Γράφει ο Αρχιμανδρίτης
Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου
Ζούμε σε μια τραγωδία, που φαίνεται ότι μερικούς δεν τους έχει αγγίξει. Ή θέλουν να συσκοτίσουν την αθλία μας εικόνα και κατάντια μας. Από καιρό διαβάζω για ετοιμασίες καρναβαλικών, αυτό το σατανικό κατάλοιπο, και ότι ήδη άρχισα, και στο τέως ηρωικό και παραδοσιακό νησί μας. Φτώχεια, ανέχεια, φόροι, απολύσεις, κλείσιμο χιλιάδων μαγαζιών και επιχειρήσεων, κατάρρευσις του συστήματος Υγείας με στοιχεία ατράνταχτα, κι ας διαψεύδουν οι «αρμόδιοι». Αυτοκτονίες, κοιμωμένους σε παγκάκια, πεθαμένους από το κρύο γιατί δεν έχουν να πληρώσουν, παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα στα σχολεία. Να πεθαίνουν από την «καλοπέραση» και την «θέρμανση» πρόσφυγες, μαζί με τις άλλες συνθήκες διαβίωσής τους στα hot spot, ξενητεμός χιλιάδων, ιδίως νέων επιστημόνων, ένα μαρασμός να διακρίνει τους περισσότερους ανθρώπους. Δήμοι και άλλοι δημόσιοι φορείς να αιμορραγούν οικονομικά. Να μένουν αζήτητες κληρονομιές γιατί δεν έχουν να πληρώσουν οι κληρονόμοι και ένα σωρό τραγικά φαινόμενα ορατά από όλους μας εκτός απ’ αυτούς που κατά καιρούς το παίζουν εξουσία! Τι να πούμε και για τους πλειστηριασμούς…!
Επανέρχομαι σ’ αυτό που με ώθησε να γράψω το άρθρο μου αυτό και μάλιστα με πολύ πόνο που ασφαλώς δεν θα αρέσει στην όποια εξουσία φθάνει όμως που αρέσει στον Χριστόν ο Οποίος μας παραγγέλνει «Γνώσεσθε την αλήθειαν» (Ιωάνν. 8,32) και μάλιστα όταν την γνωρίσομε τότε θα ελευθερωθούμε από κάθε ψεύδος και ΄κάθε απάτη, γι’ αυτό στον ίδιο στίχο λέγει «και αλήθεια ελευθερώσει υμάς». Τότε θα ξεφύγομε από κάθε πλάνη και από όσους, που έχουν τους λόγους τους, να μας πλανεύουν. Και, έτσι έρχεται η μία πλάνη και ακολουθούν οι άλλες, κι η κάθε μία είναι χειρότερη από την άλλη, για να επαληθευτούν τα λόγια του Ευαγγελίου «Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης» (Ματθ. 27,64).
Σκέπτομαι, αλήθεια, αναφέροντας τα παραπάνω, αν βασιλεύει η λογική ή η «λογική του παραλόγου»; Αν, αυτό που λέει ο απόστολος Παύλος «Ημείς νουν Χριστού έχομεν»; (Α’ Κορινθ. 2,16). Μα, αν τον είχαμε δεν θα φθάναμε και δεν θα πανηγυρίζαμε με τα Καρναβάλια και τα μασκαρέματά μας. Και δεν θα σπαταλούσαμε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τα Καρναβάλια και να τρέχομε χιλιόμετρα μακρυά από την κατοικία μας για να τα απολαύσομε! Πολλοί το ονομάζουν «ξέφρενο Καρναβάλι» και είναι πραγματική αλήθεια. Ξέφρενο δηλαδή ολότρελο, που λέμε εδώ, άρα κι αυτοί που Καρναβαλίζονται και αυτοί που τους «αποθεώνουν» είναι το ίδιο.
Αλήθεια, που και πώς καταντήσαμε! Αυτά, και τόσα άλλα αρνητικά και προκλητικά, βλέπουν οι δανειστές μας και μας κτυπούν αλύπητα, κάτι που θα πηρώνουν και θα βιώσουν και τα τρισέγγονά μας. Κι αν έχει κι από πάνω τους ανρμοδίους, κατ’ επίφαση «αρμοδίους» να σε κοροϊδεύουν! Βλέπω στους δρόμους αναγνακτισμένους και προδομένους πάνω στα τρακτέρ αγρότες μας κι από την άλλη στους δρόμους καρναβάλια και δυστυχείς χειροκροτητές και «θαυμαστές» τους!
Αυτές οι θλιβερές καταστάσεις από μέρες με κάταθλίβουν. Και, μέσα σ’ αυτήν την ψυχολογική κατάσταση, που την ζει κάθε σώφρων και πληγωμένος άνθρωπος διάβασα σε Κρητική εφημερίδα της 4 τρέχοντος μηνός, στην σελίδα 31 με συνοπτικά, αλλά και καφτά σχόλια, και το παρακάτω, με τον τίτλο στο γραφτό μας αυτό, και το μεταφέρομε ως έχει, κι ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του και να δει αν έχομε δίκιο ή όχι γι’ αυτά που γράψαμε πιο πάνω.
Γράφει, λοιπόν, ο σχολιαστής Χ.Π.: «Είναι απίστευτο, αλλά συμβαίνει. Ακούω τα τελευταία βράδια αθηναϊκά ραδιόφωνα. Παίρνουν τηλέφωνο ακροατές του σταθμού, κυρίως από την Αθήνα, και μεταξύ άλλων φοβερών και τρομερών που ακούγονται είναι και τούτο… «Προσοχή. Μη ρίχνετε δηλητήρια μαζί με τα σκουπίδια. Διότι κινδυνεύουν να δηλητηριαστούν εκείνοι οι συνάνθρωποί μας που σκαλίζουν τα σκουπίδια τις νύχτες κυρίως, μήπως και βρουν κάτι για να φάνε»!
Ωραία συμβουλή, ε; να προσπαθούμε όλοι μας κυρίως στην Αθήνα βέβαια, όπου γίνεται ο μεγάλο χαμός, να ρίχνουμε καθαρά τα… σκουπίδια μας στον κάδοι. Να ανακατώνουμε τα υπολείμματα φαγητού με δηλητήρια, με φάρμακα και με χλωρίνες, με χαρτιά τουαλέτας, για να μην κινδυνεύουν οι συνάνθρωποί μας που ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν να φάνε κάτι που πετάξαμε εμείς ή τα παιδιά μας, χωρίς να σκεφτούμε πόσο μεγάλη αξία έχει για τους ανθρώπους αυτούς ένα κομμάτι ψωμί, ένα κόκαλο με λίγο κρέας πάνω, μισό πιάτο σαλάτα, ένα κομμάτι αγγούρι, ακόμη και ένα μισοφαγωμένο μπισκότο. Α, ρε κακόμοιρε λαέ, πως σε κατάντησαν! Και έχουνε περάσει από το 210 μόνο 6 χρονάκια. Μέσα σε έξι χρόνια, οι άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους για να φάνε είναι τόσοι πολλοί (μόνο ο κ. Φλαμπουράρης δεν τους βλέπει!), που από μόνοι τους αποτελούν πλέον μια κανονική κοινωνική τάξη…»
Λοιπόν, τρέξτε να καρναβαληθείτε και να χειροκροτήσετε αυτόν τον κύριο κι αφήστε τους άλλους να τρέχουν στους κάδους να φάνε τα αποφάγια σας και τα σκουπίδια σας!!! Πράγματι, απίστευτη και τρισάθλια κατάντια.