Στην τελευταία του κατοικία, στο Α’ Νεκροταφείο, οδηγήθηκε ο κορυφαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλου που έφυγε από τη ζωή το βράδυ της περασμένης Τρίτης από ανακοπή καρδιάς.

Πλήθος κόσμου υποδέχτηκε τη σορό του με χειροκροτήματα, την ώρα που η χορωδία της ΕΡΤ έπαιζε τη «Συννεφούλα» και το «Ας κρατήσουν οι χοροί».

Η πομπή από τη Μητρόπολη προς το Α’ Νεκροταφείο ξεκίνησε με τη «Συννεφούλα» προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στον κόσμο, που φώναζε «αθάνατος», ενώ χτυπούσε ρυθμικά τα χέρια στους ήχους που παιάνιζε η μπάντα του Ναυτικού.

Την πομπή συνόδευσαν η σύζυγος του Άσπα, τα παιδιά, τα εγγόνια του και στενοί φίλοι.

Πλήθος κόσμου συνόδευσε τον Διονύση Σαββόπουλο με δάκρυα στα μάτια και τραγούδια.

«Αντίο “Νιόνιο”»

H εξόδιος ακολουθία ολοκληρώθηκε λίγα λεπτά μετά τις 2.30 το μεσημέρι του Σαββάτου.

Συγκινημένοι αποχαιρέτησαν τον σπουδαίο καλλιτέχνη, εκφωνώντας επικήδειους λόγους, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, η πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η Αγγελική Κοτανίδου, καθηγήτρια Πνευμονολογίας, γιατρός του Διονύση Σαββόπουλου, ο συγγραφέας και προσωπικός του φίλος Γιώργος Σκαμπαρδώνης, ο Σταμάτης Φασουλής, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, ο γιος του Κορνήλιος Σαββόπουλος και ο εγγονός του, Διονύσης.

Μητσοτάκης: «Νιόνιο μας, ευχαριστώ»

Ο πρωθυπουργός και προσωπικός φίλος του Διονύση Σαββόπουλο, Κυριάκος Μητσοτάκης, εκφώνησε τον πρώτο επικήδειο.

«Για τον άνθρωπο και τον τραγουδοποιό που αποχαιρετάμε σήμερα θα μείνουν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Κάτι φυσικό αφού, κατά καιρούς, τραγούδησε για τον καθένα από εμάς. Προσωπικά δεν είμαι εδώ μόνο σαν φίλος και σαν θαυμαστής του, αλλά από χρέος προς έναν μεγάλο Έλληνα που έζησε και περιέγραψε μοναδικά τις περιπέτειες του τόπου, αλλά και τις μικρές και τις εικόνες που γέννησε αλλά και τη γεύση που άφησε η εμπειρία τους» είπε.

«Ο “Νιόνιος” σε όλη του τη ζωή συμβάδισε με τη ζωή της χώρας, δίνοντάς μας ώθηση χαράς στις δύσκολες ανηφόρες αλλά και προειδοποιώντας για τις επικίνδυνες κατηφόρες, έχοντας πάντα τη δική του άποψη για τα πράγματα, ανοιχτή αλλά ποτέ αιχμάλωτη δογμάτων», πρόσθεσε.

«Γι’ αυτό όπως στη μουσική πέτυχε να φέρει το ροκ κοντά στο έντεχνο και το δημώδες, έτσι και στο κοινωνικό πεδίο από τις οραματικές ιδέες της αριστεράς συναντήθηκε με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης. Δεν θα κρύψω ότι τα λόγια που προσωπικά θα ξεχώριζα από το πλούσιο έργο του είναι από τον Άγγελο Εξάγγελο γιατί αποτελούν ευθύ και δημόσιο λόγο. Πετυχαίνουν να ενώσουν τον ευαίσθητο χώρο της τέχνης με τον πραγματισμό της πολιτικής.

Τα νέα που μάς έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας
Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και τού ’παμε να φύγει μουδιασμένα
Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μάς πει κανένα.

Μια απόδειξη ότι η καλλιτεχνική ευαισθησία γίνεται πολύ πιο ισχυρή από κάθε πολιτικό επιχείρημα».

«Ο Διονύσης δεν αρνήθηκε ποτέ την πρόσκληση της αμφισβήτησης. Έγινε πυροδότης προβληματισμού. και στα δύο αυτά επίπεδα. Πρωτοπόρος στους δρόμους του πενταγράμμου και αιρετικός στα σχόλιά του», πρόσθεσε ο κ. Μητσοτάκης, σημειώνοντας ότι ήταν ένας πατριώτης που αγαπούσε αληθινά τον τόπο του.

«Δεν ήταν μόνο η δημόσια συμπεριφορά του Διονύση που νιώθω να ενώνονται στο πρόσωπό του η Τέχνη και η πολιτική», τόνισε και επισήμανε πως «δεν δέχθηκε ποτέ δημόσια αξιώματα καταλήγοντας ότι κατέστη ο χρονογράφος του ελληνικού ταξιδιού επί μισό και πλέον αιώνα. Η κληρονομιά του αποτελεί κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης».

«Νιόνιο μας, θα σε αποχαιρετίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ. Από αύριο δεν θα υπάρχεις μόνο μέσα από τα τραγούδια σου. Θα σε σκεφτόμαστε κάθε φορά που ένας νέος πιάνει μια κιθάρα αλλά και κάθε φορά που κοιτιόμαστε σε έναν καθρέφτη. Με τα καλά μας και τα στραβά μας», τόνισε ο Πρωθυπουργός.

Σακελλαροπούλου: «Θα προσέχουμε την Άσπα»

«Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, βαπτίστηκε στην ποιητικότητα και την πνευματικότητά της. Στις πολυπολιτισμικές της παραστάσεις, τα βιώματα και τα τραύματά της», ανέφερε η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στον επικήδειο λόγο της.

»Σε αυτή την πόλη της βαριάς και γλυκιάς συνάμα έμπνευσης της δικής μας πόλης, της γενέθλιας γης και της αναφοράς μας, της σκηνής. Ίσως αυτή η μνήμη, οι αφηγήσεις των πρώτων και των νεανικών χρόνων που προλάβαμε να μοιραστούμε, να σε έκανα να με αποκαλείς η καινούργια παιδική μου φίλη. Το φορτηγό πέρασε από την Εθνική και σε πήγε μακριά, στα Πέρα Μέρη και έτσι ξεκίνησε το δικό σου και μαζί το δικό μας ταξίδι», συνέχισε.

«Τραγούδησες για μας, για τον λαό, το έθνος και την ιστορία, την παράδοση και το μοντέρνο, την ταυτότητά μας, την σύνθεση Ανατολής και Δύσης, αλλά και για τη μικρή μας τη ζωή, για τον καθένα μας προσωπικά. Τόσες μουσικές, τόσοι στίχοι. Πάντα τα σκεφτόσουν ενιαία, έλεγες σαν σύνολο. Και μετά άνθιζε ο καρπός της δημιουργίας της ιδιοφυΐας με τα τραγούδια σου. Ερωτευτήκαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε, πληρωθήκαμε, συνδεθήκαμε με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Άγγιξες τις ψυχές μας με τρόπο ανεξίτηλο», πρόσθεσε η πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας.

«Η φωνή σου θα αντηχεί για πάντα μέσα μας και η μνήμη σου θα ζει σε κάθε νότα και σε κάθε λέξη που μας άφησες. Το έργο σου δεν είναι μόνο μία μουσικά αποτυπωμένη πολιτική και πολιτισμική ιστορία του τόπου μας. Είναι μια σπουδή ποιητική, μια γλώσσα Σαββοπουλική, τολμηρή και τρυφερή, ανατρεπτική και θεραπευτική, που μιλά της καθεμιάς γενιάς, καινούριας και παλιάς. Έγινες, ήσουν και παρέμεινες μέχρι το τέλος αληθινός, όπως υποσχέθηκες όταν άφηνες πίσω σου τη Θεσσαλονίκη. Δεν λύγισε ποτέ ο λόγος σου. Ούτε επί χούντας στη φυλακή, απέναντι στα σκοτάδια και τη λογοκρισία. Δεν σύρθηκες από το κοινό σου. Ήσουν πάντα μπροστά, ακόμη και απέναντί του. Πέρασες από τον θρίαμβο στην αποδοκιμασία, όταν ενόχλησε με την κριτική σου ματιά», συνέχισε.

»Στάθηκες όμως όρθιος, με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά και επέστρεψες, μας ξανακερδίσεις. Με την Άσπα πάντα δίπλα σου να λάμπει και να σε στηρίζει. Και ήρθαν τα χρόνια, τα τελευταία με τη δοκιμασία της υγείας αλλά και το δικό σου τρόπο του αποχαιρετισμού, τις γεμάτες κόσμο και ρυθμό συναυλίες, το βιβλίο του απολογισμού και της συμφιλίωσης, με τις φιλόξενες βραδιές, τους φίλους και τις αναμνήσεις, με την πληρότητα της ζωής, την παρουσία σου να μας γεμίζει και να μας φωτίζει και την πίστη σου, ότι όλα είναι εδώ, τίποτα δεν χάνεται».

Η τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελαροπούλου και στενή προσωπική φίλη του Διονύση Σαββόπουλου δεσμεύτηκε στον επικήδειο της να προσέχει τη σύζυγο του Άσπα. «Θα στην προσέχουμε την Άσπα να είσαι σίγουρος. Καλό ξίδι Διονύση αγαπημένε», είπε τέλος.

Φασουλής: «Ήρθα να λύσω μια παρεξήγηση»

«Διονύση μου, τι πράγματα είναι αυτά αγόρι μου; Ήρθα για να λυθεί μια παρεξήγηση, έτσι είπαμε, ξαφνικά… Αν και εδώ ήρθα μιλώντας του για τελευταία φορά για να λυθεί μια παρεξήγηση των τελευταίων ημερών. Ακούμε παντού ότι φεύγοντας ο Διονύσης “το τραγούδι έγινε πιο φτωχό”, λάθος. Εσύ αφήνεις ένα ελληνικό τραγούδι, όχι πλούσιο, πάμπλουτο. Δεν ξέρω αν χωρίς εσένα θα ήταν τόσο πλούσιο. Το αγάπησες πολύ το ελληνικό τραγούδι, πάρα πολύ», είπε ο Σταμάτης Φασουλής στον επικήδειό του.

«Συζητάγαμε για τη ζωή γιατί αυτό που θέλαμε και ήθελε περισσότερο εκείνος ήταν να ακουμπήσει στην τέχνη, ήταν η ζωή, ήθελε τη ζωή να τη μεταφέρει στο τραγούδι και τη μετέφερε», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Ιωαννίδης: «Εκ μέρους μιας Ελλάδας που παραμένει αποικία… ευχαριστώ»

«Πώς κατάφερες να ενωθείς μαζί μας σε τέτοιο βάθος;», διερωτήθηκε στον επικήδειό του ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

«Ήσουν ένας συντηρητικός με καρδιά επαναστάτη, ένας βλοσυρός που του άρεσαν τα ανέκδοτα, ένας αμήχανος σοφός», πρόσθεσε.

«Εκ μέρους των γνωστών κ άγνωστων ποιητών σε μια αντιποιητική εποχή, σε ευχαριστώ, φεύγεις γιορτινός και αιώνιος», ανέφερε φανερά συγκινημένος.

Δήμητρα Γαλάνη: «Ξεκουράσου, σε ευχαριστούμε για όλα»

«Έχουν γράψει και έχουν πει για σένα πανέμορφα πράγματα. Κατάφερες να μας ενώσεις όλους ο κόσμος τα έχει πει όλα, τα έχει νιώσει όλα και πώς αλλιώς να ήταν, αφού μας έχεις χαρίσει τόσα δώρα. Ευχαριστώ. Σε ένα από όσα γράφτηκαν, διάβασα: “Ο Σαββόπουλος είναι ο ρυθμός μέσα μας”. Από εκεί πιάστηκα, από τον ρυθμό της καρδιάς μου, για να σε αποχαιρετήσω», είπε η Δήμητρα Γαλάνη.

«Το έργο σου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο! Εσύ όμως θα λείπεις, θα μου λείπεις, γιατί είσαι βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Ήμουν εκεί, στα γλέντια μας με τις κιθάρες. Κρεμόμουν από το στόμα σου όταν μιλούσες. Στεκόμουν στην ουρά για να πάρω τον καινούριο σου δίσκο. Κάθε φορά που σε έβλεπα στις παραστάσεις, είχα έναν κόμπο στον λαιμό».

»Ξεκουράσου τώρα, Διονύση. Ήξερες πάντα ακριβώς τι να παίξεις, για τα παιδιά που θα έρθουν, για όλους μας. Ήξερες ποια είναι η ταυτότητα αυτού του τόπου. Ήμουν και θα είμαι πάντα κοντά σου. Στο καλό, Διονύση και σε ευχαριστούμε για όλα», ανέφερε συγκινημένη.

Συγκίνησαν ο γιος και ο εγγονός του

«Αυτό που ήθελε με το έργο του να μας πει είναι ότι το υλικό και το πνευματικό πάνε μαζί. Ο θάνατος και η ζωή πάνε μαζί. Ευχαριστώ που ήρθατε όλοι να τιμήσετε τον πατέρα μου», ανέφερε μεταξύ άλλων ο γιος του Διονύση Σαββόπουλου.

«Κατάφερες να μου μάθεις τι είναι άνθρωπος. Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σε αγαπώ πολύ», είπε ο εγγονός του, κάνοντας τους πάντες να λυγίζουν.

Πλήθος πολιτικών στη Μητρόπολη

Στη Μητρόπολη βρίσκονταν από νωρίς πλήθος πολιτικών. Ανάμεσά τους οι Χάρης Δούκας, Νίκος Χαρδαλιάς, Κώστας Λαλιώτης, Μιλένα Αποστολάκη, Άδωνις Γεωργιάδης, Νίκος Δένδιας, Γιώργος Γεραπετριτης, Λίνα Μενδώνη, Νίκη Κεραμέως.

Συγκίνηση στο λαϊκό προσκύνημα

Από τις 8.30 το πρωί έως τις 11.30, η σορός του σπουδαίου δημιουργού του «Βρώμικου Ψωμιού» και του «Μπάλλου» τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.

Σε κλίμα συγκίνησης, εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκαν από νωρίς στη Μητρόπολη Αθηνών, περιμένοντας υπομονετικά με ένα λουλούδι στο χέρι για να απευθύνουν το δικό τους αποχαιρετισμό, με ένα νεύμα, ένα δάκρυ στον άνθρωπο που αγκάλιασε με τις μελωδίες του τις αναμνήσεις τους.

Πίσω από το φέρετρο η σύζυγος του Άσπα

Η σύζυγος του Άσπα με την οποία απέκτησε δύο γιούς στάθηκε συγκινημένη δίπλα στο φέρετρο.

Στο πλήθος και καλλιτέχνες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών αλλά και πολιτικοί που τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν.

Από τους πρώτους επίσημους που προσήλθαν από νωρίς για να αποχαιρετήσουν τον σπουδαίο τραγουδοποιό ήταν ο Πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, όπως κι ο τραγουδιστής Χρήστος Θηβαίος.

Συγκίνηση προκάλεσε η φιγούρα του Καραγκιόζη με τη φράση «Κείνο που με τρώει, κείνο που με σώζει…», που τοποθέτησε δίπλα στο φέρετρο, ένας από τους ανθρώπους που πήγε στο λαϊκό προσκύνημα.

Το «αντίο» της μπάντας του Ναυτικού

Πριν τιμήν του μεγάλου «Νιόνιου» η μπάντα του Ναυτικού έπαιξε πένθιμα εμβατήρια στη μνήμη του.

Ύστερα από συνεννόηση με την οικογένεια, θα ακουστούν και κάποια τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου.

Συντετριμμένη η οικογένειά του

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία της αγαπημένης του συζύγου, Άσπας, η οποία στάθηκε συντετριμμένη πίσω από το φέρετρο του ανθρώπου με τον οποίο μοιράστηκε δεκαετίες ζωής και απέκτησε δύο γιους.

Δίπλα της βρίσκονταν τα παιδιά και τα εγγόνια του Διονύση Σαββόπουλου, σε μια ατμόσφαιρα βαριάς συγκίνησης.

Ο «τελευταίος των σπουδαίων» πέθανε σε ηλικία 81 ετών από ανακοπή καρδιάς, στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου νοσηλευόταν από τις 6 Οκτωβρίου. Τα τελευταία χρόνια έδινε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.

Μαρίζα Κωχ: «Ήταν σημείο αναφοράς για όλους»

«Ο καθένας έχει πολλά να πει για τον Διονύσιο. Ήταν πληθωρικός άνθρωπος και στη μουσική και στη συμπεριφορά του. Ήταν γεννημένος τραγουδιστής χωρίς φωνή, αλλά ο παλμός του και η αγάπη του για το τραγούδι τον έκανε τραγουδιστή. Είχε παλμό τόσο δυνατό στο τραγούδι του που μπορούσε να παρασύρει μια ολόκληρη συμφωνική. Ήταν αυτό που μας χάρισε. Ασφαλώς η ποίησή του, αλλά όλος, όλη του η παρουσία σε όλα αυτά τα χρόνια είναι η αισθητική που ανέβασε στον χώρο της μουσικής του τραγουδιού μας. Έχει επηρεάσει πάρα πολύ κι όχι μόνο την γενιά μας, όλες τις γενιές, γιατί αγαπήθηκε και από νεότερους ανθρώπους από την ηλικία μας. Οι νέοι σήμερα ξέρουν ποιος είναι ο Σαββόπουλος, ενώ δεν ξέρουν για όλους εμάς. Όλη η γενιά των νέων δεν θυμούνται ακριβώς», δήλωσε συγκινημένη η Μαρίζα Κωχ.

«Στην τέχνη του ήταν αληθινός. Ήταν ονειροπαρμένος θα έλεγα εγώ. Ήταν σημείο αναφοράς και θα έλεγα για όλους, σε κάθε είδος. Και οι λαϊκοί τον ήξεραν και νοερά συμβουλεύονταν την γνώμη του. Είναι μεγάλο το κενό που αφήνει. Άφησε όμως και πολλούς άξιους ανθρώπους να συνεχίζουν. Και στη γενιά του και στις νεότερες γενιές. Και πιστεύω ότι θα επηρεάζει για πολύ καιρό. Ό,τι μας χάρισε θα κρατήσει για πολύ καιρό ακόμα τα πράγματα σε μια ισορροπία η οποία έχει χαθεί βέβαια μουσικά η ισορροπία των πραγμάτων αλλά πάντα θα έχει ένα αγκαθάκι μαγικό να μας τσιμπάει και να μας λέει εδώ κάνεις λάθος, όταν το σκεφτούμε ποιητικά και μουσικά αλλά ακόμα και φωνητικά», πρόσθεσε.

Μελίνα Κανά: «Ήταν ένας μάγος της σκηνής»

«Αγαπούσε πολύ ο κόσμος και δικαιολογημένα γιατί ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος, μια προσωπικότητα έντονη, ένας πλήθος, μια πληθωρική προσωπικότητα. Άφηνε το στίγμα του παντού. Άκουσα που τον είπατε παραμυθά και θα συμφωνήσω. Τα προγράμματα που έστηνε ήταν μοναδικά. Είχε έναν πολύ ωραίο τρόπο να διηγείται. Επίσης εγώ προσωπικά απολάμβανα να συζητώ μαζί του γιατί ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος και έκανε πολύ έτσι εύστοχες παρατηρήσεις. Ό, τι μου έλεγε το ρουφούσα, το άκουγα προσεκτικά γιατί τότε ήμουν και εγώ οπότε ήταν πολύ έντονη η επαφή μαζί του. Στα προγράμματά του τα διάνθιζε με ιστορίες ανάμεσα στα τραγούδια και είχε πολύ ενδιαφέρον αυτό. Γινόντουσαν τα προγράμματά του μαγικά. Δημιουργούσε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Ήταν ένας μάγος της σκηνής» δήλωσε, μεταξύ άλλων, η Μελίνα Κανά στην ΕΡΤ.

«Μέσα μου τον κρατώ σαν έναν άνθρωπο που είχε το θάρρος της γνώμης του. Ήταν μοναδικός και θεωρώ ότι ήταν ποιητής. Τα τραγούδια του, δηλαδή είναι ποιήματα στιχουργικά. (…) Ένας άνθρωπος ζωντανός. Δηλαδή τις αλλαγές του και την εσωτερική του πορεία δεν δίσταζε να την εξομολογηθεί στον κόσμο. Νομίζω πως έζησε μια πλούσια ζωή. Αγαπούσε την οικογένειά του, όπως είπατε, την προστάτευσε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είχε καλούς και φίλους για πολλά χρόνια. Εύχομαι η ψυχή του να αναπαυθεί και να βρει εκεί πάνω που πήγε όλους τους αγαπημένους του που είχαν φύγει από τη ζωή», πρόσθεσε.

Μίλτος Καρατζάς: Ήταν ο Μπομπ Ντίλαν της ελληνικής τέχνης

«Ήταν ένας άνθρωπος με πάρα πάρα πολλές δυνατότητες. Το μυαλό του δούλευε εξαιρετικά. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα του τα τραγούδια δεν ήταν, λέμε ότι ο τάδε είναι καλός συνθέτης ή αυτός είναι καλός στιχουργός ή οτιδήποτε και γράφουν κάποια τραγούδια που λένε ξέρω “εγώ, μου έφυγες και κλαίω και δεν ξέρω εγω τι” κτλ», είπε στην ΕΡΤ για τον Διονύση Σαββόπουλο ο Μίλτος Καρατζάς.

»Αν παρακολουθήσετε τα τραγούδια του Σαββόπουλου χωρίς καμία εξαίρεση το κάθε τραγούδι κρύβει από πίσω είτε κάτι που έχει συμβεί, είτε κάτι που συμβαίνει γύρω μας και θέλει να το σχολιάσει, είτε κάτι που τον που το έχει σκεφτεί. Ήταν πραγματικά ένα πολύ πολύ μεγάλο μυαλό και εγώ, παρόλο που είμαι άνθρωπος της δισκογραφίας, είμαι 51 χρόνια στην μουσική βιομηχανία για μένα Διονύσης δεν είναι ο τραγουδοποιός είναι και ο άνθρωπος. Γιατί όπως για πρώτη φορά αποκάλυψα πριν από μερικές ημέρες του χρωστάω πολλά πράγματα. Χάρις σε αυτόν δεν πήγα να σπουδάσω αυτά που ήθελαν οι γονείς. Ήθελαν οι γονείς μου πάρα πολύ να ασχοληθώ με διπλωματία και μετά να γίνω κάπου πρεσβευτής κτλ. Και εγώ δεν άντεχα και μου έδωσε πραγματικά μια εξαιρετική διέξοδο.Ο Διονύσης μου λέει αύριο σήκω, φύγε από το σπίτι σου, μην πας να δώσεις εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, έλα μαζί μας στο τάδε νησί που θα πάμε και πήγαινε μετά να να ασχοληθείς με αυτό το πράγμα που θέλεις. Δεν πήγα να δώσω εξετάσεις και πήγα και σπούδασα Καλές Τέχνες. Άρχισα να κάνω εξώφυλλα σε δίσκους και από αυτό ξαφνικά μπήκαμε μέσα στη δισκογραφία», πρόσθεσε.

Ο Μίλτος Καρατζάς αναφέρθηκε και στην καλλιτεχνική πορεία του Διονύση Σαββόπουλου. «Μα αυτό είναι το καλό με τον Διονύση ότι ο Διονύσης δεν είπε θα γίνω κι εγώ ένας Θεοδωράκης, ένας Χατζιδάκις, είπε θα γίνω ένας Σαββόπουλος που θα φέρει καινούρια πράγματα. Και αυτό το πράγμα έκανε και το έκανε πάρα πολύ καλά. Και επιτρέψτε μου να πω και κάτι, γιατί τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης έχουν κάνει μιλώντας για τον Διονύση, έχουν κάνει ένα λάθος, δεν ξεκίνησε η καριέρα του Διονύση Σαββόπουλου από το Κύτταρο, από το κέντρο Κύτταρο».

»Εμφανίστηκε μεν εκεί ορισμένες φορές, αλλά ξεκίνησε πολύ πιο πριν από το κέντρο Ροντέο που ήταν κάτω από την πλατεία Βικτωρίας, όπου εκεί τραγουδούσε κάθε Παρασκευή και Σάββατο. ολόκληρους χειμώνες για εμάς που μέναμε στην περιοχή Φωκίωνος Νέγρη κτλ. Εκεί λοιπόν, δεν πηγαίναμε μόνο για να ακούσουμε μουσική, αλλά πηγαίναμε και για τα διαλείμματα που υπήρχαν, που πιάναμε τη συζήτηση με τον Διονύση και ανθρώπους όπως Τάσος Φαληρέας, αν τον έχετε ακουστά, ο οποίος έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη και του Διονύση αλλά και της ελληνικής μουσικής. Ο Διονύσης λοιπόν πραγματικά ήταν, τολμώ να πω κάτι παραπάνω από ότι έχει υπάρξει για όλο τον κόσμο ο Μπομπ Ντίλαν κάτι παραπάνω ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος για την ελληνική τέχνη, για το ελληνικό τραγούδι, για την ελληνική εξέλιξη. Ήταν ένα σπουδαίος άνθρωπος».

Θηβαίος: «Χάσαμε όλοι τον παππού μας που μας έλεγε παραμύθια»

Για τον τεράστιο πλούτο που αφήνει πίσω του ο Διονύσης Σαββόπουλος μίλησε, το πρωί του Σαββάτου, ο Χρήστος Θηβαίος από το παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.

«Έχουμε μιλήσει όλοι, όλος ο κόσμος μιλάει με τα πιο σπουδαία λόγια για αυτόν τον υπέροχο έλληνα. Πραγματικά, έφυγε το πρωτότυπο και μείνανε τα αντίγραφα», είπε στην ΕΡΤ ο ερμηνευτής.

«Σπουδαίος, σπουδαίος ποιητής, σπουδαίος ερμηνευτής, σπουδαίος συνθέτης. Ήμουν εχθές στο σούπερ μάρκετ και ο κόσμος έρχονταν να τον συλλυπηθεί, ότι υπήρχε μια απώλεια ενός ευρύτερου κοινωνικού κύκλου, όπως είναι ο δικός μας των τραγουδοποιών, των καλλιτεχνών. Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση. Το ξανασκέφτηκα και νομίζω πως ο κόσμος συλλυπάται ο ένας τον άλλον γιατί έρχονται γιορτές, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και χάσαμε όλοι τον παππού μας που μας έλεγε παραμύθια», ανέφερε συγκινημένος ο Χρήστος Θηβαίος.

«Και από τις συναυλίες στο Μέγαρο και από τις συναυλίες στο Ηρώδειο, έχω να θυμάμαι ότι μελετούσα. Ξεκίνησα να μελετάω έξι μήνες πριν για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις ερμηνείες που μου είχε ζητήσει. Και πραγματικά μεγάλο σχολείο. Και πιστεύω ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος πρέπει από εδώ και στο εξής να διδάσκεται σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι ακαδημαϊκός ο Διονύσης Σαββόπουλος», επισήμανε.

«Ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραφε πάρα πολύ με το ένστικτο»

Για τη γνωριμία της με το Διονύση Σαββόπουλο και τη φυσιογνωμία του μίλησε στην ΕΡΤ και η πρώην διευθύντρια της Lyra, Ντόρα Ρίζου.

«Επέλεξε ωραία μέρα να φύγει ο Διονύσης. Ζήτω το ελληνικό τραγούδι, θα μπορούσε να είναι και το σύνθημα της ημέρας, πράγματι, το εξέφρασε νομίζω καλύτερα από όλους τους άλλους και αγκάλιασε όχι μόνο μία γενιά, τη γενιά του 1-1-4 στην ουσία, αλλά και όλες τις γενιές μέχρι τώρα. Δεν υπάρχει παιδί που να έχει ξεκινήσει να παίζει κιθάρα, χωρίς να ξεκινήσει από τα τραγούδια του Σαββόπουλου.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό», είπε,.

«Ακόμα και ασυνείδητα τα παιδιά όταν δεν καταλαβαίνουν καλά τι θα πει, στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι, γιατί υποθέτω ότι δεν θα ξέρουν και όλα, την ιστορία, όμως το ένστικτό τους τους οδηγεί προς τα εκεί και αυτό είναι το πολύ σημαντικό. Ο στίχος χωρίς να κραυγάζει, χωρίς να τοποθετείται ακριβώς ιστορικά, έχει τέτοια δύναμη. Γιατί νομίζω ότι ο Σαββόπουλος έγραφε με το ένστικτο πάρα πολύ», επισήμανε μεταξύ άλλων.

Η συγκινητική ανάρτηση της Μυρσίνης Λοϊζου

«Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πατέρας μου, χτες έφυγε ο Διονύσης. Με το θάνατο του θυμήθηκα τις σκηνές στο αεροδρόμιο, εγώ στα δεκαέξι, εκείνος 38, ο πατέρας μου 45, που το καπέλο του νόμιζε ότι κάτι θα κρύψει από τον πόνο, όπως το να βλέπεις το φίλο σου σε ένα φέρετρο μαζί με τις υπόλοιπες αποσκευές», έγραψε η Μυρσίνη Λοϊζου.

«Δε ξέρω αν θα συνεχίσουν να είναι φίλοι εκεί ψηλά, όπως συνηθίζεται να λέμε για να ελπίζουμε σε κάτι», πρόσθεσε.