Σε δήλωσή της η Ζωή Κωνσταντοπούλου σχολιάζει τα Πόθεν Έσχες που δημοσιεύτηκαν χθες, με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να εξηγεί και για το ποσό των 0,19 ευρώ που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις και συζητήσεις:
«Μετά από 4 χρόνια, δημοσιεύθηκαν επιτέλους τα Πόθεν Έσχες, που οι προηγούμενοι κυβερνώντες κρατούσαν επτασφράγιστα.
Σε όλο αυτό το διάστημα, με επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις και παρεμβάσεις μου, ζήτησα επίμονα να δημοσιευθούν και να ελεγχθούν, όχι μόνον τα Πόθεν Έσχες, αλλά και οι τραπεζικοί λογαριασμοί Κυβερνητικών προσώπων. Κάτι που ακόμη δεν έχει γίνει.
Όπως ήταν… φυσικό, μετά την δημοσίευση των Πόθεν Έσχες, τη δημοσιότητα απασχόλησε το δικό μου Πόθεν Έσχες, με δημοσιεύματα που ανήγαγαν σε «γεγονός», με περιπαικτικούς τίτλους ότι «δήλωσα εισόδημα 0,19 ευρώ για το 2016».
Ως μαχόμενη δικηγόρος από το 2003, έχω ως μοναδικό εισόδημα τη δουλειά μου, τη δικηγορία, την οποία υπεραγαπώ και την οποία περιόρισα, για να υπηρετήσω την πατρίδα μου και να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου στη Βουλή.
Στο διάστημα κατά το οποίο ήμουν βουλευτής, τα εισοδήματά μου μειώθηκαν. Αυτό ήταν επιλογή μου: στην πολιτική δεν μπήκα για να πλουτίσω, αλλά για να προσφέρω. Και δεν το μετανιώνω. Επέλεξα να είμαι ενεργή βουλευτής, με καθημερινή παρουσία και δράση και όχι βουλευτής-φάντασμα. Επέλεξα να τιμήσω, ως όφειλα, τους πολίτες που με εμπιστεύθηκαν. Και δεν είχα κανένα δίλημμα να αποποιηθώ βουλευτικούς μισθούς και οφίκια, όταν κάποιοι πρόδωσαν τη λαϊκή εντολή.
Μετά την προδοσία του 2015 και την ανατροπή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, πρώτο μου μέλημα ήταν να συγκροτήσω την Πλεύση Ελευθερίας, για να έχουν οι πολίτες επιλογή. Επέλεξα αυτό που πίστευα αναγκαίο και όχι την οικονομική μου αποκατάσταση.
Το 2016, τα ακαθάριστα έσοδά μου από τη δικηγορία ήταν 26.840 ευρώ, ενώ τα έξοδα υπερέβησαν τα έσοδα, με τελικό αποτέλεσμα ζημία 5.968,28 ευρώ.
Όσο για τα 0,19 ευρώ, που αποτέλεσαν το αντικείμενο δημοσιευμάτων, είναι οι τόκοι καταθέσεων που δηλώνονται υποχρεωτικά στο αντίστοιχο πεδίο της φορολογικής δήλωσης και στο Πόθεν Έσχες.
Ελπίζω κάποτε να γίνει πραγματικός έλεγχος των Πόθεν Έσχες, με έμφαση στο Πόθεν.
Το μοντέλο του πολιτικού που θησαυρίζει από την πολιτική και βγαίνει πλουσιότερος σε χρήμα και ακίνητη περιουσία είναι παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση.
Οι έντιμοι πολιτικοί δεν “βγάζουν” βίλες, ακίνητα και καταθέσεις από την ενασχόλησή τους με τα κοινά».