Για προσπάθεια του πληρώματος του Blue Horizon να αποποιηθούν των ευθυνών τους για τον θάνατο του Αντώνη Καργιώτη έκανε λόγο η εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου του Πειραιά.

«Η μοναδική τους αγωνία είναι αν θα αποδιδόταν κάποια ευθύνη στους ίδιους χωρίς ίχνος προσπάθειας διάσωσης του Αντώνη». Με αυτά τα λόγια η εισαγγελέας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου του Πειραιά έθεσε το νομικό πλαίσιο, γύρω από το οποίο θα κινηθεί στην πρότασή της επί της ενοχής που θα συνεχιστεί σήμερα, Τρίτη (25/02).

Η εισαγγελική λειτουργός ανέπτυξε το νομικό σκέλος ως προς τις κατηγορίες που έχουν αποδοθεί στα τέσσερα μέλη του πληρώματος του Blue Horizon, αναλύοντας τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που εμπίπτουν στην επίμαχη υπόθεση. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε πως το αδίκημα της διατάραξης των θαλάσσιων συγκοινωνιών με αποτέλεσμα τον θάνατο ανθρώπου συρρέει με εκείνο της έκθεσης, πράξεις που βαραίνουν τον καπετάνιο του πλοίου.

Ως προς τον ενδεχόμενο δόλο που φέρεται ότι είχε ο ύπαρχος για την ανθρωποκτονία του Αντώνη Καργιώτη, ανέπτυξε τη νομική έννοια κι εξήγησε ότι «δεν απαιτείται ο δράστης να είχε τη γνώση ή τη βούληση για τον θάνατο από την αρχή της πράξης». Ανέλυσε δε τους ενδείκτες που έχει θέσει ο Άρειος Πάγος ως προς τον ενδεχόμενο δόλο, μεταξύ των οποίων είναι η επικινδυνότητα τόσων ενεργειών του δράστη, οι δηλώσεις του δράστη πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πράξη, η λήψη μέτρων για την αυτοπροστασία του δράστη καθώς και η μετέπειτα συμπεριφορά του.

Στη συνέχεια, επεσήμανε τις – κατά την ίδια – ανακρίβειες των δηλώσεων των κατηγορουμένων βάση του βιντεοληπτικού και του ηχητικού υλικού: Μεταξύ άλλων ανάφερε ότι «ανακριβώς ο ύπαρχος υποστήριξε ότι είπε “κράτει (τις μηχανές)”, και ότι ο Αντώνης γλίστρησε, αλλά είναι αξιοπρόσεκτο ότι ο Αντώνης τού είπε έχει εισιτήριο και έψαξε το τσαντάκι του». «Η μοναδική τους αγωνία είναι αν θα αποδιδόταν κάποια ευθύνη στους ίδιους χωρίς ίχνος προσπάθειας διάσωσης του Αντώνη» καταλήγει.

Η απολογία του ναύκληρου

Νωρίτερα, σε μια απολογία που έρχεται σε «κόντρα» με αυτή του ύπαρχου – ο οποίος χαρακτήρισε εν δυνάμει επικίνδυνο άνθρωπο τον Αντώνη Καργιώτη – προχώρησε ο ναύκληρος ο οποίος βρισκόταν και αυτός στον καταπέλτη το μοιραίο απόγευμα.

Ο κατηγορούμενος ναύκληρος όχι μόνο δεν έκρινε πως ο Αντώνης Καργιώτης ήταν επικίνδυνος, αλλά μάλιστα επεσήμανε στο δικαστήριο ότι ζήτησε από τον συγκατηγορούμενό του να σταματήσει να σπρώχνει τον 36χρονο καθώς είδε ότι υπήρχε κίνδυνος να συμβεί κάτι. Όπως είπε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου του Πειραιά, θα έπρεπε να είχαν αφήσει τον Αντώνη Καργιώτη να μπει στο πλοίο, λόγω της επικινδυνότητας της κατάστασης: «Έβλεπα τον κίνδυνο γιατί ο άλλος επέμενε να μπει μέσα».

Κατηγορούμενος: «Τον είδα να μπαίνει από τον καταπέλτη. Στο “ώπα πού πας” που του είπα, δεν απάντησε τίποτα. Με προσπέρασε χωρίς να θέλει να ελεγχθεί. Δεν μου είπε τίποτα ούτε και πρόλαβα να ρωτήσω τίποτα. Στην πρώτη απώθηση πατάει σταθερά. Στη δεύτερη προσπάθεια, σάστισα λέω ένα “άστον άστον’, δεν ξέρω αν με άκουσε (σ.σ.: ο ύπαρχος)…»

Πρόεδρος: «Γιατί το είπατε;»

Κατηγορούμενος: «Γιατί βλέπω ότι επιμένει (σ.σ.: ο Αντώνης), ότι κάτι είναι… άνθρωπος, βάλτον μέσα, να δούμε τι θέλει, γιατί επιμένει.»

Πρόεδρος: «Ήταν επιθετικός;»

Κατηγορούμενος: «Όχι. Ούτε με έσπρωξε ούτε τίποτα.»

Πρόεδρος: «Σας δημιουργήθηκε ανησυχία ότι πλέον καλύτερα να τον πάρετε μέσα, παρά να τον διώξετε. Νιώσατε ότι πλέον η ασφάλεια επέβαλε να τον πάρετε μέσα;»

Κατηγορούμενος: «Δεν προλάβαινες να πεις. Ήταν όλα γρήγορα. Δεν υπήρχαν περιθώρια να αντιδράσεις. Το έβλεπα και δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Πάγωσα. Έλεγα “τι γίνεται;”. Έβλεπα τον κίνδυνο γιατί ο άλλος επέμενε να μπει μέσα.»

Όσο για τη συμπεριφορά του μετά την πτώση του Αντώνη Καργιώτη, υποστήριξε ότι δεν έκανε κάποια ενέργεια για τη διάσωσή του, αναφέροντας ότι: «Με το που έπεσε, γύρισα προς το καράβι για να φωνάξω να φέρουν ο,τιδήποτε να ρίξουμε στον άνθρωπο. Τον ασύρματο δεν τον χρησιμοποίησα, ήμουν και σε σοκ».

Κατηγορούμενος: «Πάγωσα και δεν έπεσα στη θάλασσα. Ήταν ένα πρωτοφανές περιστατικό.»

Εισαγγελέας: «Δεν ήταν τόσο πρωτοφανές… Θα μπορούσε να είχε αποτραπεί στη γένεσή του.»

Κατηγορούμενος: «Εύκολα το λέτε τώρα αλλά τότε… Τώρα αν έγινε κάποια παράλειψη…»

Εισαγγελέας: «Βέβαια αυτή η παράλειψη θα μπορούσε να είχε σώσει μια ζωή… Να είχε αφήσει ο ύπαρχος να μπει μέσα και να μην είχε γίνει καμία απώθηση.»

Κατηγορούμενος: «Εγώ δεν τον σταμάτησα με βία. Του είπα “ώπα πού πας” και με προσπέρασε κιόλας. Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο κύριος ύπαρχος. Και αυτός ήθελε να τον βγάλει με ασφάλεια…»

Πάρεδρος: «Βλέπατε είπατε και τον κίνδυνο.»

Κατηγορούμενος: «Ε για αυτό είπα “άστον να μπει”.»

Πάρεδρος: «Γιατί δεν ειδοποιήσατε κάποιον στη δεύτερη απώθηση;»

Κατηγορούμενος: «Δεν μπορούσα εκείνη την ώρα. Σάστισα. Δεν ξέρεις αν έχεις ασύρματο, αν μπορείς να κάνεις κάτι… Γύρισα να δω αν έχω κάτι κοντά που να επιπλέει και δεν βρήκα.»

Εισαγγελέας: «Γιατί δεν φωνάξατε “άνθρωπος στη θάλασσα”;»

Κατηγορούμενος: «Δεν το είπα αλλά είπε “φέρτε ο,τιδήποτε να ρίξουμε”».