Είναι γεγονός: Οι νεαροί Millennials (άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1981 και 1995) και η γενιά Ζ (άτομα γεννημένα μεταξύ 1995 και 2012), αρρωσταίνουν και κρυολογούν πολύ πιο συχνά σε σχέση με το παρελθόν. Και σύμφωνα με έρευνα, σε αυτό διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο τα ζητήματα ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής εξουθένωσης, του άγχους και της κατάθλιψης.
Ανάλυση επιστημόνων από τη Μεγάλη Βρετανία διαπίστωσε ότι η Gen Z και οι νεότεροι Millennials λείπουν έως και μία εργάσιμη ημέρα την εβδομάδα, λόγω προβλημάτων ψυχικής υγείας. Πιο συγκεκριμένα, τα δεδομένα έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι ηλικίας από 25 έως 34 ετών ήταν πιο πιθανό να έχουν πάρουν αναρρωτική άδεια, σε σχέση με τους μεγαλύτερους συναδέλφους τους.
Οι προκλήσεις ψυχικής υγείας του Gen Z συνδέονται με τις αντιλήψεις τους για το μέλλον. Αναφέρουν υψηλά επίπεδα στρες και άγχους που επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή και πολιτικούς και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες.
Να τι συμβαίνει
Σε έρευνα του 2022, το 44% των νεαρών, ηλικίας από 18 έως 24 ετών, ανέφεραν ότι αισθάνονται νευρικοί, αγχώδεις ή ανήσυχοι στο εργασιακό τους περιβάλλον, ενώ το 33% έκανε λόγο για επίμονα συναισθήματα κατάθλιψης, θλίψης ή απελπισίας.
Και αν σκεφτούμε ότι οι νέοι της Gen Z, μέχρι το 2031, προβλέπεται να αποτελούν το 31% του εργατικού δυναμικού; Τότε, η ανάγκη τους για εργασιακές συνθήκες που να δίνουν προτεραιότητα στην ψυχική ευημερία θα πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα.
«Η Gen Z είναι αυτή που θα αναδιαμορφώσει το τρέχον τοπίο των σύγχρονων χώρων εργασίας και θα θέσει σε νέα βάση την ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής. Ειδάλλως, οι αναρρωτικές θα γίνουν το νέο καθεστώς και η παραγωγικότητα θα πέφτει ολοένα κι πιο χαμηλά», προειδοποιεί η Μίλι Κοντράρο, πιστοποιημένη θεραπεύτρια και καθηγήτρια στο Texas State University.
Η πρόβλεψη της Κοντράρο δεν είναι αυθαίρετη. Πρόσφατη έρευνα, με δείγμα από εργαζόμενους στους κλάδους των οικονομικών και της τεχνολογίας σε Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ, εντόπισε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της χαμηλής παραγωγικότητας και των εντάσεων που προκαλούνται σε χώρους εργασίας όπου κυριαρχούν το άγχος, η θλίψη και ο πανικός.
Το συμπέρασμα
Η παραγωγικότητα δεν εξαρτάται μόνο από το πόσες ώρες δουλεύουμε. Εξαρτάται επίσης από το τι κάνουμε και το πώς νιώθουμε όλες αυτές τις ώρες. Με άλλα λόγια, αν δεν αισθανόμαστε καλά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα αποδίδουμε.
Και καθώς η ψυχολογική πίεση ρίχνει το ανοσοποιητικό μας, αν νιώθουμε μονίμως αγχωμένοι, θα είμαστε και μονίμως άρρωστοι. Και τότε όχι απλά δεν θα τα πηγαίνουμε καλά στη δουλειά, αλλά ίσως δεν πηγαίνουμε και καθόλου για δουλειά, με την μια αναρρωτική να διαδέχεται την άλλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κάθε επιχείρηση που θέλει να λέγεται σύγχρονη, θα πρέπει να διαθέτει ένα οργανωμένο τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού που να εξουδετερώνει τις εντάσεις μεταξύ των συναδέλφων. Επιπλέον, αν για ένα διάστημα κάποιος εργαζόμενος δεν αισθάνεται καλά, έχει σημασία να του παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη. Και φυσικά, τα ρεπό και οι άδειες θα πρέπει να δίνονται όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο της εξουθένωσης.
Όλα αυτά, είναι καιρός να ξεφύγουν από τη σφαίρα του ουτοπικού σεναρίου. Διότι πέρα από τον νεαρό εργαζόμενο, σε βάθος χρόνου, συμβάλλουν σημαντικά και στην εξυγίανση της ίδιας της επιχείρησης.
(Με πληροφορίες από Parade).