Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

Αν κάποιος/α θέλει να δει ένα αστυνομοκρατούμενο μέρος και κουράστηκε να βλέπει συνέχεια τα Εξάρχεια ή οπουδήποτε άλλο, μπορεί να επισκεφτεί τα Χανιά το Σάββατο στις 22/4/2023. Αναφέρομαι στα μέτρα ασφαλείας με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην πόλη μας ώστε να εγκαινιάσει την προεκλογική του εκστρατεία οργανώνοντας συγκέντρωση κι ομιλία στην πλατεία Κατεχάκη στο παλιό λιμάνι.

Δίπλα και ανάμεσα στους ντόπιους και τους τουρίστες που κάνουν την πρωινή και απογευματινή βόλτα τους θα διακρίνεις αστυνομικούς, λιμενικούς, άντρες της Ομάδας Ειδικών Επιχειρήσεων του λιμενικού, αστυνομικούς με πολιτικά σε διάφορα σημεία ή/και σε περιπολία. Όπως καταλαβαίνετε άλλη μια κουραστική μέρα στη δουλειά: σε κάποια στιγμή παρατήρησα έναν διανομέα να φέρνει σουβλάκια στην ομάδα που σταθμεύει δίπλα στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο.

Όμως, πέρα από την επιφανειακή εικόνα που σας περιγράφω ο στόχος δεν είναι άλλος από την εμπέδωση προς τους/ις εργαζόμενους/ες μιας ψευδούς κανονικότητας: Ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βαδίζει σε ένα σταθερό δρόμο διακυβέρνησης. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η ίδια ομάδα που παρήγγειλε τα σουβλάκια έχει επιφορτιστεί με την παρεμπόδιση του περιπάτου πάνω στον λιμενοβραχίονα που καταλήγει στον Φάρο. Τρία άτομα βρεθήκαμε αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες σε περιστατικό όπου μια οικογένεια θέλησε να περπατήσει πάνω στον λιμενοβραχίονα για να εισπράξει την άρνηση πρόσβασης από τις αρχές. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σχόλιο για αυτό το μετρό πανικού…

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση, μετά και από τις μαζικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν το έγκλημα των Τεμπών, γνωρίζει ότι η θέση της είναι επίφοβη. Με τη σειρά του θα ρωτήσει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης: Τι φοβάται ο Μητσοτάκης ο νεότερος; Δεν πρόκειται να του επιτεθούν στην συγκέντρωση! Με τη σειρά μου θα απαντήσω ότι θέλει να είναι προστατευμένος από τις πιθανές διαμαρτυρίες. Αλήθεια, πως θα φαίνονταν στο ευρύτερο κοινό εάν μέσα από το πλήθος ακούγονταν ένα «Μητσοτάκη κάθαρμα»;

Όλα αυτά είναι ένα δείγμα αδυναμίας της κυβέρνησης μπροστά στην γενικευμένη οργή, όσο και η εικόνα ενός απομονωμένου πρωθυπουργού. Είναι η εικόνα της πολιτικής κρίσης και της κρίσης διακυβέρνησης του κόμματος της άρχουσα τάξης. Για αυτό και δημιουργία της ζώνης ελέγχου και απαγορεύσεων στο λιμάνι. Είναι στο χέρι του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς να μετατρέψει την κρίση σε δύναμη ανατροπής. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει με τη σειρά της να αναλάβει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες στις εκλογές και τους αγώνες.