Δεν χρειάζεται κανείς να είναι οικονομολόγος ή λογιστής για να διαπιστώσει την οργανωμένη κερδοσκοπία με την οποία λειτουργούν σήμερα τα λεγόμενα funds — εγχώρια και ξένα — με την ανοχή και τις ευλογίες της κυβέρνησης.

Δεν είναι δυνατόν ένα τραπεζικό δάνειο να αγοράζεται από fund στο 10% ή 20% της ονομαστικής του αξίας και το ίδιο fund, μέσω μεσαζόντων και εισπρακτικών, να απαιτεί από τον δανειολήπτη την αποπληρωμή του 100%. Αν ένας απλός μανάβης πουλούσε ένα μήλο με τέτοιο ποσοστό κέρδους, θα κατηγορούνταν για αισχροκέρδεια και θα παραπεμπόταν στη Δικαιοσύνη.

Οι δανειολήπτες δεν είναι «μπαταχτσήδες»

Η εμπειρία μας είναι ξεκάθαρη: Οι δανειολήπτες δεν έκλεψαν – δανείστηκαν. Δεν απέφυγαν τις υποχρεώσεις – παραπλανήθηκαν.

Την εποχή της αφθονίας, όταν οι τράπεζες μοίραζαν δάνεια ανεξέλεγκτα, πολλοί πίστεψαν ότι μπορούσαν να αποκτήσουν το όνειρο κάθε νοικοκύρη – ένα κεραμίδι για τα παιδιά τους. Δεν ήξεραν τότε πού τους οδηγούσε αυτός ο δανεισμός. Οι υποσχέσεις ήταν ψεύτικες. Οι προκλήσεις των πιστωτών επιτηδευμένες.

Κυβερνητική συνευθύνη και πολιτική ανευθυνότητα

Κάποιος υπογράφει, κάποιος συγκατατίθεται, κάποιος έχει την ευθύνη. Και αυτή, την έχει η κυβέρνηση. Όχι μόνο η παρούσα, αλλά και οι διαχρονικές κυβερνήσεις που:

• Κατεδάφισαν την ελπίδα του εργαζόμενου, του μισθωτού, του συνταξιούχου να αποκτήσει σπίτι.

• Τον καταδίκασαν να πληρώνει για μια ζωή.

• Του στερούν πλέον και την ίδια του τη στέγη με τη διαδικασία του πλειστηριασμού.

Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο: όχι να σωθεί το νοικοκυριό, αλλά να οδηγηθεί σε πτώχευση. Οι ίδιοι οι πολιτικοί περικόψανε τους μισθούς και τις συντάξεις, που κάλυπταν τα δάνεια. Τώρα έρχονται και λένε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και παρουσιάζουν την πτώχευση ως «μονοδρομο». Με άλλα λόγια: να χαρίσει το σπίτι του στο fund.

Το φιάσκο του «Ηρακλή» και οι χαριστικές πρακτικές

Αφού πρώτα έφεραν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό με αλλεπάλληλες περικοπές, νομοθέτησαν τον Νόμο Κατσέλη — έναν προσωρινό σωσίβιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Στη συνέχεια τον απέσυραν και αντί να στηρίξουν τη λύση, χάρισαν τα δάνεια στα funds μέσω του προγράμματος Ηρακλής, με εγγυητή το Ελληνικό Δημόσιο.

Και σαν να μην έφτανε αυτό:

• Οι τράπεζες αδειάστηκαν από τα δάνεια των πολιτών.

• Το κράτος δανείστηκε από την ΕΚΤ με 7% επιτόκιο για να γεμίσει τις τράπεζες με χρήμα.

• Οι πολίτες έμειναν χωρίς στέγη, χωρίς προστασία, υπό την πίεση servers, δικηγορικών γραφείων και εισπρακτικών εταιρειών που απειλούν το βιός τους.

Όλα αυτά για να μη «σκάσει» το πρόγραμμα Ηρακλής και κληθεί να πληρώσει την εγγύηση το Δημόσιο. Δηλαδή ο Έλληνας καταναλωτής.

Το σχέδιο απέτυχε. Χρειάζεται γενναία πολιτική λύση

Η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει: Το σχέδιο «κόκκινα δάνεια» έχει αποτύχει. Δεν σώζεται με τα «μπαλώματα» του Εξωδικαστικού Μηχανισμού.

Η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης ζητά:

• Να επιστραφούν τα δάνεια στις τράπεζες στην τιμή που πουλήθηκαν στα funds.

• Να επανέλθουν μισθοί και συντάξεις στα προ κρίσης επίπεδα.

• Να μπορέσει ο πολίτης να αποπληρώσει το χρέος του και να σώσει την κατοικία του.

Η λύση δεν βρίσκεται στην εκποίηση των ζωών μας. Βρίσκεται στην πολιτική ευθύνη και τη νομοθετική βούληση να στηριχθεί η κοινωνία – όχι τα κοράκια.