Σχεδόν 26 εκατομμύρια παιδιά και νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση απειλούνται με φτώχια και κοινωνικό αποκλεισμό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του ιδρύματος Bertelsmann που δημοσιεύθηκε σήμερα.
Η έρευνα απασχολεί εκτενώς τον γερμανικό Τύπο -με αναφορές σε όλες οι μεγάλες εφημερίδες-και τη Die Zeit να τονίζει ότι οι νέοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι της οικονομικής κρίσης και της κρίσης χρέους στην ΕΕ τα προηγούμενα χρόνια.
Μόνο στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και τηνΠορτογαλία, ο αριθμός των νέων που απειλούνται με φτώχια και κοινωνικό αποκλεισμό αυξήθηκε κατά 1,2 εκατομμύρια από το 2007, φτάνοντας τα 7,6 εκατ., σύμφωνα με έρευνα γερμανικού ιδρύματος.
Το 27,9% του πληθυσμού της ΕΕ που είναι κάτω των 18 ετών απειλούνται από τη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ενώ μελανές είναι οι προοπτικές 5,4 εκατομμυρίων νέων που είναι άνεργοι, δεν πηγαίνουν σχολείο και δεν βρίσκονται σε μαθητεία.
Σύμφωνα με έρευνα, το κοινωνικό χάσμα στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερο μεταξύ βορρά και νότου, αλλά και νέων και ηλικιωμένων.
Οι νέοι αυτοί ζουν σε νοικοκυριά που κερδίζουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος, υποφέρουν από σοβαρές υλικές ελλείψεις, ή μεγαλώνουν σε σπίτια όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει εισόδημα.
Επίσης, πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες ηλικίας 20 με 24 ετών βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη θέση.
Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα 5,4 εκατομμύρια (17,8%) ούτε εργάζονται, ούτε σπουδάζουν.
Το ποσοστό τους έχει σημειώσει αύξηση από το 2008 σε 25 χώρες της ΕΕ, σε κάποιες μάλιστα μεγάλη.
Μόνο στη Γερμανία και τη Σουηδία έχουν βελτιωθεί οι προοπτικές αυτής της ηλικιακής ομάδας τα τελευταία χρόνια.
Αντίθετα, στη νότια Ευρώπη καταγράφεται η πιο αρνητική εξέλιξη: στην Ισπανία το ποσοστό των νέων 20 με 24 ετών που δεν εργάζονται ούτε σπουδάζουν αυξήθηκε από το 16,6% στο 24,8%, ενώ στην Ιταλία από το 21,6% στο 32%.
Και την ώρα που από το 2007 αυξήθηκε το ποσοστό των νέων που απειλούνται από τη φτώχια, ο αριθμός των ηλικιωμένων άνω των 65 ετών μειώθηκε στο ίδιο διάστημα από το 24,4% στο 17,8%.
Ο βασικός λόγος για αυτό είναι το γεγονός ότι, παρά την κρίση, οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα για τους ηλικιωμένους δεν μειώθηκαν τόσο όσο τα εισοδήματα του νεότερου πληθυσμού.
Ο πρόεδρος του ιδρύματος Άαρτ ντε Γκέους προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της τάσης. «Δεν αντέχουμε ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά μια χαμένη γενιά στην Ευρώπη. Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη πρέπει να καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να βελτιώσουν σημαντικά τις προοπτικές των νέων», τόνισε.
