“Για θέματα ιατρικής φύσεως ο κάθε άνθρωπος ας ρωτάει τον γιατρό που εμπιστεύεται.” Ο ιερέας δεν είναι αρμόδιος να τοποθετηθεί για θέματα υγείας, τονίζει η Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κάτω Γουβών.
Σε ανάρτησή της, αναφέρει πως:
“Είναι αρκετοί οι άνθρωποι που απευθύνονται σε ιερείς και ρωτούν για το εμβόλιο.
Να το κάνουμε ή να μήν το κάνουμε;;;
Το θέμα του εμβολιασμού ανέκαθεν ήταν και εξακολουθεί και είναι ιατρικό και ποτέ θέμα πίστης, δογματικό ή κανονιστικό…
Σε κάθε περίπτωση ο ιερέας δεν θα πρέπει να μπαίνει στην διαδικασία της παρότρυνσης ή της αποθάρρυνσης του εμβολιασμού. Το ίδιο και οι πιστοί, δεν θα πρέπει να απευθύνονται στον ιερέα για το θέμα αυτό. Δεν άπτεται των αρμοδιοτήτων του.
Πρέπει να επαφίεται δε (η απόφαση του καθενός) στα δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά – δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο, δηλαδή στην ελευθερία και την λογική, με βάση όμως και γνώμονα πάντοτε τις ιδιαιτερότητες που ενδεχομένως να υπάρχουν σε περιπτώσεις ανθρώπων.
Για θέματα ιατρικής φύσεως ο κάθε άνθρωπος ας ρωτάει τον γιατρό που εμπιστεύεται.
Για το θέμα της χρησιμότητας της ιατρικής επιστήμης στην ανθρωπότητα, της εμπιστοσύνης στους ιατρούς, καθώς και της χρήσης των φαρμάκων αντλούμε πληροφορίες από την Παλαιά Διαθήκη ακόμη… (Δείτε το παρακάτω κείμενο της Σοφίας Σειράχ – 190 – 180 π.Χ.)
Όποιος θέλει ας διαβάσει τα παρακάτω που παρατίθενται…
Και την απάντηση ας την δώσει ο καθένας στον εαυτό του μετά από προσευχή…
Το ίδιο και την απόφασή του για τον εμβολιασμό…
————————–
ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ
κεφ. λη΄(38), στίχοι 1-15
στ. 1 Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος·
Τιμα τον ιατρόν, όπως του αρμόζει, έχων άλλωστε υπ’ όψιν σου τας υπηρεσίας του εις τας ανάγκας σου, διότι ο Κυριος έκαμεν αυτόν.
————
στ. 2 Παρὰ γὰρ Ὑψίστου ἐστὶν ἴασις, καὶ παρὰ βασιλέως λήψεται δόμα.
Από τον Υψιστον Θεόν προέρχεται η θεραπεία, που δίδει ο ιατρός, ο οποίος και από τους βασιλείς ακόμη θα λάβη δώρα δια την ιατρικήν του επιστήμην.
————-
στ. 3 Επιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται.
Η ιατρική επιστήμη θα αναδείξη τον ιατρόν· και ενώπιον επισήμων ανθρώπων θα αποκτήση δόξαν.
————-
στ. 4 Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς.
Ο Κυριος ώρισε να φυτρώνουν φαρμακευτικά βότανα από την γην, ο δε φρόνιμος άνθρωπος δεν τα αποστρέφεται.
————-
στ. 5 Οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ εἰς τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ;
Τα πικρά ύδατα της Μερράς δεν εγλυκάνθησαν δια του Μωϋσέως με ένα ξύλον, δια να φανή έτσι η δύναμις και αυτού του ξύλου;
————-
στ. 6 Καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ·
Ο ίδιος ο Θεός έδωκεν στους ανθρώπους την ιατρικήν επιστήμην, ώστε να δοξάζεται με τα θαυμαστά αυτού έργα.
————-
στ. 7 Έν αὐτοῖς ἐθεράπευσε καὶ ἦρε τὸν πόνον αὐτοῦ,
Δια των ιατρών και των φαρμάκων θεραπεύει ο Θεός και αφαιρεί τας ενοχλήσστου ασθενούς.
————-
στ. 8 Μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μεῖγμα, καὶ οὐ μὴ συντελέσῃ ἔργα αὐτοῦ, καὶ εἰρήνη παρ᾿ αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
Ο φαρμακοποιός δια των διαφόρων βοτάνων κατασκευάζει φαρμακευτικήν σύνθεσιν και είναι ατελείωτα τα φαρμακευτικά του παρασκευάσματα, ώστε να έρχεται η θεραπεία και η γαλήνη από το φάρμακόν του εις όλους τους ασθενείς της οικουμένης.
————-
στ. 9 Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε, ἀλλ᾿ εὖξαι Κυρίῳ, καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε.
Τέκνον μου, όταν αρρωστήσης μη αδιαφορήσης δια τον ιατρόν και τα φάρμακα. Συγχρόνως όμως παρακάλεσε και τον Κυριον· και αυτός θα σε θεραπεύση.
————-
στ. 10 Άπόστησον πλημμέλειαν καὶ εὔθυνον χεῖρας, καὶ ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καθάρισον καρδίαν.
Απαρνήσου και απομάκρυνε από σε κάθε αμαρτίαν· έχε καθαρά τα χέρια σου ενώπιον του Θεού και καθάρισε την καρδίαν σου από κάθε αμαρτίαν.
————-
στ. 11 Δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως καὶ λίπανον προσφορὰν ὡς μὴ ὑπάρχων.
Πρόσφερε ευώδες θυμίαμα, και αναμνηστικήν παρά τώ Θεώ δια σε αναίμακτον θυσίαν σημιγδαλιού. Πρόσφερε δε πλουσίας τας προσφοράς σου ως εάν δεν πρόκειται να υπάρξης πλέον εις την γην.
————-
στ. 12 Καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος, καὶ μὴ ἀποστήτω σου, καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία.
Να προσφύγης δε κατόπιν και στον ιατρόν, διότι ο Θεός τον εδημιούργησε και τον ανέδειξε. Μη τον απομακρύνης από κοντά σου, διότι έχεις την ανάγκην του.
————-
στ. 13 Έστι καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία·
Πολλές φορές η θεραπεία της ασθενείας και η κατευόδωσις της υγείας είναι εις τα χέρια των ιατρών,
————-
στ. 14 Καὶ γὰρ αὐτοὶ Κυρίου δεηθήσονται, ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖς ἀνάπαυσιν καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεως.
Διότι και αυτοί με την σειράν των προσεύχονται προς τον Κυριον, να κατευοδώση τας προσπαθείας των και να επιτύχουν ελάφρυνσιν και θεραπείαν της νόσου δια την συνέχειαν της ζωής.
————-
στ. 15 Ό ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἐμπέσοι εἰς χεῖρας ἰατροῦ.
Μάθε δε και τούτο, ότι εκείνος ο οποίος αμαρτάνει ενώπιον του Δημιουργού του, θα ασθενήση και θα περιέλθη εις τα χέρια του ιατρού.