Ο επαγγελματικός χώρος του εμπορίου διέρχεται μια πρωτόγνωρη και παρατεταμένη κρίση, η οποία κάθε μέρα που περνά, αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια της στη λειτουργία όλων ανεξαιρέτως των ελληνικών εμπορικών επιχειρήσεων. 
Η κατάθεση του νέου Φορολογικού Νομοσχεδίου όχι μόνο δεν αφήνει κάποια χαραμάδα αισιοδοξίας αλλά αντίθετα επιτείνει την ήδη άσχημη ψυχολογική κατάσταση των μικρομεσαίων εμπόρων εξαιτίας του φοροεισπρακτικού χαρακτήρα που το διακρίνει αλλά και της αδυναμίας πάταξης της φοροδιαφυγής. Επιπροσθέτως, είτε από λάθος είτε από πρόθεση οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι εργοδότες στερούνται του δικαιώματος των φοροαπαλλαγών και του αφορολόγητου ορίου, ενώ η ΕΣΕΕ έχει επανειλημμένα τονίσει, μέσω τεκμηριωμένων θέσεων και προτάσεων, πως ο φορολογικός διαχωρισμός των πολιτών με βάση την πηγή του εισοδήματός τους και όχι με βάση το ύψος του αποτελεί κατάφωρη αδικία και καταστρατηγεί κάθε έννοια φορολογικής δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του Υπουργείου Οικονομικών, σε ότι αφορά την έκπτωση των αποδείξεων, η ΕΣΕΕ θεωρεί ότι η παρούσα διάταξη, αντιβαίνει στην αρχή της φορολογικής ισότητας διότι θα υπαχθούν σε αυτήν επιλεκτικά μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι λες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν είναι καταναλωτές. Παράλληλα, αγγίζει τα όρια του παραλογισμού να στερούνται την έκπτωση οι φορολογούμενοι με εισοδήματα άνω των 42.000 €, δηλαδή οι μόνοι που μπορούν, βάσει του εισοδήματός τους να αγοράσουν κάτι και να τονώσουν την καταναλωτική δαπάνη. Στην ουσία, το μέτρο είναι ψευδεπίγραφο γιατί οι δικαιούχοι των αποδείξεων δεν μπορούν βάσει εισοδήματος να αγοράσουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως και οι μεσαίου εισοδήματος μισθωτοί δεν μπορούν να δικαιολογήσουν: είναι ένα μέτρο μόνο για «τα μάτια» και τις εντυπώσεις.
Η ΕΣΕΕ έχει από μακρού προτείνει να εκπίπτουν όλες οι αποδείξεις όλων των επαγγελματικών κλάδων και όλων των φορολογουμένων κατά ένα ποσοστό από το εισόδημα και το υπόλοιπο διαθέσιμο εισόδημα να φορολογείται με βάση την υπάρχουσα φορολογική κλίμακα. Η αφομοίωση ενός τέτοιου συστήματος θα βελτίωνε τη φορολογική συνείδηση των υπόχρεων καθώς όλοι θα είχαν κίνητρο να ζητούν και να εκδίδουν αποδείξεις.
Δυστυχώς, για ακόμη μία φορά οι στοχευμένες και επίκαιρες τοποθετήσεις της ΕΣΕΕ παρέμειναν κλειδωμένες στα συρτάρια των αρμόδιων στελεχών, με αποτέλεσμα να έχουμε μία εικονική αναμόρφωση αντί μεταρρύθμιση του φορολογικού, με ανεδαφικό στόχο και με τον κίνδυνο να προκληθεί αναγκαστική στάση πληρωμής των φόρων.