“Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι.
Κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους.
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο.
Λες πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό.
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού”
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ
Ξαναγυρίζουμε βήμα βήμα πίσω ολοταχώς σε εποχές πρωταρχικής καπιταλιστικής συσσώρευσης με απουσία του κράτους από την οικονομία. Σε εποχές {λεσέ πασέ λεσέ φερέ} για να αντλεί ελεύθερα και χωρίς έλεγχο αλλά με άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων τα κέρδη του, το κεφάλαιο. Η κυβέρνηση θα ξεπουλήσει όλο το δημόσιο πλούτο που έχει απομείνει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αεροδρόμια λιμάνια, νερό, ρεύμα υποδομές.Το κράτος πρόνοιας σιγά σιγά καταργείται και θα επιβιώνει στο βασίλειο της ταξικής σκλαβιάς, μόνο ο έχων να πληρώσει τις μετρητοίς.Ο φτωχός θα πεθαίνει έξω στα παγκάκια, ή παρατημένος στην μοίρα του, θα τον βρίσκουν παγωμένο σε χαρτόκουτες. Στις Η.Π.Α που μιμείται η Ευρώπη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της, ακόμη και οι φυλακές είναι ιδιωτικές και η.. “ανεξάρτητη δικαιοσύνη”φυλακίζει ανθρώπους για να έχουν οι ιδιώτες περισσότερα κέρδη. Το σύστημα αυτό υπηρετεί η κυβέρνηση με αφοσίωση, πουλώντας στον λαό φύκια για μεταξωτές κορδέλες με το δήθεν “πρωτογενές πλεόνασμα” ενώ στην πραγματικότητα ξεπουλάει την χώρα.
Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
