Μία ευκαιρία για την Ελλάδα ζητούν 20 κορυφαίοι οικονομολόγοι – αναλυτές των Eiffel Group και Glienicke Group, διαμηνύοντας ότι «η ελληνική τραγωδία δεν πρέπει να συνεχιστεί»
Το κείμενο στήριξης έχει τίτλο «Δώστε μία ευκαιρία στην Ελλάδα» και δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του το Ινστιτούτο Bruegel. Την έκκληση στην ελληνική ευκαιρία υπογράφουν οι: Agnes Benassy-Quere, Yves Bertoncini, Jean-Louis Bianco, Armin von Bogdandy, Henrik Enderlein, Christian Callies, Marcel Fratzscher, Clemens Fuest, Sylvie Goulard, Andre Loesekrug-Pietri, Franz Mayer, Rostane Mehdi, Daniela Schwarzer, Denis Simonneau, Maximilian Steinbeis, Constanze Stelzenmüller, Carole Ulmer, Shahin Valee, Jakob von Weizsäcker και Guntram Wolff.
«Η ελληνική τραγωδία δεν πρέπει να συνεχιστεί» είναι το μήνυμα των 20 οικονομολόγων που τονίζουν ότι συνιστά «συλλογική πολιτική αποτυχία» το γεγονός ότι κάποιοι στην Ευρώπη προτείνουν τη διακοπή των διαπραγματεύσεων ή ακόμα και την αποδοχή ενός Grexit, εξέλιξη η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει την κοινωνική και οικονομική καταστροφή των Ελλήνων πολιτών.
Οι κορυφαίοι αναλυτές τονίζουν ωστόσο ότι και η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη σε βάρος των πολιτών άλλων χωρών θα συνιστούσε αποτυχία, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η «εθνική κυριαρχία» κάθε χώρας πρέπει να γίνει σεβαστή. «Ο χρόνος εξαντλείται για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία πρέπει να αποφασίσει άμεσα αν θα προχωρήσει στην μεταρρύθμιση της χώρας. Εξακολουθεί να έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, την ξεκάθαρη εντολή του για ένα νέο ξεκίνημα στην χώρα, μακριά από τις παλιές ελίτ που την κατέστρεψαν. Αντιμετωπίζει όμως και μία σοβαρή πρόκληση: το γεγονός ότι κέρδισε αυτήν την εντολή με υποσχέσεις που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να τηρήσει», σημειώνουν στο κείμενο τους.
Οι διακεκριμένοι οικονομολόγοι κρούουν επίσης τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο ενός Grexit. «Μπορεί η ευρωζώνη να έχει περιορίσει τις πιθανότητες μετάδοσης της ελληνικής κρίσης μέσω ορισμένων ‘firewall’ όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε τον κίνδυνο της αλλαγής νοοτροπίας των αγορών που δεν θα θεωρούν πλέον την συμμετοχή στην ευρωζώνη ως μία μόνιμη και μη αναστρέψιμη δέσμευση».
«Η επίλυση του ελληνικού ζητήματος σε τελική ανάλυση αποτελεί μία δοκιμασία για την ικανότητα και την προθυμία της Ευρώπης να εργαστεί για την επίτευξη μίας πραγματικά λειτουργικής νομισματικής ένωσης. Είναι μια δοκιμασία για το πόσο ισχυροί είναι οι νέοι θεσμοί και η δομή της και πόσα βήματα πρέπει να κάνουμε ακόμη για να εμβαθύνουμε την θεσμική ολοκλήρωση της ζώνης του ευρώ. Αργά ή γρήγορα, τα διδάγματα από την ευρωπαϊκή κρίση θα πρέπει να αξιοποιηθούν μέσω αλλαγών στις ιδρυτικές συνθήκες», τονίζουν οι οικονομολόγοι.
Όσον αφορά στις δράσεις που πρέπει να ληφθούν, το άρθρο υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα πρέπει πρώτα να δεσμευτεί αξιόπιστα για οικονομικές μεταρρυθμίσεις ως αντάλλαγμα για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη υπό τη μορφή επιχορηγήσεων έκτακτης ανάγκης και ενός τρίτου προγράμματος ενίσχυσης.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργανισμού συλλογής φόρων, ένα βελτιωμένο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων, μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος για να καταστεί βιώσιμο μακροπρόθεσμα, μια γρήγορη επιστροφή σε λογικά δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα και μια μεταρρύθμιση στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών αγορές, προκειμένου να εισαχθεί ο ανταγωνισμός και να διασφαλιστεί προσαρμογή τιμών, προτείνουν.
