Ν. Χουντής: Τι θα γίνει με τους 55.000 πρόσφυγες που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα μετά τη Συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας και για τους οποίους υποτίθεται ότι υπήρχε σχέδιο μετεγκατάστασης σε άλλη κράτη μέλη;
Δ. Αβραμόπουλος: Είστε υποχρεωμένοι να τους κρατήσετε με βάση το Δουβλίνο εκτός λίγων που αποδεδειγμένα έχουν στενούς οικογενειακούς δεσμούς σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.
Σε δελτίο τύπου του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας Νίκου Χουντή αναφέρονται τα εξής:
Τη χειρότερη δυνατή τροπή για την Ελλάδα παίρνει το θέμα των 55.000 προσφύγων στην ελληνική επικράτεια, αφού εγκλωβίζονται οριστικά και επίσημα στην Ελλάδα, ενώ με αφορμή αυτούς, νεκρανασταίνεται το Δουβλίνο, το οποίο υποχρεώνει τα κράτη πρώτης εισόδου να δέχονται πίσω όλους τους αιτούντες άσυλο στη ΕΕ. Αυτό προκύπτει από απάντηση του αρμόδιου Επιτρόπου κ. Αβραμόπουλο στον ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας Νίκο Χουντή.
Ταυτόχρονα, με την απάντησή τουαυτή, όχι μόνο μπαίνει τέρμα στις προσδοκίες για ουσιαστική αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου αλλά φαίνεται ότι έχει «ξεχαστεί» πλήρως και η ρητή υποχρέωση απορρόφησης τουλάχιστον 160.000 προσφύγων από αλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Παράλληλα διαφαίνεται και μεθόδευση ανατροπής της εξαίρεσης της Ελλάδας από την εφαρμογή του Δουβλίνου, αφού με την απάντηση του Επιτρόπου, αγνοούνται πλήρως οι αποφάσεις του Ευρ. Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) που απαγορεύουν την επιστροφή στη χώρα μας αιτούντων άσυλο που έχουν καταγραφεί εδώ, διότι δεν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Πιο συγκεκριμενα, ο Έλληνας ευρωβουλευτής είχε καταθέσει ερώτηση προς την Επιτροπή ζητώντας να μάθει τι θα γίνει με τους 55.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες στην Ελλάδα και αν υπάρχει ευρωπαϊκό σχέδιο στην περίπτωση που η συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί.
Ο κ. Αβραμόπουλος στην απάντησή του αναφέρει ότι«οι μετανάστες που είναι σήμερα στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο θα αντιμετωπιστούν, εκτός του πλαισίου της εφαρμογής της συμφωνίας με την Τουρκία, στο πλαίσιο του καθεστώτος μετεγκατάστασης και σύμφωνα με τις διαδικασίες του Δουβλίνου, βάσει των οποίων το κράτος μέλος πρώτης εισόδου δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για όλες τις περιπτώσεις, εφόσον ισχύουν, εν προκειμένω, κριτήρια που άπτονται των οικογενειακών δεσμών ή για άλλους, επιτακτικούς, λόγους.». Δηλαδή, για να ερμηνεύσουμε σωστά την «αβραμοπούλειο» απάντηση της Κομισιόν, η Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσει εδώ τους 55.000 αιτούντες άσυλο εκτός από τους ελάχιστους εκείνους που όπως προβλέπει και το Δουβλίνο έχουν αποδεδειγμένα στενούς οικογενειακούς δεσμούς σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ.
Ακολουθεί η ερωτηση και απάντηση:
Θέμα: Πρόταση αναθεώρησης του Κανονισμού του Δουβλίνου εις βάρος των κρατών υποδοχής
Η Επιτροπή παρουσίασε πρόταση αναθεώρησης του Ευρωπαϊκού Συστήματος ασύλου διατηρώντας την απαράδεκτη λογική του Κανονισμού του Δουβλίνου, εγκλωβίζοντας τους πρόσφυγες στα κράτη υποδοχής και αγνοώντας τα δικαιώματα των προσφύγων.
Συγκεκριμένα:
– απαγορεύει τη μετεγκατάσταση των αναγνωρισμένων προσφύγων σε άλλο κράτος μέλος,
– δημιουργεί εθελοντικό μηχανισμό μετεγκατάστασης όταν οι αιτήσεις ασύλου ξεπεράσουν το 150% της δυνατότητας επεξεργασίας του κράτους μέλους υποδοχής. Ένα κράτος της ΕΕ μπορεί να εξαγοράσει τη μη συμμετοχή του πληρώνοντας 250.000 ευρώ στο κράτος που τελικά τους υποδέχεται.
Δεδομένου ότι η πρόταση της Επιτροπής εξακολουθεί να ρίχνει το βάρος στα κράτη υποδοχής, αγνοεί τις επιθυμίες των προσφύγων για μετεγκατάσταση, αγνοεί το γεγονός ότι η προηγούμενη συμφωνία μετεγκατάστασης 160.000 προσφύγων δεν εφαρμόστηκε ποτέ λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, καθώς και ότι ήδη οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες στην Ελλάδα είναι 54.469,
"google ad"
ερωτάται η Επιτροπή:
Υπάρχει ευρωπαϊκό σχέδιο για τους 55.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες στην Ελλάδα και τι θα συμβεί στην περίπτωση που η συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας δεν μπορέσει να εφαρμοστεί;
Γιατί επιμένει στη νεκρανάσταση ενός Κανονισμού ο οποίος έχει επανειλημμένα αποδειχθεί ανεφάρμοστος;
Για ποιο λόγο δεν υιοθέτησε την πρόταση του Ευρ. Κοινοβουλίου για ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου με αξιολόγηση αιτήσεων σε κεντρικό επίπεδο και ανάλογη υποχρεωτική κατανομή στα κράτη μέλη; Προτίθεται να την επανεξετάσει;
E-004139/2016
Απάντηση του κ. Αβραμόπουλου εξ ονόματος της Επιτροπής
Στις 4 Μαΐου 2016, η Επιτροπή υπέβαλε την πρότασή της για την αναδιατύπωση του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ» , συνδυάζοντας τα ισχύοντα κριτήρια προσδιορισμού του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου, με έναν διορθωτικό μηχανισμό κατανομής για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη καλούνται να αντιμετωπίσουν έναν δυσανάλογα μεγάλο αριθμό ατόμων που υποβάλλουν αίτηση για την παροχή ασύλου. Ο «δίκαιος» αυτός μηχανισμός ενεργοποιείται όταν ο αριθμός των αιτήσεων παροχής ασύλου, ο χειρισμός των οποίων εμπίπτει στις αρμοδιότητες κράτους μέλους, υπερβαίνει το καθορισμένο όριο. Από την στιγμή που ενεργοποιείται ο μηχανισμός, όλες οι νέες αποδεκτές αιτήσεις στο οικείο κράτος μέλος κατανέμονται στα άλλα κράτη μέλη.
Ο προτεινόμενος μηχανισμός κατανομής βασίζεται στην αντίληψη ότι η αλληλεγγύη αποτελεί υποχρέωση των κρατών μελών. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες ένα κράτος μέλος δεν είναι προσωρινά σε θέση να συμμετάσχει στον διορθωτικό μηχανισμό κατανομής, το εν λόγω κράτος μέλος καλείται να καταβάλει χρηματοδοτική εισφορά για κάθε αιτούντα άσυλο ο οποίος θα είχε, διαφορετικά, κατανεμηθεί στο εν λόγω κράτος μέλος.
Σε αντίθεση με μια κεντρικού χαρακτήρα προσέγγιση, η πρόταση διατηρεί σύνδεση μεταξύ της κατανομής των αρμοδιοτήτων όσον αφορά τις αιτήσεις ασύλου και των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά την προστασία των εξωτερικών συνόρων· θα επιτρέψει όμως στην ΕΕ να αντεπεξέλθει σε περιπτώσεις μαζικής εισροής και να εξασφαλίσει μεγαλύτερη ισοτιμία μεταξύ των κρατών μελών.
Οι μετανάστες που είναι σήμερα στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο θα αντιμετωπιστούν, εκτός του πλαισίου της εφαρμογής της συμφωνίας με την Τουρκία, στο πλαίσιο του καθεστώτος μετεγκατάστασης και σύμφωνα με τις διαδικασίες του Δουβλίνου, βάσει των οποίων το κράτος μέλος πρώτης εισόδου δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για όλες τις περιπτώσεις, εφόσον ισχύουν, εν προκειμένω, κριτήρια που άπτονται των οικογενειακών δεσμών ή για άλλους, επιτακτικούς, λόγους.