Μπορεί στα «χαρτιά» οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία να ξεπερνούν τα 100 δισ. ευρώ, ωστόσο με βάση τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) το ποσό που μπορεί να εισπραχθεί είναι πολύ μικρότερο.

Γι’ αυτό το λόγο, για φέτος η ΑΑΔΕ σχεδιάζει να προχωρήσει σε ένα ξεκαθάρισμα εκείνων που κρίνονται ως ανεπίδεκτα είσπραξης. Σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Σχέδιο της Αρχής, εντός του έτους σχεδιάζει να προχωρήσει «στον χαρακτηρισμό 10 δις. ευρώ εκ των ληξιπρόθεσμων οφειλών της Φορολογικής και Τελωνειακής Διοίκησης ως ανεπίδεκτων είσπραξης».

Πρόκειται για ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους οι οποίες δεν έχουν εισπραχθεί για πολλά χρόνια ενώ έχουν εξαντληθεί όλα τα διαθέσιμα μέσα αναγκαστικής είσπραξης. Ωστόσο δεν σημαίνει ότι διαγράφονται. Τα συγκεκριμένα χρέη καταγράφονται στα βιβλία ανεπίδεκτων είσπραξης χωρίς να παραγράφονται.

Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη απόφαση του διοικητή της ΑΑΔΕ Γιώργου Πιτσιλή, υπεύθυνοι για τις αποφάσεις χαρακτηρισμού μίας οφειλής ως ανεπίδεκτης είσπραξης ανάλογα με το ύψος του χρέους ορίζεται ως εξής:

• Για ποσό έως 300.000 ευρώ, η απόφαση λαμβάνεται από τον προϊστάμενο της αρμόδιας ΔΟΥ ή τελωνειακής αρχής.
• Για ποσά από 300.000 ευρώ έως 3 εκατ. ευρώ, απαιτείται απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ, ύστερα από σχετική εισήγηση των προϊσταμένων των μεγάλων μονάδων ελέγχου και είσπραξης.
• Για ποσά άνω των 3 εκατ. ευρώ, η εισήγηση γίνεται πλέον αποκλειστικά από την Επιχειρησιακή Μονάδα Είσπραξης (ΕΜΕΙΣ), διασφαλίζοντας κεντρική εποπτεία και αυστηρό έλεγχο.

Βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας, το διάστημα κατά το οποίο το χρέος έχει ενταχθεί στα ανεπίδεκτα είσπραξης, ο οφειλέτης δεν μπορεί να λάβει φορολογική ενημερότητα ή να μεταβιβάσει περιουσιακά στοιχεία, δεσμεύονται οι τραπεζικοί – επενδυτικοί  λογαριασμοί και το περιεχόμενο των θυρίδων του ίδιου ή των συνυπόχρεων. Στην περίπτωση μάλιστα που προκύψει περιουσιακό στοιχείο ή εισόδημα, το Δημόσιο έχει πλήρες δικαίωμα να ενεργοποιήσει εκ νέου την υπόθεση και να διεκδικήσει το ποσό, ακόμη και πριν την παρέλευση της δεκαετίας.

Με τον τρόπο αυτό η εφορία έχει τη δυνατότητα να επικεντρωθεί σε εκείνες τις οφειλές οι οποίες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες είσπραξης είτε μέσω ρύθμισης αυτών είναι με την επιβολή αναγκαστικών μέτρων είσπραξης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 108,5 δις. ευρώ που είναι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών στην εφορία, το 76,5% αυτών, δηλαδή σχεδόν 83 δισ. ευρώ αφορά λιγότερα από 10.000 ΑΦΜ. Πρόκειται για διάφορες περιπτώσεις όπως επιχειρήσεις που έχουν πτωχεύσει ή είναι ανύπαρκτες, οι οφειλέτες έχουν αποβιώσει ή δεν έχουν περιουσία.