Το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αυξανόμενη ένταση, η απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης  είναι δραματική. Η ελλιπής χρηματοδότηση για την δημόσια εκπαίδευση έχει οδηγήσει  σε κλείσιμο σχολικών μονάδων, κατάργηση αθλητικών σχολείων, κατάργηση της αντισταθμιστικής εκπαίδευσης ( Ενισχυτική – ΠΔΣ),κλείσιμο κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης(ΚΠΕ), κατάργηση των γραφείων Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού(ΣΕΠ), αδρανοποίηση του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων κ.α  Ταυτόχρονα η μείωση των διορισμών σύμφωνα με τις επιταγές του μνημονίου, η ολοένα αυξανόμενη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση των συνταξιοδοτήσεων και οι  περικοπές των μισθών , έχουν υποβαθμίσει  το σχολείο και εξαθλιώνουν πολλούς χιλιάδες εκπαιδευτικούς.

Έτσι φέτος όταν μάθαμε ότι οι σχολικές μονάδες θα βρεθούν χωρίς βιβλία στην αρχή της χρονιάς,  γνωρίζοντας ότι έχουν καταστήσει υπό διάλυση τον ΟΕΔΒ, δεν μας προκάλεσε καμία έκπληξη. Εξάλλου το σκάνδαλο με την προμήθεια χαρτιού είχε προετοιμάσει το έδαφος. Ας σημειώσουμε επίσης ότι ούτε η απόφαση του υπουργείου (5-9-2011) για επιχορήγηση με 220.000 ευρώ στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων “Διόφαντος” για την παραγωγή DVD με το υλικό των σχολικών βιβλίων και αποστολή τους στα σχολεία με την έναρξη της σχολικής χρονιάς(!!!) δεν έχει πραγματοποιηθεί. Χωρίς να έχουν όλα τα παιδιά υπολογιστές στο σπίτι, πάρθηκε άλλη μια απόφαση ερήμην της σχολικής κοινότητας, που δεν θα περπατήσει για αντικειμενικούς λόγους  και θα αναγκασθούμε να κινηθούμε στο βασίλειο της φωτοτυπίας, με φθορές σε  φωτοτυπικά και χαρτί για τα σχολεία ή με την συνδρομή των γονέων όταν το χαρτί ή τα  μηχανήματα δεν επαρκούν. Και επειδή ούτε οι φωτοτυπίες είναι λύση, υπάρχει διάχυτος ο φόβος ότι μεθοδεύεται επίσημα η αγορά των βιβλίων από τους μαθητές. Μην ξεχνάμε ότι για τα βιβλία των ξένων γλωσσών του Λυκείου αυτό γίνεται ήδη.

Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο. Η κρίση βέβαια έδωσε  χρυσή ευκαιρία για γρήγορες αλλαγές και την διάλυση του εναπομείναντος  κράτους πρόνοιας. Αυτό προσπαθούν όλη αυτή την περίοδο με τα μυθεύματα περί του τεράστιου όγκου των δημόσιων υπαλλήλων, με τόνους λάσπης, χρησιμοποιώντας την ασυδοσία και την διαπλοκή που οι ίδιοι αβαντάρουν. Οι λόγοι προφανείς. Καμία κουβέντα βέβαια για τις κρατικοδίαιτες ιδιωτικές εταιρίες και  ΜΚΟ, για τις συνεχείς φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου και για τις σκανδαλώδεις τεράστιες επιχορηγήσεις με δις των τραπεζών. Καμιά φυσικά αναφορά  ότι με την επικράτηση του  ¨ιδιωτικού¨- που μόνο σκοπό έχει το κέρδος-θα σημαίνει περισσότερα σκάνδαλα και ακριβότερες υπηρεσίες.

Η ιδεολογία τους δεν είναι καινούργια: Γιατί να αναθρέφουμε το κράτος με τους φόρους μας; Γιατί να τρέφομαι τους δημόσιους υπάλληλους, τους αγρότες ,τους άνεργους τεμπέληδες; Τι το χρειάζεστε εσείς το δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας; Τη δωρεάν παιδεία; Αφού μπορείτε μόνοι σας να αγοράσετε πολύ καλύτερες υπηρεσίες υγείας και παιδείας. Έτσι κι αλλιώς μέχρι τώρα εσείς το πληρώνατε. Ας αποκλείσουμε  τους άνεργους, τους φτωχούς αγρότες, τις μειονότητες, τους μετανάστες  και όσους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του συστήματος. Και μην ανησυχείτε το φίδι από την τρύπα θα το βγάλει η αγορά. Εξάλλου έχει το θέσφατο. Οι νόμοι τις αγοράς είναι απαράβατοι και νομοτελειακοί, όπως ο νόμος της βαρύτητας. Αψηφώντας φυσικά εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια που λέει ότι τους κανόνες τους φτιάχνουν οι άνθρωποι.

Τώρα όμως σε μια  περίοδο ύφεσης, όλοι καταλαβαίνουμε ότι όταν οι περικοπές των μισθών οργιάζουν και η ανεργία φτάνει το 25% , με εκατοντάδες χιλιάδες στο όριο της εξαθλίωσης η αφαίρεση ή συρρίκνωση κάποιων “δωρεάν” παροχών από το κράτος, όπως η παιδεία και η υγεία – πρόνοια είναι εγκληματική. Τώρα όλο και πιο πολλοί είναι με την μεριά των “άχρηστων και περιττών” . Όμως το νερό έχει μπει ήδη στο αυλάκι και δυστυχώς η δημοκρατία μας πλησιάζει επικίνδυνα όλο και πιο πολύ την εικόνα του Μπ.Φράνκλιν με τους δύο λύκους που προσπαθούν να εξηγήσουν στο πρόβατο πόσο σκληρή είναι η ζωή και πώς η φύση λέει ότι πρέπει να γίνεις ψητό…

Aς μην τους κάνουμε την χάρη. Ας αγωνιστούμε για το δικό μας κόσμο. Τον κόσμο των αναγκών, τον κόσμο της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης.

Κ. Αδαμάκης
Ε. Νικολακάκη
Α. Τσινταράκη
Μ. Χορτάτου
Μ. Βουλγαράκης
Π. Πράντζιος
Π. Καραγιαννάκης

Εκπαιδευτικοί του Γενικού Λυκείου Σούδας