Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης
Λογοτέχνης, Συγγραφέας
Και ενώ με τη Συνθήκη των Σεβρών γίνηκε το απίστευτο, γίνηκε το θαύμα και η Ελλάδα πραγματοποιούσε τους εθνικούς της στόχους, τους εθνικούς της οραματισμούς, ξαφνικά ήλθε το δράμα:
Ο Βενιζέλος με την Συνθήκη της Μεγάλης Ελλάδας στον χαρτοφύλακά του, δυό μόλις ημέρες μετά την υπογραφή της ξεκινούσε να γυρίσει στην Ελλάδα.
Με μεγάλη ακολουθία και ενώ στο πρόσωπό του και στα πρόσωπα όλων των άλλων της ακολουθία του έλαμπε η χαρά της μεγάλης επιτυχίας, έφτασε στον σταθμό της Λυών για να πάρει το τρένο για τη Μασσαλία, όπου θα τον περίμενε το θωρηκτό Αβέρωφ, να τον μεταφέρει στην Αθήνα.
Χωρίς όμως να το αντιληφθεί κανείς, μεταξύ των επισήμων της ακολουθίας του πρωθυπουργού της μεγάλης, της ασύλληπτης νίκης, είχαν αναμιχτεί και δύο φανατικοί βασιλόφρονες απότακτοι αξιωματικοί. Ο ένας ήταν ο Απ. Τσερέπης, υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού που φορούσε ρεντιγκότα και ψηλό καπέλο και ο άλλος ήταν ο Γ. Κυριάκης υπολοχαγός του Μηχανικού.
Και οι δύο ήσαν πολύ ικανοί σκοπευτές και είχαν επιλεγεί για να σκοτώσουν στον σταθμό της Λυών τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τον δημιουργό της Μεγάλης Ελλάδας. Αλλά ας παρακολουθήσομε τα θλιβερά γεγονότα που συντάραξαν την Ελλάδα και όχι μόνο και έδωσαν το έναυσμα να συνεχιστεί ο καταραμένος εθνικός διχασμός.
Όταν ο Βενιζέλος μπήκε στον σταθμό, αμέσως προχώρησε προς την αμαξοστοιχία, περιτριγυρισμένος στενά από συνεργάτες, φίλους και θαυμαστές. Ο Κυριάκης σύμφωνα με το σχέδιο προχωράει πρώτος, προσπαθεί να τον πλησιάσει. Εξ’ αιτίας του συνωστισμού δυσκολεύεται γιατί ο Βενιζέλος δεν του προσφέρει τον στόχο που θέλει. Ξαφνικά από κάποιο άνοιγμα που δημιουργείται διακρίνει την σιλουέτα του Βενιζέλου. Τραβά το πιστόλι από την τσέπη του και πυροβολεί δύο φορές. αστοχεί Τους πυροβολισμούς ακολουθεί πανδαιμόνιο.
Ο Βενιζέλος πολύπειρος όπως είναι καταλαβαίνει πως αυτόν έχουν για στόχο οι σφαίρες και τρέχει να καλυφθεί.
Ξαναπυροβολεί δύο φορές ακόμα ο Κυριάκης. Η τρίτη σφαίρα χτυπά τον Βενιζέλο στον αριστερό ώμο. Η τέταρτη λίγο στο χέρι. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένας γάλλος αστυνομικός ορμά πάνω στον Κυριάκη. Εφαρμόζει με το δεξιό του μπράτσο εξουθενωτική λαβή γύρω από τον λαιμό του, τον ρίχνει κάτω και τον ακινητοποιεί.
Τότε ο Τσερέπης «ο επίσημος» βλέποντας πως απέτυχε ο Κυριάκης τραβά το πιστόλι του και αναλαμβάνει τώρα αυτός να σκοτώσει τον Βενιζέλο που βλέποντας μπροστά του μια πόρτα ανοιχτή (ήταν η αίθουσα των αποσκευών) τρέχει να γλιτώσει ορμώντας μέσα. Για καλή του τύχη γλιστρά και πέφτει κάτω, έχοντας προκάλυμμα σωρό από βαλίτσες και οι σφαίρες του δολοφόνου εξοστρακίζονται πάνω σ’ αυτές.
Τότε ένας Γάλλος στρατιώτης, δύο αστυνομικοί και μερικοί επιβάτες τον πιάνουν, τον χτυπούν γυρεύοντας να τον λυντσάρουν και σώζουν τον Βενιζέλο.
Ο Βενιζέλος σωστό ράκος από την ψυχική και σωματική υπερένταση δεν μπορεί λέξη να αρθρώσει. Γεμάτοι ανησυχία, τον πλησιάζουν οι δικοί του άνθρωποι, τον βοηθούνε να σηκωθεί του προσφέρουν ένα ποτήρι νερό, και τότε βλέπουν ότι είναι γεμάτος αίματα στον ώμο και η αγωνία τους μεγαλώνει.
Ολόκληρος ο σταθμός της Λυών έχει αναστατωθεί. Ο κόσμος ανήσυχος φωνάζει: Σκότωσαν τον Βενιζέλο! Σκότωσαν τον Βενιζέλο!
Οι σφαίρες των αδίστακτων δολοφόνων ατύχησαν. Απλώς ο Βενιζέλος τραυματίστηκε λίγο στον ώμο και λιγότερο στο χέρι. Πέτυχαν όμως, όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε να «τραυματίσουν θανάσιμε κάθε ελπίδα να τερματιστεί ο διχασμός» έπειτα από τη χαρμόσυνη είδηση της υπογραφής της Συνθήκης των Σεβρών, του αριστουργήματος της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
