Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαραλλέο από το να παραδέχεσαι ένα λάθος και στα Φλώρια κάτι γίνεται λάθος εδώ και πολλά χρόνια.
Τα Φλώρια είναι ένα ιστορικό και μαρτυρικό χωριό του νομού μας. Οι κάτοικοι του αντιστάθηκαν στους κατακτητές και το πλήρωσαν βαριά με αίμα.
Οι κατακτητές ναζί όρθωσαν στο χωριό ναζιστικο μνημείο τιμής των πεσόντων γερμανών κατά τη μάχη τους στην περιοχή με τη σβάστιγγα και το μήνυμα “έπεσαν για τη Μεγάλη Γερμανία” να δεσπόζουν.
Το μνημείο το έκτισαν με τις πέτρες απο τα συντρίμμια που άφησαν πίσω τους. Και κάθε χρόνο, ακόμη και μετά το τελος του πολέμου βετεράνοι του πολέμου, συγγενείς και απόγονοί τους έρχονται στο συγκεκριμένο σημείο και βγάζουν λόγους για να τιμήσουν τους νεκρούς.
Τώρα, ουδείς μπορεί να αρνηθεί σε κάποιον να τιμά τον νεκρο του, ακόμα και οταν ο νεκρός έχει σκοτωθεί πολεμώντας για την επέκταση της ισχύς του πιο φριχτού και ανελεύθερου καθεστώτος που έχει γνωρίσει η σύγχρονη ανθρωπότητα.
Όμως, έχει σημασία το πώς τιμάς τον νεκρό σου.
Στα Φλώρια δεν τιμώνται οι νεκροι. Οι νεκροί άλλωστε έχουν μεταφερθεί στο νεκροταφείο στο Μάλεμε. Εκει παραμένει ένα μνημείο που αναφέρεται σε στρατιώτες του ναζιστικου στρατού που πέθαναν πολεμώντας για τη διάδοση της ισχύς του ναζιστικού καθεστώτος. Για τη “Μεγάλη Γερμανία”.
Οι τελετές που γίνονται δεν αφορούν την τιμή των νεκρών και την ειρήνη αλλά την τιμή των στρατιωτών του ναζιστικου καθεστώτος που με τον θάνατό του συντέλεσαν στο να κατακτηθεί η Κρήτη.
Οι κάτοικοι σε παλιότερη ανακοίνωσή τους για το θέμα είχαν ταχθει υπέρ της διατήρησης του ναζιστικού μνημείου στο χωριό. Δεν αναγνωρίζουν το μνημείο ως ναζιστικό αλλά ως γερμανικό. Θεωρούν ότι αποτελεί “μνημείο ιστορικής μνήμης”.
Έτσι, η τιμή των ναζι από τους βετεράνους και τους απόγονούς τους μετατρέπεται σε “ιστορική μνήμη”.
Εμείς θα προτείναμε το εξής αφού ως κάτοικοι δηλώνουν οτι επιθυμούν τη διατήρησή του.
Ας ζητήσουν να αλλάξει το μήνυμα στο μνημείο και αντί να λέει πέθαναν για τη “Μεγάλη Γερμανία” ας λέει “βρήκαν την ειρήνη στην Κρητική γη”.
Ας φύγουν οι χειροβομβίδες και ας μπουν στη θέση τους περιστέρια της ειρήνης.
Και ας γίνονται εκδηλώσεις, όχι όμως τιμής του ηρωισμού των ναζί που κατέκτησαν την Κρήτη – όπως συμβαίνουν τώρα – αλλά εκδηλώσεις μνήμης για τα εγκλήματα που συντελέστηκαν, τους νέους ανθρώπους που χάθηκαν επειδή πίστεψαν στις ναζιστικές ιδέες, για την καταστροφή που δεν πρεπει να ξανασυμβεί, για τους αδικαίωτους νεκρούς, για την ανάγκη να αποδοθεί έστω και τωρα Δικαιοσύνη για όσα φριχτά συνέβησαν.
Οι κάτοικοι των Φλωρίων έχουν ιστορικό καθήκον να διορθώσουν ένα λάθος που έχει γίνει μετατρέποντας το ναζιστικό μνημείο της λήθης σε μνημείο ειρήνης και μνήμης.
