Και στους θαλάμους των  νοσοκομείων της Κρήτης βρίσκεται  ο επικίνδυνος μύκηταςπου έχει κάνει την εμφάνισή του στην Ευρώπη  και ανησυχεί ιδιαίτερα την ιατρική κοινότητα γιατί μεταξύ άλλων, είναι ανθεκτικός και στα αντισηπτικά .

Εξαπλώνεται ραγδαία και είναι σοβαρή απειλή για τους ασθενείς και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

Το ανησυχητικό είναι ότι η χώρα μας ,βρίσκεται στην 2^η θέση με τα περισσότερα κρούσματα

Ο συντονιστής για την πρόληψη των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων στα νοσοκομεία του νησιού,καθηγητής Διαμαντής Κοφτερίδηςείπε στην «Π» ότι Ο μύκητας Candidozymaauris (C. auris) είναι ένας μύκητας, ο οποίος συνήθως εξαπλώνεται εντός των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι συχνά ανθεκτικός στα αντιμυκητιακά φάρμακα και μπορεί να προκαλέσει βαριές λοιμώξεις σε σοβαρά άρρωστους ασθενείς.

«Περισσότερο ευάλωτοι είναι οι άνθρωποι με βαριές νόσους και πολύ εξασθενημένη υγεία»,σημείωσε.

Βρίσκεται σε διάφορες επιφάνειες και ιατρικό εξοπλισμό και είναι πολύ δύσκολο να τον «εξαφανίσεις.»

Τι προκαλεί

Ο μύκητας C. auris μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους που μολύνει:

• Μολύνσεις των πληγών
• Ουρολοιμώξεις
• Λοιμώξεις του αίματος, απ’ όπου εξαπλώνεται σε όλο το σώμα
• Ωτίτιδες

Μεταξύ 2013 και 2023, αναφέρθηκαν στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ/ΕΟΧ) 4.012 κρούσματα λοίμωξης από τον μύκητα αυτό. Οι πέντε χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων ήταν:

• Ισπανία (συνολικώς 1.807 κρούσματα)
• Ελλάδα (852 κρούσματα)
• Ιταλία (712 κρούσματα)
• Ρουμανία (404 κρούσματα)
• Γερμανία (120 κρούσματα)

Από το 2020, ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται ραγδαία μέχρι το 2023, όταν και αναφέρθηκαν 1.346 ετήσια κρούσματα από 18 χώρες ΕΕ/ΕΟΧ.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι παρά την αύξηση αυτή, οι καταγεγραμμένοι αριθμοί κρουσμάτων αντικατοπτρίζουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου, καθώς δεν υπάρχει συστηματική επιτήρηση σε πολλές χώρες.

Επιπλέον, πρόσφατα κρούσματα έχουν αναφερθεί στην Κύπρο, τη Γαλλία και τη Γερμανία, ενώ η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ρουμανία και η Ισπανία.

Γιατί ανησυχεί τους ειδικούς

Ορισμένες χώρες έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα στον περιορισμό των κρουσμάτων C. auris, πολλές παρουσιάζουν σημαντικά κενά. Παρά τον αυξανόμενο αριθμό κρουσμάτων, μόνο 17 από τις 36 συμμετέχουσες χώρες διαθέτουν επί του παρόντος εθνικό σύστημα επιτήρησης για το C. auris. Μόνο 15 χώρες έχουν αναπτύξει συγκεκριμένες εθνικές οδηγίες πρόληψης και ελέγχου λοιμώξεων.

Μάλιστα, αρκετές χώρες έχουν δηλώσει ότι δεν μπορούν πλέον να διακρίνουν συγκεκριμένες εξάρσεις λόγω της εκτεταμένης περιφερειακής ή εθνικής διασποράς.

«Κάνουμε ότι μπορούμε»

Σύμφωνα με τον κ.Κοφτερίδη ο μύκητας Candidozymaauris προκαλεί πρόβλημα κυρίως, σε ασθενείς με καταβεβλημένο ανοσοποιητικό, όπως καρκινοπαθείς και ασθενείς που βρίσκονται σε ΜΕΘ.

«Συμμετέχουμε σε προγράμματα,γίνεται προσπάθεια να ελέγχουμε τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που υπάρχουν στα νοσοκομεια σε όλο τον κόσμο,αλλά δεν είναι εύκολο»,υπογράμμισε ο καθηγητής.

Πως αντιμετωπίζονται οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις

Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις προκαλούνται από μικρόβια τα οποία μπορεί να έχουν αντοχή στα περισσότερα διαθέσιμα αντιβιοτικά. Η κυριότερη αιτία  είναι η αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών σε εξωνοσοκομειακούς και νοσοκομειακούς ασθενείς. Η κατάχρηση των αντιβιοτικών οδηγεί σε μια γενετική πίεση επιλογής των μικροβίων με αντοχή στα αντιβιοτικά.

Πώς μπορεί όμως να ελαττωθεί η πιθανότητα ανάπτυξης μιας νοσοκομειακής λοίμωξης; Για παράδειγμα, πώς μπορεί να μειωθεί η πιθανότητα για ένα νέο ή ηλικιωμένο ασθενή που εισέρχεται στο νοσοκομείο για μια απλή σχετικά εγχείρηση όπως η σκωληκοειδεκτομή ή χολοκυστεκτομή να μην αναπτύξει νοσοκομειακή λοίμωξη που θα οδηγήσει σε σημαντική παράταση του χρόνου νοσηλείας αλλά και κινδύνους ακόμα και για τη ζωή του;

Υπάρχουν διάφορα μέτρα τα οποία έχουν αποδειχτεί ότι βοηθούν στην αποφυγή μετάδοσης μιας νοσοκομειακής λοίμωξης.

Πρώτο και σπουδαιότερο είναι το πλύσιμο των χεριών του ιατρικού, νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού των νοσοκομείων που φροντίζει τους ασθενείς. Δεύτερο, είναι η απομόνωση με διάφορους τρόπους των ασθενών που πάσχουν από μεταδοτικές λοιμώξεις και που είναι δυνατό να εκθέσουν άλλους ασθενείς στον κίνδυνο μετάδοσης των λοιμώξεων. Τρίτο, η σωστή προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών σε ασθενείς που υποβάλλονται σε μια εγχείρηση στον κατάλληλο χρόνο, με το κατάλληλο φάρμακο, και για την κατάλληλη διάρκεια. Τέταρτο, η απολύμανση των εργαλείων που έχουν άδεια χρήσης για περισσότερες από μια φορά στους ασθενείς. Επίσης, ιδιαίτερα σημαντική είναι η συνεχής επιτήρηση της συχνότητας των νοσοκομειακών λοιμώξεων από τις Επιτροπές Ελέγχου Λοιμώξεων των Νοσοκομείων για την έγκαιρη ανίχνευση επιδημίας τέτοιων λοιμώξεων στο νοσοκομείο και τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την αντιμετώπισή της.

patris.gr