Toυ Θεόδωρου Κατσανέβα
Επτά χρόνια και βάλε, η χώρα κατρακυλά στα Τάρταρα της απέραντης φτωχοποίησης. Αλλά η εικονική αισιοδοξία των εκάστοτε κυβερνώντων παραμένει πάντοτε παρούσα.Η ανάπτυξη έρχεται μας λένε οι σημερινοί εδώ εκπρόσωποι της ευρωφυλακής, ακολουθώντας το αντίστοιχο παράδειγμα των προηγούμενων. Πόσες φορές ο κορυφαίος ευρωφύλακας Ιωάννης Στουρνάρας, δε μας διαβεβαίωσε ότι είναι βέβαιος πως η ανάπτυξη έρχεται σύντομα ! Παρόμοιες μπούρδες ακούμε εδώ και επτά χρόνια. Όμως, φευ, όλες αυτές οι υπερφίαλες αισιόδοξες προβλέψεις για έλευση άσπρων ημερών, μοιάζουν με τον ουρανό που όσο τον πλησιάζεις, τόσο απομακρύνεται.
Ματαιώνονται με μια κανονικότητα που καταντάει πλέον βαρετή και θα έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίζει. Φαίνεται ότι τα μαθήματα δε γίνονται παθήματα. Αλλά στο κάτω κάτω της γραφής, τι έχουν να χάσουν οι Υπουργοί μας, αφού έτσι κιαλιώς η αξιοπιστία δεν υπήρξε ποτέ το φόρτε τους.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ποτέ. Καμιά οικονομική θεωρία, ριζοσπαστική, κεϋνσιανή, νεοφιλελεύθερη, δεν υποστηρίζει ότι μπορεί σε περίοδο βαθιάς ύφεσης να έρθει η ανάκαμψη με υφεσιακές πολιτικές και ένα σκληρό νόμισμα.
Εκτός από τη θεωρία, το ίδιο επιβεβαιώνει και η πράξη. Πέρα από την ακραία ελληνική τραγωδία, το δρόμο της συνεχιζόμενης μιζέριας επί εφτά χρόνια ακολουθούν όλες οι νότιες ευρωζωνικές χώρες. Και ολόκληρη η ευρωζώνη βρίσκεται στην ουρά της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης ίδια ώρα, χώρες που ακολουθούν χαλαρή νομισματική πολιτική με υποτίμηση των νομισμάτων τους, στήριξη των εξαγωγών και προστασία από αθέμιτες εισαγωγές, σημειώνουν αλματώδη ανάπτυξη. Όμως εμείς επιμένουμε στα ίδια και τα ίδια, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική πρόταση. Γιατί έτσι θέλουν τα αφεντικά που έχουν τους δικούς τους λόγους για το σκοπό αυτό.
