλημα και ιδιαίτερα οι μπράβοι. Εχουν κοινά χαρακτηριστικά, όπως: συνεργασία με την αστυνομία, εκμετάλλευση αδυνάμων, πλήρη ανηθικότητα, πολύ θράσος και δειλία.
• Υπάρχουν προνομιούχοι κρατούμενοι μέσα στις φυλακές;
Η φυλακή είναι ξεπατικωσούρα της κοινωνίας. Και εδώ, η ζωή δεν είναι ίδια για όλους. Οφείλεται και στο ότι δεν είναι όλοι για τον ίδιο λόγο στη φυλακή. Ούτε έχουν τον ίδιο σκοπό. Διαφορετικοί άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τη δύσκολη ζωή του εγκλεισμού με διαφορετικούς τρόπους. Προνόμια δεν υπάρχουν. Ομως, καταμερίζεται άνισα η αδικία.
Παραδείγματος χάρη: έχω «προνόμιο» να μένω μόνος μου, είμαι όμως σε συνθήκες ημι-απομόνωσης. Εχω το «προνόμιο» να μου φέρονται με στοιχειώδη σεβασμό οι φύλακες, λόγω του ότι δεν ξεσπάω πάνω τους τα προβλήματά μου. Εχω το «προνόμιο» να βλέπω συχνά την οικογένειά μου, διότι δεν φοβούνται ότι θα μεταφέρω ναρκωτικά. Εν κατακλείδι, προνόμια λογίζονται πιο ανθρώπινες συνθήκες ως αντίβαρο των αδικιών, στις οποίες υπόκεινται οι κρατούμενοι.
• Γνώριζες τον σωφρονιστικό υπάλληλο που δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του; Υπάρχουν λόγοι που μπορούν να δικαιολογούν ένα τέτοιο έγκλημα;
Εγώ λυπήθηκα! Ημασταν ενάμιση χρόνο στον Δομοκό. Μου συμπεριφέρθηκε άψογα και ανθρώπινα. Το γεγονός ότι είχα γνωρίσει τα παιδιά του κι αυτός τα δικά μου, αυξάνει τη θλίψη μου. Η δουλειά του φύλακα είναι άχαρη παλιοδουλειά, διότι -προκειμένου να υπηρετήσουν το σάπιο και ελλιπές σύστημα- πολλές φορές επιβάλλουν αδικίες και προσβάλλονται άνθρωποι ιδιαίτερα κατά την αντιμετώπιση κρίσεων και δύσκολων καταστάσεων. Χωρίς, ίσως, να συνειδητοποιούν οι ίδιοι οι φύλακες πόσο ενοχλούν και τον ενδεχόμενο βαθμό αντίδρασης του θύματος. Είναι, όμως, και ορισμένοι που εκμεταλλεύονται τους κρατουμένους, τους ευχαριστεί η σαθρή μορφή εξουσίας, γενικά είναι καθάρματα. Ε, αυτοί θέλουν τσάκισμα. Πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι αυτές οι δράσεις εξυπηρετούν όσους θέλουν να μετατρέψουν το υπουργείο Δικαιοσύνης σε υποδιεύθυνση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
• Αν είχες εξουσία, ποια θα ήταν τα δύο πρώτα πράγματα που θα άλλαζες σε φυλακή και κοινωνία;
Ομολογώ πως η εκδοχή εξουσίας και μόνο μου φουντώνει τον αυταρχισμό, τον οποίο προσπαθώ να κρατώ χαμηλά μέσα μου. Αν είχα εξουσία, θα επέβαλλα όσα εγώ νομίζω σωστά, «χωρίς πολλές δημοκρατικές διαδικασίες», οι οποίες ούτως ή άλλως προσχηματικά αναφέρονται. Για τους παραπάνω λόγους, δεν θα αποδεχόμουν ποτέ θέση εξουσίας επί των άλλων. Η πρόοδος και το κοινό καλό επιτυγχάνεται, όταν εκλαμβάνεται ως προσωπική υπόθεση και ατομική ευθύνη μεμονωμένων ανθρώπων, οι οποίοι καταφέρνουν το πέρασμα από το ατομικό στο συλλογικό.
• Τι έμαθες στη φυλακή που δεν ήξερες;
Υπομονή, ωριμότητα, να μην ξεχνάω ποτέ το καλό και το κακό, χωρίς να παρασυρθώ στη μνησικακία που είναι η συνηθέστερη αρρώστια της φυλακής.
• Φοβάται ο Βασίλης Στεφανάκος και τι;
Τρέμω τη στιγμή που δεν θα μπορέσω να απολογηθώ εν τιμή και πειστικά στα παιδιά μου, αλλά και στα ανίψια μου, όταν έρθει η ώρα να με ανακρίνουν. Ολα τα υπόλοιπα, πια, είναι ήσσονος σημασίας…
• Από τους χαρακτηρισμούς που σου αποδίδουν κατά καιρούς τι σε ενοχλεί περισσότερο;
Εχουν πάψει πλέον να με ενοχλούν τα αποδιδόμενα. Είναι συγκεκριμένη τακτική από ανάξιους ανθρώπους.
• Ποια η γνώμη σου για υπουργεία Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης;
Δεν υπάρχει καμία σοβαρή παρανομία που να γίνεται χωρίς τη συμμετοχή-κάλυψη ή ακόμα και για λογαριασμό των υπηρεσιών της Ασφάλειας. Ναρκωτικά, τζόγος, πορνεία, εκβιασμός, ακόμη και οι τσαντάκηδες δουλεύουν μόνον με την Ασφάλεια. Οι ασφαλίτες προστατεύουν νομίμως ή παρανόμως όλους τους πάμπλουτους. Κρυφακούν και συλλέγουν πληροφορίες για τους πάντες, τις οποίες είτε τις πουλάνε ή τις κρατάνε προκειμένου να ασκήσουν επιρροή ή για άλλους λόγους. Δημιουργούν φακέλους με πραγματικά και στημένα κακουργήματα και τα εμφανίζουν όταν θέλουν ή καθόλου για να επηρεάσουν τους ρουφιανοπαράνομους.
Πολιτικοί και μέλη των οικογενειών τους, δικαστές και μέλη των οικογενειών τους, εκκλησία, δημοσιογράφοι κλπ., στο πρώτο παράπτωμα θα μετατραπούν σε εργαλεία της Ασφάλειας. Με αυτούς κάνουν τη δουλειά τους, επιβιώνουν και όταν αλλάζουν τα πρόσωπα παραμένουν οι θέσεις. Ισως είναι η μόνη εγκληματική οργάνωση στην Ελλάδα. Κάποιους από αυτούς, τους προϊσταμένους των παραπάνω υπηρεσιών, στις πρόσφατες κρίσεις τους διατήρησαν.
Και το πιο αστείο είναι ότι έβαλαν τον Πανούση να τους κουμαντάρει. Εδώ έναν σωφρονιστικό κώδικα περιμένουμε πέντε έξι χρόνια κι ακόμα δεν τον είδαμε. Τι να καταφέρει να κάνει με αυτούς ο καθηγητής; Βέβαια, δνε νομίζω ότι αγχώνεται και πολύ, ο χρόνος να κυλάει και το αξίωμα να διατηρείται. Αλλά και να ήθελε, μόλις του κάνουν δύο προβοκάτσιες αυτά τα μούτρα, παρέα με τους μπατσοσυντάκτες, θα τον εξαφάνιζαν. Καμία ελπίδα δεν υπάρχει για το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
• Πώς είναι η συγκατοίκηση στο ίδιο κελί με τον Παναγιώτη Βλαστό;
Είναι μια χαρά. Μακάρι να ήταν όλοι οι κρατούμενοι έτσι στη συγκατοίκηση. Τώρα κατά τα άλλα, πέφτουν οι δικογραφίες σαν το χαλάζι.
• Για τα συμβόλαια θανάτου τι έχεις να πεις;
Κυριαρχεί μια υποκρισία όσον αφορά τον πήχη της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Λιγότερο συγκλονίζουν το ευρύ κοινό θύματα από αμερικάνικη βόμβα στο Σεράγεβο, στο Ιράκ ή αλλού, από τον αποκεφαλισμό κάποιων από τους ισλαμοφασίστες. Οπως επίσης είκοσι, τριάντα παιδάκια στο Κομπάνι ή στη Νιγηρία, λιγότερο από ένα δύστυχο γειτονόπουλό μας. Σε αυτήν την υποκειμενικότητα, θεωρώ ανεπίτρεπτο και εγκληματικό να αφαιρείται η ζωή άμαχου. Επίσης, κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να αγγίζεται για οικονομικούς ή λόγους συμφέροντος. Οταν, όμως,δεν ισχύουν τα παραπάνω, η αυτοδικία επιβάλλεται ως αξιοπρεπής στάση ζωής. Τα χειρότερα συμβόλαια μαζικών θανάτων παραγγέλλονται και εκτελούνται από εταιρείες οικονομικών συμφερόντων, εμπόρους όπλων, φαρμάκων, πετρελαιοειδών κ.τ.λ.
«Αν δεν βιαστείτε, θα χάσετε τον κόσμο»
• Τι ελπίζεις από τη νέα κυβέρνηση; Τι της προτείνεις;
Ψηφίζω το ΚΚΕ εσωτερικού από το 1981. Θεωρώ ότι ψηφίζω σωστά, αλλά δεν αρκεί η ψήφος για να έχεις δικαίωμα παραπόνων. Θέλει να συμμετέχεις και να αγωνίζεσαι. Δεν έχω ιδιαίτερες προσδοκίες, άλλωστε δεν εμπιστεύομαι τα «κυβερνητικά σχήματα». Επίσης, θεωρώ αδόκιμο τον όρο «κυβερνώσα αριστερά». Θα διακινδυνέψω να ακολουθήσω τη μόδα της εποχής. Να γίνω επικοινωνιολόγος, οικονομικός διαπραγματευτής, διεθνολόγος, αναλυτής: μια χούφτα αριστεροί κατάφεραν να πείσουν ένα κομμάτι του ελληνικού λαού (36%) να ψηφίσει Αριστερά. Αμέσως μετά τις πρώτες κινήσεις, ένα 70-80% του λαού δείχνει να στηρίζει και να επιδοκιμάζει τη νέα κυβέρνηση. Μία απροσδόκητη-ανέλπιστη επιτυχία.
Αυτοί που στηρίζουν, πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, διότι έχουν σιχαθεί τα συστημικά ΜΜΕ και τα υποκείμενα της προηγούμενης συγκυβέρνησης να τους κουνάν το δάχτυλο, τα ψέμματα και την Βενιζελοβέρδια ρητορική. Καταψήφισαν τα ψεύτικα Ζάππεια του Σαμαρά και την δήθεν κανονικότητα του Βενιζέλου. Κύριοι της κυβέρνησης, σ’ αυτήν την εκλογική ανατροπή δεν συνετέλεσαν ούτε οι επικοινωνιολόγοι του χθες που νοικιάσατε, ούτε το ελληνοισπανικό ρεπερτόριο. Η φτώχεια, η πείνα, η ξεφτίλα των πολιτικών αντιπάλων, το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, η αγανάκτηση για την πληγωμένη αξιοπρέπειά τους, αυτά δημιούργησαν την ανάγκη να στηρίξουν μία κυβέρνηση που έδειχνε να ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στους Ευρωπαίους. Αντιλαμβάνομαι πως είναι νωρίς. Οπως επίσης ότι δεν υπάρχουν αρκετά στελέχη με εμπειρία και διοικητικές ικανότητες να κουμαντάρουν το ένοχο και μη λειτουργικό τέρας του Δημοσίου.
Αντιλαμβάνομαι την ασφυξία που εκβιαστικά προκαλούν τα γεράκια της ΕΕ. Αυτό, όμως, που δεν κατανοώ είναι γιατί επιτρέπεται να συνεχίζουν απτόητοι να παίζουν το παιχνίδι τους οι άθλιοι της τηλεόρασης, οι οποίοι παρ’ όλο που χρωστάνε και κλέβουν, σας μαλώνουν κιόλας. Αυτό που φοβάμαι είναι να μην καταλήξει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης σε Ζάππειο… Plus. Αυτό που δεν κατανοώ είναι γιατί κρατήσατε όλους τους γκάγκστερ στις κρίσεις της αστυνομίας, επιβραβεύοντας του ΜΑΤατζήδες. Δεν καταλαβαίνω πιο ενοχικό σύνδρομο σας πιέζει ώστε να κουβεντιάζετε με συγκεκριμένους άθλιους της αντιπολίτευσης. Είναι τόσο αναγκαίο το γυαλί;
Επειδή η διακυβέρνηση, ειδικότερα σε αυτά τα δύσκολα πεδία, δεν είναι αμφιθέατρα ούτε trendy καταλήψεις αλλά μάχη, αν δεν βιαστείτε θα χάσετε τον κόσμο. Κι αν χάσετε την ισχύ του κόσμου θα καταστραφείτε. Αλλά, αν καταστραφεί η κυβέρνησή σας, θα είναι μεγαλύτερη η ζημιά απ’ όλα τα άσχημα που έκαναν όλες οι κυβερνήσεις μαζί.
• Είσαι αριστερός με δεξιό συνήγορο και κουμπάρο τον Βασίλη Καπερνάρο που φτιάχνει κόμμα με τον Μπαλτάκο. Πώς γίνεται αυτό;
Τον αγαπώ και τον σέβομαι. Με υπερασπίζεται 15 χρόνια, κόντρα σ’ ένα βαριά προκατειλημμένο περιβάλλον. Συνεπής ως υπερασπιστής, ήρθε σε ρήξη, χωρίς να τον ενδιαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις, με αστυνομικούς και δικαστές. Εχει υπερασπιστεί δεκάδες φτωχούς και ταλαίπωρους κατηγορουμένους, χωρίς καν να εισπράξει το παράβολο, διότι του το ζήτησαν. Είναι έντιμος και παλικάρι.
Τώρα, αν νομίζει ότι είναι δεξιός, τι να πω; Είναι πιο καταρτισμένος και ευφυέστερος εμού. Ισως η προσήλωση στην πατρίδα, στην παράδοση, αλλά και η εντιμότητα του δεξιού πατέρα του τον έχουν μπερδέψει. Με στεναχώρησε η ταύτιση του ονόματός του με τον Μπαλτάκο, διότι ο Καπερνάρος δεν μπορεί, εκ της ιδιοσυγκρασίας του, να είναι παρασκήνιο.