Προχθές, φοιτητές, δάσκαλοι και καθηγητές βρέθηκαν στο Δημαρχείο Χανίων για να διαμαρτυρηθούν για την έλλειψη σπιτιών για να μείνουν στην πόλη μας.
Πράγματι, το πρόβλημα στα Χανιά είναι υπαρκτό και σημαντικό και σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, όπως με την οικονομική κρίση και την υπερφορολόγηση που εξωθεί τους ιδιοκτήτες να βρούνε τρόπους ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τους και ένας τέτοιος τρόπος είναι η ενοικίαση ακόμη και των σπιτιών που μένουν μέσω airbnb.
Επίσης, ισχυρός παράγοντας είναι το ελλιπή νομοθετικό πλαίσιο που έχει δημιουργήσει μία κατάσταση όπου εταιρίες αγοράζουν ακόμη και ολόκληρες πολυκατοικίες για να τις μετατρέψουν σε διαμερίσματα προς ενοικίαση στις πλατφόρμες τύπου airbnb.
Ένας επιπλέον παράγοντας σχετίζεται πάλι με την κρίση αφού τα χρόνια της κρίσης η οικοδομική δραστηριότητα είχε πεθάνει. Δε χτίζονταν νέα σπίτια ενώ οι ανάγκες αυξάνονταν. Με την έκρηξη του φαινομένου airbnb το πρόβλημα της έλλειψης στέγης έγινε εμφανές προς όλους.
Τέλος, σημαντικό στοιχείο της παρούσας στεγαστικής κρίσης είναι η αδυναμία του κράτους ή δημόσιων οργανισμών να αξιοποιήσουν τα κτίριά του προς όφελος των πολιτών.
Μόλις πριν λίγες ημέρες μάθαμε ότι πάνω από 10.000 ακίνητα περνάνε στο Υπερταμείο για “αξιοποίηση” προς εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδας προς τους δανειστές τη στιγμή που και το Πολυτεχνείο Κρήτης ακολουθεί μία παρόμοια λογική. Θυμόμαστε όλοι τι είχε συμβεί με το κτίριο της Μεραρχίας Κρητών στο Λόφο Καστέλι ενώ το κτίριο Παπαδόπετρου το οποίο λειτουργούσε ως κατάληψη φοιτητών, αφού εκκενώθηκε, κι ενώ έχουν περάσει 9 χρόνια, βρίσκεται υπό εγκατάλειψη δίχως να βρίσκει κάποια χρήση.
Εμείς στην εφημερίδα δεν είμαστε αρνητικοί στο φαινόμενο airbnb. Θεωρούμε ότι παρά την εύκολη κριτική που ασκείται, δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας πίσω από το πρόβλημα στέγης.
Αναγνωρίζουμε επίσης ότι έχει συντελέσει στη δημιουργία αρκετών θέσεων εργασίας, υδραυλικών, ηλεκτρολόγων, ξυλουργών, αλλά και καθαριστριών και φωτογράφων ενώ συνδέεται και με την άνθηση του αγροτουρισμού αφού αρκετοί από τους τουρίστες που επιλέγουν να μείνουν σε σπίτι μέσω airbnb επιθυμούν να ζήσουν όπως οι ντόπιοι, να μάθουν για την κουλτούρα, να γευθούν τοπικές γεύσεις, να μάθουν πώς συλλέγεται το μέλι, πώς φτιάχνεται το λάδι δίνοντας έτσι την ευκαιρία για ένα έξτρα εισόδημα σε πολλές παραγωγικές ομάδες.
Το πρόβλημα όμως είναι υπαρκτό και αν και η εντύπωση που έχει δοθεί είναι ότι αφορά κυρίως φοιτητές και κάποιες ομάδων εργαζόμενων όπως οι αναπληρωτές, κυρίως αφορά τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής, τους οικογενειάρχες, τους νέους εργαζόμενους που προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους, τους καταστηματάρχες.
Το πρόβλημα βεβαίως είναι υπαρκτό και για τους φοιτητές. Όπως είναι σε όλη την Ευρώπη.
Στην Αγγλία λ.χ., ακόμη και η διαμονή σε εστία έχει τεράστιο κόστος ενώ δεν υπάρχουν φοιτητές που να μπορούν να νοικιάσουν κάποιο σπίτι ή γκαρσονιέρα μόνοι τους. Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι να νοικιάζουν σπίτια με πολλά υπνοδωμάτια και να συμβιώνουν. Το ίδιο ισχύει σε μία σειρά άλλες χώρες.
Αν όμως ένας φοιτητής μπορεί μαζί με άλλους να νοικιάσουν ένα σπίτι και να καλύψουν τις ανάγκες τους για στέγη, αυτό, δε μπορεί να το κάνει μία οικογένεια ή ένας επιχειρηματίας.
Και μπορεί στα Χανιά αυτοί που διαμαρτύρονται να είναι φοιτητές και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, και να έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται, όμως το πρόβλημα αφορά κυρίως αυτούς που μένουν μόνιμα στον τόπο μας, τους νέους εργαζόμενους που προσπαθούν να φτιάξουν τις ζωές τους και δε βρίσκουν σπίτια σε προσιτές τιμές. Ή που όταν βρίσκουν, πρέπει να ξεσπιτωθούν αρχές της καλοκαιρινής περιόδου.
Πώς αυτός ο άνθρωπος θα οργανώσει τη ζωή του; Και αν έχει κάνει οικογένεια, πώς θα μπορεί να ανταπεξέλθει στα υπέρογκα κόστη; Αυτός/ή, μια οικογένεια δεν έχει τη δυνατότητα συμβίωσης με άλλους ανθρώπους για να μειώσει το κόστος του ενοικίου ενώ οι ανάγκες, είναι πολύ υψηλές.
Το πρόβλημα είναι επίσης έντονο και για επιχειρήσεις που αρκετές από αυτές, ειδικά σε περιοχές που παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τους χώρους όπου στεγάζονταν επειδή οι ιδιοκτήτες τους θέλουν να τα μετατρέψουν σε δωμάτια ή διαμερίσματα για ενοικίαση ή σε τουριστικά καταστήματα. Τα ενοίκια αυξάνονται σε τέτοιο βαθμό έτσι ώστε, λαμβάνοντας υπόψη και την οικονομική κρίση, την πτώση της κατανάλωσης και την χιονοστιβάδα φόρων, πλέον να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν στα αυξημένα κόστη.
Στην ουσία, επανασχεδιάζεται ο αστικός ιστός σπρώχνοντας στο περιθώριο όποια άλλη δραστηριότητα πέρα από την τουριστική. Και αυτό είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει έντονα τις αρχές του τόπου γιατί αφορούν το μέλλον όλων μας και ποια μορφή θέλουμε αυτό να έχει.
Το πρόβλημα, επιμένουμε από την εφημερίδα μας, αφορά κυρίως τους νέους ανθρώπους του τόπου μας. Ανθρώπους που θέλουν να φτιάξουν τη ζωή στα Χανιά και που εξωθούνται στο περιθώριο, σε σπίτια που βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, μακριά από την πόλη αλλά και τους καταστηματάρχες που εκδιώχνονται. Είναι το μέλλον του τόπου που εξωθείτε μακριά από την “τουριστική βιτρίνα”.
Γι’ αυτούς πρέπει να υπάρξει πρόνοια. Όχι δαιμονοποιώντας το airbnb ή αυτούς που επιλέγουν να νοικιάσουν τα σπίτια τους μέσω αυτού για να ανταπεξέλθουν οικονομικά, αλλά με ουσιαστικά μέτρα στήριξης, με δημιουργία νέων σπιτιών, με δημιουργία κινήτρων σε αυτούς που νοικιάζουν σπίτια ή καταστήματα ώστε να επιλέγουν να τα ενοικιάζουν στους μόνιμους κατοίκους, με τη δημιουργία κατάλληλης νομοθεσίας που θα διασφαλίζει την εύρυθμη τουριστική λειτουργία. Με αναγκαίους περιορισμούς του φαινομένου στον αστικό ιστό. Γιατί δυστυχώς, μας έχει δοθεί η εντύπωση πως η κυβέρνηση για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι το πώς θα αυξήθει τα φορολογικά έσοδα.
Τα Χανιά έχουν μια μακρά ιστορία. Είναι φιλόξενος τόπος όμως είναι και τόπος ιδεών, ένας τόπος που γεννά μεγάλους πολιτικούς και προσωπικότητες, τόπος σημαντικών κοινωνικών αγώνων. Πέρα από λαϊκισμούς και εύκολες φωνασκίες, τα Χανιά δε μπορούν να μετατραπούν σε έναν τόπο όπου ανθεί η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού. Είναι λάθος. Και μπορεί να αποδειχθεί καταστρεπτικό.
Το πρόβλημα δε θα λυθεί με κάποιο επίδομα. Χρειάζονται πολιτικές λύσεις και αποφάσεις ώστε να υπάρξει μία αρμονία μεταξύ των ποικίλων μορφών τουριστικής δραστηριότητας και ανάπτυξης που σε περιόδο κρίσης είναι ένα από τα ζητούμενα, με την ταυτόχρονη προστασία των υπόλοιπων δραστηριοτήτων που αποτελούν την ίδια τη φυσιογνωμία ενός τόπου και της προοπτικής του για πραγματική ανάπτυξη.
Τα Χανιά, δεν είναι απλά ένας τουριστικός προορισμός. Δεν είναι μια καρικατούρα. Είναι πολλά παραπάνω. Είναι αυτός ο πλούτος ιστορίας και πολιτισμού, που έχει συνέχεια μέχρι και σήμερα που κάνει τόσο ελκυστικό τον τόπο μας. Αυτό, πρέπει να το διαφυλάξουμε, όχι γιατί θα διασφαλίσει την υψηλή τουριστική κερδοφορία, αλλά για έναν πιο σημαντικό λόγο: Γιατί αυτή είναι η ταυτότητά μας.
