Η εμπειρία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και η παράδοσή της στο ευρωπαϊκό κατεστημένο με την υπογραφή τρίτου μνημονίου προκαλεί βαθειές αναταράξεις στην ευρωπαϊκή αριστερά. Στη Γαλλία, ο ηγέτης του Αριστερού Κόμματος Ζαν-Λυκ Μελανσόν παρουσίασε το Σάββατο στο Παρίσι, στο πολυπληθές κοινό της γιορτής της Ουμανιτέ, της εφημερίδας του ΚΚ Γαλλίας, την πρότασή του για μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη στο πλευρό του Οσκαρ Λαφοντέν και του Γιάννη Βαρουφάκη. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε προσκληθεί για να αντιπροσωπεύσει την Λαϊκή Ενότητα αλλά δεν μπόρεσε να μεταβεί στο Παρίσι τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
Η συζήτηση όμως δεν περιορίζεται στη Γαλλία. Με μια πολύ σημαντική του απόφαση, το προεδρείου του Die Linke του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, του πολυπληθέστερου της Γερμανίας, διαχωρίζει τη θέση από την άποψη της πλειοηψηφίας της ηγεσίας του κόμματος σε ότι αφορά την εκτίμηση της ελληνικής κατάστασης. Επικρίνει με δριμύ τρόπο την επιλογή της κυβέρνησης Τσίπρα και του ΣΎΡΙΖΑ να υπογράψει τρίτο μνημόνιο, το οποίο χαρακτηρίζει καταστροφικό και νεοαποικιοκρατικό. Επισημαίνει επίσης με θετικό τρόπο την ίδρυση της Λαϊκής Ενότητας την οποία θεωρεί ως την «καλύτερη έκφραση του ΟΧΙ» του ελληνικού λαού.
Το κείμενο αυτό προχωράει όμως παραπέρα, προβαίνοντας με μια ριζική κριτική της ίδιας της ΕΕ και της ευρωζώνης τις οποίες χαρακτηρίζει ως φύσει αντιδημοκρατικά και νεοφιλελεύθερα οικοδομήματα. Καμμία αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει αντίσταση εντός του πλαισίου της ευρωζώνης τονίζει η απόφαση του Die Linke της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Είναι πλέον εμφανές ότι οι όροι της συζήτησης για αυτά τα θέματα στην ευρωπαϊκή Αριστερά έχουν πλέον αλλάξει και ότι η ελληνική εμπειρία δρα ως καταλύτης αυτών των εξελίξεων.
Στάθης Κουβελάκης
Απόφαση του προεδρείου του Die Linke της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας
Μετά από την ήττα της Αριστεράς στην Ελλάδα – ΟΧΙ στο τρίτο μνημόνιο! Για μια πανευρωπαϊκή αντεπίθεση!
Υπογράφοντας την συμφωνία με την πρώην Τρόικα, η κυβέρνηση Τσίπρα αποδέχτηκε ένα τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με την άρνηση της καταστροφικής πολιτικής λιτότητας για την οποία εκλέχτηκε τον Ιανουάριο με το σύνθημα «καμμία θυσία για το ευρώ» και ερχόμενη επίσης σε αντίθεση με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου το οποίο διοργάνωσε η ίδια η κυβέρνηση. Για να περάσει το μνημόνιο από τη Βουλή η κυβέρνηση Τσίπρα έπρεπε να στηριχθεί στις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ κόμματα που ως «κόμματα του μνημονίου» ηττήθηκαν στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Πολλά στελέχη και μέλη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπουν από τότε τον Τσίπρα και την πολιτική του. Το μέτωπο / κόμμα «Λαική Ενότητα» (ΛΑΕ), που ιδρύθηκε από μέλη της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ και άλλους αριστερούς έξω από το ΣΥΡΙΖΑ με πρόεδρο τον Παναγιώτη Λαφαζάνη θα κατεβεί στις νεες εκλογές τις 20 Σεπτεμβρίου. Η πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου υποστηρίζει την «Λαική Ενότητα». Κανείς δεν γνωρίζει ποιό θα είναι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών – μόνο ένα είναι σίγουρο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι πια αυτή η δύναμη ενάντια στα μνημόνια όπως ήταν πριν από την πολιτική στροφή του Τσίπρα.
Γιαυτό δεν ήταν πολυ σκόπιμο το ότι μέσα από το κόμμα μας (το DIE LINKE) πριν από οποιαδήποτε συζήτηση μεταξύ των μελών του για την καινούργια κατάσταση στην Ελλάδα εξέφρασε την υποστήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ σα να μη συνέβη τίποτε. Πρόκειται για υποστήριξη προς ένα ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είναι τελείως αλλαγμένος και που έχασε το πολιτικό και κοινωνικό του περιεχόμενό του. Βέβαια ήταν η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε κάτω από μια φοβερή πίεση και το πρώτο μας καθήκον ως Αριστεροί στη Γερμανία είναι η κριτική της γερμανικής κυβέρνησης και της σιδερένιας αποικιοκρατικού τύποθ πολιτικής της.
Οφείλουνε να αναπτύξουμε σχέσεις με αυτές τις δυνάμεις της ελληνικής Αριστεράς που αγωνίζονται όπως πριν ενάντια στην πολιτική λιτότητας που επιβάλλεται από την Ευρωπαική Ένωση και ενάντια στην κατάργηση των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Η «Λαϊκή Ενότητα» (ΛΑΕ) που ιδρύθηκε μεταξύ άλλων από πρώην βουλευτές και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον εκπροσωπεί και από τη σκοπιά του κόμματος DIE LINKE της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλία με το καλύτερο τρόπο το «ΟΧΙ». Αναγκαία είναι όμως επίσης μια εκτενής συζήτηση μεταξύ των μελών του κόμματός μας για την καινούργια κατάταση στην Ελλάδα και στην ελληνική Αριστερά.
Με το τελευταίο τρίτο μνημόνιο, η Ευρωπαική Ένωση (ΕΕ), η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και οι συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ευρώπης πετύχανε να καταστραφούν τα λίγα κοινωνικά δικαιώματα που είχαν απομείνει . Πέτυχαν επίσης της επιβολή μιας υποτέλεια που καταργεί και την ελευθερία αποφάσεων εκλεγμένων ελληνικών κυβερνήσεων και κοινοβουλίων. Αυτό εκφράστηκε ανοιχτά για παράδειγμα από τον Βόλφγκανγ Σόιμπλε με τη φράση «ανεξάρτητα από το ποιός κυβερνάει στην Ελλάδα είναι δεσμευμένος να τηρήσει στις συμφωνίες». Ένας οργανισμός ιδιωτικοποιήσεων της ελληνικής δημόσιας περιούσιας που ελέγχεται από τους δανειστές θα ωθήσει στα άκρα την αντίθεσα ανάμεσα στη φτώχεια τοθ δημόσιου και τη συσσώρευση ενός μυθικού πλούτου στα χέρια μιας ελάχιστης μειοψηφίας ιδιωτών. Είναι φανερό ότι μια τέτοια πολιτική θα συναντήσει αντιστάσεις και πρέπει να επιβληθεί τελικά με τη βια. Τα πρώτα δείγματα αστυνομικής βιας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα έχουμε ήδη δει.
Αυτά τα οποία διαδραματίζονται στην Ελλάδα, και το πώς αντιμετωπίζεται η Ελλάδα, δεν αφορούν μόνο τα θύματα αυτής της πολιτικής στην Ελλάδα. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια παραδειγματική τιμωρία. Το μήνυμα είναι ότι πουθενά στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται μια εναλλακτική στην νεοφιλελεύτερη πολιτική της λιτότητας και των ιδιωτικοποίσεων για το συμφέρον του κεφαλάιου και των τραπεζών. Καμμία δημοκρατική απόφαση , ούτε καν δημοκρατικές εκλογές, επιτρέπεται να αποτρέψουν αυτή την πολιτική. Τον τελευταίο λόγο πρέπει έχουν οι χρηματαγορές.
Ένα συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε. Καμμία αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει αντιστάση μέσα στην Ευρωζώνη. Η Ευρωπαική Ένωση η ίδια είναι ένα αντιδημοκρατικό κατασκεύασμα με το οποίο δεν πετυχαίνεται μια αλληλέγγυα εναρμόνιση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των λαών της Έυρώπης. Η δημιουργία της της Ευρωπαικής Ένωσης και προηγούμενων οργανισμών όπως η ΕΟΚ ήταν επίσης έκφραση μιας βαθειάς επιθυμίας των λαών να μην αλληλοσκοτώνονται στην Ευρώπη. Προπαντώς η εχθρότητα μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας έπρεπε να γίνει παρελθόν. Αλλά ο βαθύτερος σκοπός της ΕΕ ήταν η ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων και κεφαλαίων και στο γενικευμένο ανταγωνισμό να κερδίζει ο πιο δυνατός. Η ΕΕ είναι μια Ευρωπή της ανισότητας και με αυτη την ΕΕ οι λαοί της Ευρώπης διαχωρίζονται μεταξύ τους και έρχονται σε αντιπαλότητα.
Ντύσσελντορφ, 2 Σεπτεμβρίου 2015
DIE LINKE (H Αριστερά) Βόρεια ΡηνανίαΒεστφαλία/Γερμανία
