Η περίπτωση του migrant – banking στην Ιταλία.
Ο καπιταλισμός σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από το κλέψιμο των φτωχών από τους πλούσιους, και φυσικά η προπαγάνδα και ο ψυχολογικός πόλεμος παρουσιάζουν τους δράκουλες σνα δωρητές αίματος. Γι’ αυτό, όποιος έχει διαφορετική άποψη από την επίσημη θέση που μπορεί να φέρουν σε δυσκολία την κυρίαρχη κάστα θεωρείται ανυπόληπτος.
Το παράδοξο αυτό φέρνει στον νου την άποψη ορισμένων πολιτικών αναλυτών και ιστορικών, ότι την κληρονομιά του ναζισμού από ιστορικής άποψης την συνέλεξε η κυρίαρχη ομάδα που κυβερνά την Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί παρατήρησαν ότι ο πρωτοποριακός και πειραματικός χαρακτήρας του ναζισμού δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή τυπικών μεθόδων που είχαν ήδη εφαρμοστεί στην Αφρική, στην Αμερική και Αυστραλία. Θαυμαστής του αγγλοσαξονικού μοντέλου αποικιοκρατίας υπήρξε ο Χίτλερ ο οποίος δεν αμφισβήτησε σε κανένα σημείο αυτό το μοντέλο. Απόδειξη είναι το βιβλίο του, το “MEIN KAMPF” και η χρήση αποικιοκρατικών πρακτικών όπως ο εκτοπισμός, η εξορία, η συγκέντρωση και η εξόντωση των πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης. Στην Ελλάδα εφαρμόστηκε και η μέθοδος της εξόντωσης του αντρικού πληθυσμού για να μην αναπτυχτεί η χώρα, επειδή τον ρόλο των μηχανών εκείνη την εποχή τον είχαν τα εργατικά χέρια και όχι τα ρομπότ όπως είναι σήμερα. ( Η εξόντωση του αντρικού πληθυσμού στο Κοντομαρί είναι χαρακτηριστική).
Μέχρι εκείνη την εποχή πολλοί σκεπτόταν ότι αυτές οι αγγλοσαξονικές τεχνικές ήταν δυνατόν να εφαρμοστούν μόνο σε κοινωνίες αφρικανικής δομής και όχι σε κοινωνίες όπως οι οι ευρωπαϊκές που έχουν δομή, γλώσσα και ιστορία.
Ότι ο Χίτλερ αντέγραψε την αγγλοσαξονική μέθοδο αποικιοκρατίας φάνηκε από το γεγονός ότι ο πρώτος που χρησιμοποίησης τον εθνικό μύθο για την αποσταθεροποίηση των κρατών υπήρξε ο υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας BALFOUR, ο οποίος έγραψε ένα γράμμα στον τραπεζίτη ROTHSCHILD στον οποίο υποστήριζε ότι έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα στους σιωνιστές να εγκαταστήσουν μια ομάδα Εβραίων στην Παλαιστίνη σαν αναγνώριση της συμμετοχής των Εβραίων στο πλευρό των Αγγλογάλλων που κέρδισαν τον παγκόσμιο πόλεμο. Η επιστολή βασιζόταν σε ένα ΨΕΜΑ, επειδή εκείνη την εποχή το μεγαλύτερο μέρος των Ευρωπαίων Εβραίων πολέμησαν και πέθαναν στο πλευρό των Γερμανικών και Αυστρο- Ουγγρικών δυνάμεων. Αυτό το ΨΕΜΑ του BALFOUR υπήρξε τόσο αποτελεσματικό που στην Γερμανία πολλοί απέδωσαν την ήττα του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στους Εβραίους.
Στο “Mein Kampf” ο Χίτλερ χρησιμοποίησε αυτό το κόλπο του εθνικού μύθου. Έτσι ο Εβραίος δεν μεταμορφώνεται απλώς σε κάτι περισσότερο από μια απαίσια και εχθρική ράτσα, αλλά ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ένα ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ, που μπορεί να ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ και σε ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ.
Η συνθήκη του Maastricht του 1992 μαζί με το συμπλήρωμα της την συνθήκη της Λισσαβόνας το 2007 σύμφωνα πάντα με τους ίδιους αναλυτές κληρονόμησε και συνέχισε αυτό το ναζιστικό πείραμα επειδή για άλλη μια φορά μεταφέρθηκε στην Ευρώπη ένα αποικιοκρατικό σύστημα κτηνώδους και επιπόλαιου χαρακτήρα ταυτόσημο με εκείνο που εφάρμοζε το Δ.Ν.Τ. στην Αφρική.
Έτσι βλέπουμε το σύστημα των ιδιωτικοποιήσεων (που δεν τελειώνουν ποτέ) και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους να εφαρμόζεται στην Δ. ΕΥΡΩΠΗ σαν αν μην ανήκαν αυτές οι χώρες στο κλαμπ των νικητών του ψυχρού πολέμου. (Σήμερα επίσης ζούμε και μια άλλη λανθασμένη πολιτική της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ, τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Δύση είχε συμφωνήσει με τον Γκορμπατσόφ το 1987 την παράδοση της Αν. Γερμανίας στην Δυτική καθώς και την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης σε αντάλλαγμα την μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέραν των χωρών που ήταν μέλη της συμμαχίας έως το 1989. Έως σήμερα η Δύση δεν έχει τηρήσει αυτήν την συμφωνία) . Η αποικιοποίηση της Αν. Ευρώπης έγινε από το Δ.Ν.Τ. Το ίδιο ταμείο έγινε εργαλείο για να αποικιοπηθεί και η Δυτ. Ευρώπη , και το μοντέλο αναφοράς είχε ήδη χαρακτεί από τις γερμανικές πολυεθνικές κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
——————————————
Μετά το τέλος του Β’ Π.Π. οι Γερμανοί ολιγάρχες της βιομηχανίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος ανακυκλώθηκαν σχεδόν όλοι ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στον «τύραννο» Χίτλερ. Ο βασικός ρόλος των lobbying των Γερμανικών πολυεθνικών και των Αμερικανών συνεταίρων τοςυ από ότι γνωρίζουμε από έγγραφα και έχει αποδειχθεί, έχει μείνει στο σκοτάδι. Όμως, είναι γνωστό ότι το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς «φιλοξένισε» το πιο μεγάλο χημικό εργοστάσιο της Ευρώπης το οποίο ανήκε στη Γερμανική πολυεθνική IG FARBEN. Στο καρτέλ της IG FARBEN μετείχε και η Γερμανική BAYER, καθώς και η Αμερικανική STANDARD OIL… Η χρηματοδότηση του Άουσβιτς στην Πολωνία έγινε από την DEUTCH BANK.
H IG FARBEN του Άουσβιτς υπήρξε ένα μελλοντικό παράδειγμα ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗΣ (RELOCATION) εταιρείας, στην οποία δούλευαν εκτοπισμένοι αλλά και «εθελοντές» οι οποίοι έφταναν εκεί από όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εξαιτίας της βίαιης μετακίνησης μεγάλου αριθμού ανθρώπων το μεροκάματο στοίχιζε λιγότερο από ένα πιάτο φαγητό, ο υποσιτισμός ήταν κανόνας και οι αδύναμοι προς εργασία εξοντώνονταν βιολογικά.
——————————————
Πολλές φορές έχει ειπωθεί ότι το Auschwitz εκφράζει το «Απόλυτο Κακό», το ”Κακό στην καθαρή του μορφή», και φυσικά χρησιμοποιείται ο όρος Ολοκαύτωμα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει το «Απόλυτο Κακό», απλώς υπάρχει το κακό, η ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΑ των ανθρώπινων αντιδράσεων, καθώς και η ασυμμετρία των ανθρωπίνων σχέσεων. Εάν για παράδειγμα στις οικονομικές σχέσεις η εργασία αποτελεί μια κύρια μεταβλητή «ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ», αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ορισμένες εγκληματικές συνέπειες στον τομέα της εργασίας και η εφαρμογή των απάνθρωπων εργασιακών μεταρρυθμίσεων είναι εμφανή σε όλους… Στην κατάσταση λοιπόν που έχει φτάσει σήμερα το οικονομικό παιχνίδι η κοινωνία μας δεν χρειάζεται ένα Χίτλερ, αλλά απλώς ένα μάνατζερ μιας οποιασδήποτε μεγάλης εταιρείας.
Η «ακαμψία» των εργασιακών δικαιωμάτων που είχαν κατακτηθεί με αίμα χιλιάδων ανθρώπων, που τόσο μισούν οι κυβερνήσεις και που βιαίως μεταρρυθμίζουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα είδος συμμετρίας στις σχέσεις μεταξύ εργαζομένων και εταιρείας – εργοδότη.
———————————————
Ο ναζισμός συνήθως θεωρείται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως ο ακραίος εθνικισμός. Αντιθέτως, από ιστορικής άποψης ο ναζισμός προκατάλαβε, επίσπευσε τον χρόνο τσακίσματος της εθνικής ταυτότητας και εθνικού χαρακτήρα ενός κράτους διαγράφοντας έτσι το μοντέλο που η συνθήκη του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ πραγματοποίησε εξ ολοκλήρου. Όλα πρέπει να είναι «ελαστικοποιημένα» στην Ευρώπη, εκτός από τις συνθήκες Μάαστριχτ και Λισσαβόνας επειδή η σκληρότητα τους και η ακαμψία τους εκφράζει αποκλειστικά τα συμφέροντα των πολυεθνικών λόμπυ.
Όμως είναι αναγκαίο να τονίσουμε ότι ζούμε σε εντελώς διαφορετικές εποχές από άποψης τεχνολογικής εξέλιξης οπότε συγκρίσεις με το παρελθόν δεν πρέπει να γίνονται. Βέβαια παραμένει το γεγονός ότι ο ερχομός νέων εργαλείων όπως το ηλεκτρονικό χρήμα ανοίγει νέους ορίζοντες στο σπάσιμο των παλαιών άκαμπτων κοινωνικών, εθνικών, και τοπικών δομών. (Στα διάφορα καζίνα του κόσμου όπου χρησιμοποιείται αποκλειστικά ΜΕΤΡΗΤΟ χρήμα και που φυσικά εκεί γίνεται η ανακύκλωση του βρώμικου χρήματος από την εμπορία ανθρώπων , όπλων, ναρκωτικών, πορνείας, θα χρησιμοποιείται ηλεκτρονικό χρήμα;)
Αυτά τα καινούρια μέσα δίνουν την δυνατότητα στον έλεγχο και εκμετάλλευση της ΨΕΥΤΟ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ δηλ., την πιο μοντέρνα μορφή της εκτόπισης, της εξορίας της μάζας. Απόδειξη σε αυτό είναι ένα καινούριο είδος επιχείρησης που ονομάζεται ΜΙΚΡΟ – ΔΑΝΕΙΟ και το οποίο έχει τις ρίζες του στο MIGRANT BANKING.
Μια μόνο είναι η προϋπόθεση για να μπει κάποιος στο migrant banking… Να έχει κινητό τηλέφωνο… ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Αυτό το σχέδιο συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε., το Ιταλικό Υπουργείο Εσωτερικών (που εξέδωσε και σχετική εγκύκλιο 71 σελίδων), καθώς και μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο στον χρηματοπιστωτικό τομέα, την ελβετική DELOITE η οποία έχει τα δύο κυριότερα κέντρα της στην Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο.
Βλέπουμε λοιπόν ότι για άλλη μια φορά δημόσιες δομές (στην συγκεκριμένη περίπτωση Ιταλικές) να υπηρετούν τυφλά τα ιδιωτικά λόμπυ των πολυεθνικών με σκοπό να κατασκευαστεί ένα νέο Άουσβιτς αυτήν την φορά όμως μέσα σε εθνικό χώρο και όχι έξω από αυτόν.
Χαράλαμπος Γεωργιλάς
