Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία την 3η Δεκέμβρη 2017, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία φέρνει στη δημοσιότητα στοιχεία για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στα άτομα με αναπηρία. Σύμφωνα με την ΕΣΑμεΑ, 6 στους 10 πολίτες με σοβαρή αναπηρία από 16 έως 64 ετών βρίσκονται στο φάσμα της φτώχειας και του αποκλεισμού.
Όπως επισημαίνει η ΕΣΑμεΑ στο πρώτο δελτίου του Παρατηρητηρίου της, τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους αναδεικνύονται με διαφορά οι φτωχότεροι μεταξύ των φτωχών. Μάλιστα, αποτελούν το 24,7% του πληθυσμού της Ελλάδας ηλικίας 16 ετών και άνω, δηλαδή 2.231.197 σε σύνολο 9.016.247, εκ των οποίων 1.014.177 άτομα με βαριά αναπηρία.
Παράλληλα, υπογραμμίζεται ότι το 63,5% του πληθυσμού με αναπηρία 25-29 ετών (έναντι του 44,7% του πληθυσμού χωρίς αναπηρία) είναι σε κίνδυνο φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ στην ομάδα 16-64 το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (αφαιρώντας δηλαδή τα επιδόματα και τις συντάξεις από το εισόδημα) αγγίζει το 67% στον πληθυσμό των ατόμων με σοβαρή αναπηρία και το 58,1 στην ομάδα με μετρίου βαθμού περιορισμό δραστηριότητας, ενώ στον πληθυσμό χωρίς αναπηρία ανέρχεται στο 42,2%
Επίσης, η ΕΣΑμεΑ στο δελτίο της αναφέρει ότι 4 στους 10 πολίτες με σοβαρή αναπηρία μεταξύ 16 και 64 ετών βιώνουν σοβαρές υλικές στερήσεις, ενώ το 42,8% του πληθυσμού με βαριά αναπηρία 16 έως 59 ετών διαβιεί σε νοικοκυριά με σοβαρό βαθμό υποαπασχόλησης.
«Αναπηρία και κοινωνικός αποκλεισμός»
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΣΑμεΑ Ιωάννη Βαρδακαστάνη: «Η αναπηρία και η φτώχεια είναι ζεύγος αχώριστο. Το ίδιο και η αναπηρία και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Είναι κάτι που το αναπηρικό κίνημα το επισημαίνει με όλους τους δυνατούς τρόπους πάρα πολλά χρόνια και σήμερα το παρουσιάζει με επιστημονικό τρόπο, μέσω της έρευνας του Παρατηρητηρίου Θεμάτων της Αναπηρίας. Κανένας αρμόδιος φορέας, κανένα στέλεχος της Πολιτείας δεν μπορεί πλέον να δηλώσει άγνοια, για μια κατάσταση που βέβαια στην ελληνική κοινωνία είναι γνωστό: τα άτομα με αναπηρία παραμένουν οι φτωχότεροι των φτωχών.
Εδώ και δεκαετίες είναι στρατηγικός στόχος του αναπηρικού κινήματος η διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στα κοινωνικοοικονομικά δρώμενα, γεγονός που προϋποθέτει την προώθηση από την Πολιτεία πολιτικών και μέτρων που θα στοχεύουν στην άρση των εμποδίων που οδηγούν τα άτομα με αναπηρία στον αποκλεισμό. Όπως είναι γνωστό όμως ο σχεδιασμός πολιτικών και μέτρων για να είναι αποτελεσματικός πρέπει να βασίζεται σε δεδομένα προερχόμενα από επιστημονικές έρευνες και αξιόπιστες στατιστικές, η δε υλοποίηση αυτών να παρακολουθείται από εξειδικευμένους και κατάλληλους δείκτες».
