«Στη λαϊκή συνείδηση είναι πλέον καταγεγραμμένο ότι ο πρωθυπουργός και ήξερε για τις υποκλοπές και την έγκρισή του είχε δώσει». Αυτό επισημαίνει μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μεταξύ άλλων, σημειώνει πως αυτό το «θεσμικό πλαίσιο-βούρκος, που έχει συγκροτηθεί με ευθύνη όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν». «Δεν διορθώνεται, όπως κοροϊδεύει ο κ. Μητσοτάκης, μόνο καταργείται, όπως υποστηρίζει το ΚΚΕ», επισημαίνει.
Ολόκληρη η συνέντευξη στον Τάσο Παππά:
Αυτό που έχουμε σήμερα με το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι εκτροπή; Οι πολιτικές δυνάμεις πώς πρέπει να το αντιμετωπίσουν; Μπορούν τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να βρουν κοινό βηματισμό στο ζήτημα αυτό;
Αν μιλήσουμε μόνο για «εκτροπή» είναι σαν να βγάζουμε «λάδι» το σκοτεινό και αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο το οποίο νομιμοποιεί πρακτικές παρακολούθησης, ανοίγει τον δρόμο και για παράνομες υποκλοπές. Ένα θεσμικό πλαίσιο πραγματικός βούρκος, ο οποίος διαμορφώθηκε με ευθύνη όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν.
Και η Ν.Δ. που ευθύνεται για την άθλια κι απαράδεκτη παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη και δημοσιογράφων και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που τώρα το «λούζεται», είτε το ενίσχυσαν, είτε το διατήρησαν και το ανέχτηκαν. Κι αυτό το επικίνδυνο πλαίσιο, που σταθερά βάζει στο στόχαστρο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, δεν διορθώνεται, όπως κοροϊδεύει ο κ. Μητσοτάκης, μόνο καταργείται, όπως υποστηρίζει το ΚΚΕ και κανένα άλλο κόμμα από αυτά που αποκαλείτε «κόμματα» της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.
Τι εκτιμάτε; Ηξερε ο πρωθυπουργός για τις παρακολουθήσεις ή το έμαθε εκ των υστέρων;
Μπορεί η παρακολούθηση του προέδρου ενός πολιτικού κόμματος από την κρατική υπηρεσία πληροφοριών, την ΕΥΠ, η οποία υπάγεται και δίνει λόγο προσωπικά στον ίδιο τον πρωθυπουργό, να μην είναι σε γνώση του; Εκτιμώ πως όχι! Αλλιώς, η τόση ανεπάρκεια, ανικανότητα, αγγίζει τα όρια της εγκληματικής ευθύνης. Αν δεν ήξερε, έπρεπε να ρωτήσει, να ζητήσει να μάθει. Πάντως, στη λαϊκή συνείδηση είναι πλέον σίγουρα καταγεγραμμένο ότι και ήξερε και την έγκρισή του είχε δώσει.
Πιστεύετε ότι πρέπει να παραιτηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Με την παραίτηση ενός και την αντικατάστασή του με άλλον αντίστοιχο δεν σώζεται η κατάσταση. Το έχουμε δει αυτό το έργο και μάλιστα σε πολλές επαναλήψεις. Το ζητούμενο είναι τους καρεκλοκένταυρους όλων των αποχρώσεων του καπιταλιστικού συστήματος να τους κλείσει ο λαός οριστικά και διά παντός στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Οι συνακροάσεις που καταγγέλλετε στο τηλεφωνικό κέντρο του Περισσού ερευνήθηκαν από την προηγούμενη και από τη σημερινή κυβέρνηση και δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Υπάρχει σκοπιμότητα;
Οι «συνακροάσεις»-υποκλοπές σε βάρος του ΚΚΕ έχουν καταντήσει φαινόμενο «ενδημικό». Ορισμένες δεν απασχόλησαν καθόλου τις Αρχές, παρά τις καταγγελίες μας. Ακόμα όμως και για όσες υποθέσεις ξεκίνησε έρευνα, υπάρχουν πολλά στοιχεία που δείχνουν καθαρά ότι η προσπάθειά τους διαχρονικά δεν είναι να αποκαλυφθεί η αλήθεια, αλλά αντίθετα να «θαφτεί».
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «φρόντισε» να οδηγείται η υπόθεση στο αρχείο, πράγμα που θα συνέβαινε εάν δεν παρεμβαίναμε αποφασιστικά ως κόμμα, αναδεικνύοντας στοιχεία ικανά για να συνεχιστεί η διερεύνηση. Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. πήρε και σε αυτό το ζήτημα τη «σκυτάλη» από την προηγούμενη και έχει βαριές ευθύνες για τη συγκάλυψη της αλήθειας. Μετά από αυτά καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για τη σκοπιμότητα των κυβερνήσεων διαχρονικά.
Για ποιον λόγο σήμερα κάποιος ή κάποιοι να θέλουν να μαθαίνουν τι συζητάτε στο κόμμα;
Κόβεται το «χούι»; Ο ρόλος των υπηρεσιών αυτός είναι, όσο υπάρχουν κράτος και ταξική πάλη. Η άρχουσα τάξη οργανώνει τη δικτατορία του κράτους της για να υπερασπιστεί το σύστημα του οποίου ηγείται. Το πρόβλημα είναι εάν το σύστημα και η τάξη που το εκπροσωπεί υπηρετούν τον λαό ή όχι, δηλαδή εάν είναι με τους εκμεταλλευόμενους ή με τους εκμεταλλευτές. Γι’ αυτό σήμερα οι διάφορες κορόνες περί «δημοκρατίας» από όλους αυτούς που ψήφισαν το θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων των πάντων είναι για… γέλια και για… κλάματα μαζί!
Πώς ακούτε τις φήμες ότι η κυβέρνηση προτίθεται να αλλάξει ξανά τον εκλογικό νόμο;
Ηδη κυβερνητικά στελέχη προετοιμάζουν το έδαφος για ακόμα μια αλλαγή του εκλογικού νόμου, για χάρη της πολυπόθητης κυβερνητικής σταθερότητας. Λογικό, άλλωστε η Ν.Δ. και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν ως κριτήριο στις επιλογές τους την αναγκαία για την άρχουσα τάξη «πολιτική σταθερότητα». Μόνο που αυτή μεταφράζεται σε μεγαλύτερη αστάθεια και ανασφάλεια στη ζωή του λαού. Με αυτή την έννοια το κρίσιμο για τον λαό δεν είναι τι επιλογές θα κάνει το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, αλλά πώς ο ίδιος θα καθορίσει τις εξελίξεις με τη δράση του και τις δικές του πολιτικές επιλογές.
Τι περιμένετε από τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ενόψει μάλιστα μιας ενεργειακής κρίσης;
Η κοροϊδία με τα επιδόματα-ψίχουλα που έχουν «φαγωθεί» πριν καν τα ανακοινώσει στη ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να τελειώσει. Γιατί η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζεται αν δεν στηριχτεί το εισόδημα με αυξήσεις στους μισθούς, με μειώσεις και πλαφόν στις τιμές, αν δεν καταργηθεί ο ΦΠΑ στα βασικά είδη. Η ενεργειακή φτώχεια θα συνεχίζει όσο δεν υπάρχει σχέδιο άμεσης αξιοποίησης όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας, κόντρα στις δεσμεύσεις της Ε.Ε. για την «πράσινη ανάπτυξη» και το εμπόριο ρύπων, όσο δεν καταργούνται το Χρηματιστήριο Ενέργειας και όλες οι συμβάσεις που καθορίζουν τις ρήτρες αναπροσαρμογής, όσο δεν αποσύρεται η χώρα από τις κυρώσεις της Ε.Ε. προς τη Ρωσία, όσο δεν καταργούνται οι φόροι στα καύσιμα, στην ηλεκτρική ενέργεια και άλλα μέτρα τα οποία προτείνει το ΚΚΕ.
Σε άλλες χώρες υπάρχουν μαζικές διαμαρτυρίες και μεγάλες συγκεντρώσεις για την ακρίβεια. Εδώ γιατί τόση ησυχία; Φταίνε τα κόμματα; Φταίνε τα συνδικάτα; Εχει πείσει η κυβέρνηση τους πολίτες ότι κάνει το καλύτερο δυνατό;
Θεωρώ ισοπεδωτική αυτή την εκτίμηση, διότι το τελευταίο διάστημα υπήρχαν και υπάρχουν σημαντικοί, ελπιδοφόροι, αλλά και νικηφόροι αγώνες. Αναφέρομαι στον αγώνα των εργαζομένων στην COSCO, στην e-food, στη ΛΑΡΚΟ, στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια Καβάλας, στον αγώνα που δίνουν αυτές τις ημέρες οι εργάτες στη «Μαλαματίνα». Θα συμφωνήσω ότι αυτοί οι αγώνες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παραμένουν ακόμη αναντίστοιχοι της μεγάλης επίθεσης που δέχονται οι λαοί.
Αυτό προσπαθούμε να αντιστρέψουμε, γι’ αυτό και οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, άλλοι αγωνιστές που συμπορευόμαστε μέσα στο κίνημα, είναι παρόντες σε κάθε μάχη, για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης και να συνενωθούν σε έναν ενιαίο πανελλαδικό αγώνα. Σε αντίθεση με τα εκατοντάδες χιλιάδες μέλη άλλων κομμάτων, όπως αυτά που πήραν μέρος στις πρόσφατες εκλογές ανάδειξης αρχηγού σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., τα οποία -πλην εξαιρέσεων- αναζητούνται… Διότι τελικά αυτό που μπορεί να δώσει περιεχόμενο, προοπτική, μαζικότητα σε έναν αγώνα είναι η στόχευση των αιτιών και του δρόμου για όσα ζούμε σήμερα κι όχι η κυβερνητική αναμονή, που διαχρονικά λειτουργεί ως δηλητήριο παράλυσης ακόμη και των πιο ζωντανών δυνάμεων.
Ο τελευταίος πρόεδρος της Σοβιετικής Ενωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ πέθανε. Για το ΚΚΕ τι ήταν; Ενας μεταρρυθμιστής που απέτυχε; Ενας πράκτορας του ιμπεριαλισμού;
Τα πολιτικά πρόσωπα, πολύ περισσότερο οι ηγέτες ενός μεγάλου πολυεθνικού κράτους όπως η ΕΣΣΔ τότε, δεν κρίνονται για τις όποιες προθέσεις τους, τις όποιες μύχιες σκέψεις τους, ακόμα και τις όποιες πολιτικές ή άλλες διασυνδέσεις τους ή για τον χαρακτήρα τους, αλλά από τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών, στοχεύσεων και πράξεών τους. Αναμφίβολα, για κάθε άνθρωπο που δεν έχει παρωπίδες, οι πολιτικές επιλογές και πρακτικές του Γκορμπατσόφ επιτάχυναν τη διάλυση της ΕΣΣΔ, την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος. Μια ανατροπή η οποία δεν οφείλεται μόνο στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης Γκορμπατσόφ, αλλά προετοιμάστηκε σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες ύπαρξης της ΕΣΣΔ, κυρίως λόγω σοβαρών λαθών, παραλείψεων και προβληματικών επιλογών στην οικονομία, στην κοινωνία, στο πολιτικό σύστημα, στις διεθνείς σχέσεις κ.λπ.
Ετσι, η πολιτική Γκορμπατσόφ έδωσε τη χαριστική βολή στο σοσιαλιστικό σύστημα που -παρά τις μεγάλες αδυναμίες του- είχε προσφέρει σημαντικά στους εργαζόμενους όλου του κόσμου και στους λαούς όπου οικοδομήθηκε, με κατακτήσεις στην πλήρη εξάλειψη της ανεργίας, με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κοινωνική ασφάλιση, δωρεάν υγεία, παιδεία, τη δωρεάν στέγη και θέρμανση, πάμφθηνες συγκοινωνίες, πολιτισμό, αθλητισμό, αλλά και με παγκόσμια συμβολή στο τσάκισμα του φασισμού, της αποικιοκρατίας, στην προσπάθεια για ειρηνική επίλυση των διαφορών.
