Σύμφωνα με καταγγελία του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Τουρισμό – Επισιτισμό Ζακύνθου, μια εκπαιδευόμενη μαθήτρια από το εξωτερικό λιποθύμησε έξω από το δωμάτιό της, ενώ κατά την μεταφορά της στο νοσοκομείο άφησε την τελευταία της πνοή.
Άλλο ένα τραγικό περιστατικό που αποδεικνύει την εντατικοποίηση της δουλειάς, σε σημείο εξόντωσης, των εργαζομένων στη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, συνέβη το Σαββατοκύριακο στη Ζάκυνθο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με καταγγελία του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Τουρισμό – Επισιτισμό Ζακύνθου, μια εκπαιδευόμενη μαθήτρια από το εξωτερικό λιποθύμησε έξω από το δωμάτιό της, ενώ κατά την μεταφορά της στο νοσοκομείο άφησε την τελευταία της πνοή.
Το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ζακύνθου άμεσα παρενέβη στο ξενοδοχείο που έγινε το συμβάν για να ενημερωθεί για τα αίτια του ατυχήματος. Όπως ενημερώνει με ανακοίνωσή του το Σωματείο, «όπως είναι γνωστό, με βάση την Κοινοτική οδηγία Μπολγκεστάιν και με την καθιέρωση της μαθητείας, πολλά ξενοδοχεία γεμίζουν με “εισαγόμενους” εργαζόμενους από άλλες χώρες, με μισθούς των 300 ευρώ αλλά και εργαζόμενους από δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας.
Στην πράξη οι νέοι αυτοί βγάζουν κανονική δουλειά, αμείβονται όμως με 300-400 ευρώ το μήνα, ενώ δεν έχουν ένσημα, καθώς ασφαλίζονται μόνο έναντι επαγγελματικού κινδύνου».
Ακόμα, στην ανακοίνωσή του, το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Τουρισμό – Επισιτισμό Ζακύνθου τονίζει:
«Η εντατικοποίηση μέχρι τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, είναι ο κανόνας πίσω από την πολυτελή βιτρίνα των μεγάλων ξενοδοχείων.
Οι βάρδιες φτάνουν και τις 12 ώρες τη μέρα χωρίς ρεπό!
Οι συνθήκες δουλειάς φθείρουν την υγεία των εργαζομένων στα ξενοδοχεία, που αναφέρουν λιποθυμίες και πόνους στις αρθρώσεις και στη μέση!
Κάτω από συνεχές τρέξιμο για να βγει η δουλειά, συχνοί είναι οι τραυματισμοί, τα μικροατυχήματα. Οι εργαζόμενοι υποφέρουν από κρίσεις άγχους καθώς δουλεύουν κάτω από συνεχή πίεση.
Σε μια περίοδο που το τουριστικό κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη του, ο τουρισμός αποδεικνύεται “ατμομηχανή” που κινείται με καύσιμο την εκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου. Ζητάμε:
Μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς.
Πενθήμερο, οχτάωρο με αύξηση των μισθών.
Η διέξοδος βρίσκεται στα ταξικά σωματεία που παλεύουν για τα δικαιώματά μας, για την ασφάλεια και την ζωή μας».
