του Carl Gibson | Την επόμενη φορά που ένας δεξιός συγγενής ή παλιός συμμαθητής σας ανεβάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχόλιο σχετικά με το πώς η φορολόγηση των πλουσίων ή η αύξηση των μισθών των εργαζομένων οδηγεί σε απώλεια θέσεων εργασίας και κάνει τις επιχειρήσεις να μεταφερθούν εκτός της χώρας, θα ήθελα να τους στείλετε αυτό το άρθρο.
Όταν ανέλαβε καθήκοντα τον Ιανουάριο του 2011, ο κυβερνήτη της Μινεσότα Mark Dayton κληρονόμησε δημοσιονομικό έλλειμμα 6,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ποσοστό ανεργίας 7 % από τον προκάτοχό του Tim Pawlenty, τον σύντομα ξεχασμένο υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων για την Προεδρία που αποκαλούσε τον εαυτό του τον πραγματικά πρώτο φορολογικά συντηρητικό κυβερνήτη της Μινεσότα στη σύγχρονη ιστορία. Ο ίδιος ο Pawlenty υπερηφανευόταν ότι δεν αύξησε ποτέ τους φόρους – το μόνο που έκανε ποτέ για να δημιουργήσει νέα έσοδα ήταν η αύξηση του φόρου στα τσιγάρα κατά 75 σεντς ανά πακέτο.
Μεταξύ 2003 και 2010, την περίοδο δηλαδή που ο Pawlenty ήταν ο επικεφαλής της πολιτείας της Μινεσότα, κατάφερε να προσθέσετε μόνο 6.200 περισσότερες θέσεις εργασίας. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια της θητείας του, ο κυβερνήτης Dayton αύξησε το φόρο εισοδήματος από 7,85% σε 9,85% για ατομικό εισόδημα πάνω από 150.000 δολάρια, καθώς και για ζευγάρια που κερδίζουν πάνω από 250.000 δολάρια και υποβάλλουν κοινή δήλωση – μια αύξηση 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε φόρους. Συμφώνησε επίσης να αυξήσει τον κατώτατο μισθό στη Μινεσότα στα 9,50 δολάρια την ώρα από το 2018, ενώ πέρασε και νόμο που εγγυάται ίσες αμοιβές για τις γυναίκες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι, όπως ο πολιτειακός εκπρόσωπος Mark Uglem, προειδοποίησε ενάντια στις φορολογικές αυξήσεις του Dayton λέγοντας: «Οι εργοδότες, οι μεγάλες εταιρείες και μικρές εταιρείες, θα φύγουν όλοι. Ό,τι έχει νόημα γι’ αυτούς είναι τα χρήματα». Ο συντηρητικός φίλος ή συγγενής σας με τον οποίο μοιραστήκατε αυτό το άρθρο πιθανώς θα έλεγε το ίδιο αν ο κυβερνήτης της πολιτείας του δοκίμαζε κάτι ανάλογο. Αλλά, όπως ο Uglem, θα αποδεικνυόταν ότι κάνει λάθος. Μεταξύ 2011 και 2015, ο κυβερνήτης Dayton πρόσθεσε 172.000 νέες θέσεις εργασίας στην οικονομία της Μινεσότα – 165.800 περισσότερες κατά την πρώτη θητεία του από όσες ο Pawlenty δημιούργησε και στις δύο δικές του θητείες.
Και παρόλο που η φορολογία των μεγάλων εισοδημάτων στη Μινεσότα είναι η 4η υψηλότερη στη χώρα, η πολιτεία έχει και το 5ο χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στη χώρα με 3,6 %. Σύμφωνα με στοιχεία της απογραφής του 2012-2013 οι κάτοικοι της Μινεσότα είχαν μέσο εισόδημα 10.000 δολάρια υψηλότερο από το μέσο εισόδημα όλης της χώρας, και το μέσο εισόδημά τους παραμένει και σήμερα κατά 8.000 δολάρια υψηλότερο από το μέσο εισόδημα των ΗΠΑ. Από τα τέλη του 2013, η αύξηση των θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα της Μινεσότα ξεπέρασε τα προ ύφεσης επίπεδα και η οικονομία της πολιτείας ήταν η 5η ταχύτερα αναπτυσσόμενη στις ΗΠΑ. Το Forbes κατέταξε τη Μινεσότα στην 9η θέση των πιο φιλικών προς τις επιχειρήσεις πολιτειών ( το “ανοιχτό προς τις επιχειρήσεις” Γουισκόνσιν του Scott Walker κατέλαβε τη μακρινή 32η θέση στον ίδιο κατάλογο).
Παρά το φόβο για την αποχώρηση επιχειρήσεων λόγω της φορολογικής πολιτικής του Dayton, 6.230 περισσότεροι κάτοικοι της Μινεσότα συμπεριελήφθησαν στους έχοντες υψηλό εισόδημα το 2013, ένα χρόνο μετά την αύξηση της φορολογίας από τον Dayton. Από τον Ιανουάριο του 2015 η Μινεσότα έχει 1 δισεκατομμύριο δολάρια δημοσιονομικό πλεόνασμα, και ο Dayton δεσμεύτηκε να επενδύσει περισσότερο από το ένα τρίτο των χρημάτων αυτών στα δημόσια σχολεία. Και σύμφωνα με την Gallup, η οικονομική εμπιστοσύνη στη Μινεσότα είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη πολιτεία. Ο κυβερνήτης Dayton δεν πέτυχε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις χειραγωγώντας έξυπνα τους πολίτες – μπορείτε να διαβάσετε αλλού για την έλλειψη χαρίσματος και σαφήνειας που τον χαρακτηρίζει. Δεν είναι ένας ταξικός πολεμιστής που καθοδηγείται από την επιθυμία να εκδικηθεί το 1%. Ο Dayton είναι ο ίδιος δισεκατομμυριούχος, κληρονόμος της εταιρείας Target. Ούτε απλώς μια πλειοψηφία στο νομοθετικό σώμα τον ανάγκασε να τα κάνει όλα αυτά – ο Dayton έπρεπε να συνεργαστεί με ένα ελεγχόμενο από τους Ρεπουμπλικάνους νομοθετικό σώμα κατά την πρώτη διετία της θητείας του.
Και σε αντίθεση με τον Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη στα ανατολικά του, ο Dayton δεν επέβαλε τη θέλησή του σε έναν απρόθυμο λαό θέτοντας εμπόδια μεταξύ του λαού και της ψήφου – ο Dayton στην πραγματικότητα δημιούργησε ένα διαδικτυακό σύστημα εγγραφής των ψηφοφόρων που έκανε ευκολότερο από ποτέ στους πολίτες να συμμετάσχουν για να ψηφίσουν. Ο λόγος που ο κυβερνήτης Dayton μπόρεσε να μεταμορφώσει ριζικά την οικονομία της Μινεσότα σε μία από τις καλύτερες του έθνους είναι απλή αριθμητική.
Η αύξηση των φόρων σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν περισσότερα θα μετατρέψει ένα έλλειμμα σε πλεόνασμα. Η αύξηση του κατώτατου μισθού θα αυξήσει και το μέσο εισόδημα. Και σε μια πολιτεία όπου η εκπαίδευση αποτελεί προτεραιότητα του προϋπολογισμού και η οικονομική ανάπτυξη είναι από τις υψηλότερες στη χώρα, είναι λογικό ότι θα μείνουν περισσότερες επιχειρήσεις. Είναι επίσημο πλέον: η διάχυση των οικονομικών βαρών προς τα κάτω είναι ανοησία. Η Μινεσότα το απέδειξε μια για πάντα. Αν έχετε άλλη άποψη, είστε λάθος.