Το βάρος της παγκόσμιας προσφυγικής κρίσης κατανέμεται άδικα, με μόλις 12 χώρες να φιλοξενούν την πλειονότητα των προσφύγων, όπως σημείωσαν δύο οργανώσεις, απευθύνοντας έκκληση στα πλουσιότερα κράτη να κάνουν περισσότερα.
Οι ένοπλες συρράξεις στη Συρία, το Αφγανιστάν, το Νότιο Σουδάν και το Μπουρούντι αύξησαν τον συνολικό αριθμό των προσφύγων στα 21,3 εκατομμύρια το 2016, έναν αριθμό δίχως ιστορικό προηγούμενο, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Το 85% των προσφύγων που έχει καταγράψει η UNHCR έχουν βρει καταφύγιο σε κάποια από τις μόλις 10 χώρες που γειτονεύουν με αυτές όπου μαίνονται συγκρούσεις: την Ιορδανία, τον Λίβανο, την Τουρκία, το Πακιστάν, το Ιράν, το Τσαντ, την Αιθιοπία, την Κένυα, την Ουγκάντα και τη ΛΔ Κονγκό.
«Η ευθύνη για την προστασία των προσφύγων είναι κατανεμημένη πολύ άνισα», επισήμανε χθες Δευτέρα ο εκπρόσωπος της UNHCR Ουίλιαμ Σπίντλερ.
Σε έκθεσή της που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα, η οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Διεθνής Αμνηστία τονίζει ότι αυτή η άνιση κατανομή επιδεινώνει την κρίση, καθώς οι βασικές χώρες υποδοχής, οι περισσότερες από τις οποίες είναι φτωχές, δεν είναι σε θέση να προσφέρουν επαρκή βοήθεια σε όλους τους πρόσφυγες, γεγονός που αναγκάζει πολλούς εξ αυτών να προσπαθούν να φθάσουν, συχνά κάνοντας επικίνδυνα ταξίδια, στην Ευρώπη και στην Αυστραλία.
«Τα παιδιά δεν μορφώνονται, δεν παρέχεται επαρκής τροφή» στους πρόσφυγες, τόνισε η Όντρεϊ Γκόγκραν, στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί «άδικη και μη βιώσιμη».
Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε τις ανεπτυγμένες χώρες να υποδεχθούν περισσότερους πρόσφυγες, ανάλογα με τις ικανότητές τους να επωμιστούν αυτό το βάρος.
«Το πρόβλημα δεν είναι ο παγκόσμιος αριθμός των προσφύγων, είναι ότι πολλά από τα πλουσιότερα έθνη φιλοξενούν τους λιγότερους και κάνουν τα λιγότερα», έκρινε ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Σαλίλ Σέτι, σύμφωνα με μια ανακοίνωση της ΜΚΟ.
«Εάν η καθεμιά από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου υποδεχόταν πρόσφυγες ανάλογα με το μέγεθός της, τον πλούτο της και το ποσοστό ανεργίας, το να βρεθεί ένα σπίτι για τους περισσότερους από τους πρόσφυγες θα ήταν μια πρόκληση που θα επιλυόταν άμεσα», πρόσθεσε ο ίδιος.