H επιστολή του αναγνώστη μιλά από μόνη της και ό,τι και να πει κανείς είναι περιττό.
Σας την παραθέτουμε αυτούσια.:
“Είμαι ένας απο τους 1,3 εκατομμύρια ανέργους που ζουν σε αυτή χώρα. Εχω σπουδάσει Μηχανολόγος μηχανικός. Είμαι 31 χρόνων, πανω στη πιο παραγωγική ηλικία του ανθρώπου.
Άρχισα να δουλεύω το 2008 και με απελυσαν το 2012. Όταν απολύθηκα το 2012 ο μισθός μου ηταν τόσο χαμηλός που όταν άρχισα να περνώ το επίδομα ανεργίας μου έμεναν περισσότερα χρήματα να ξοδέψω κάθε μήνα, αν υπολογίσουμε και τα έξοδα μετακίνησης και την φορολογία.
Απο τοτε κανω δουλειές του ποδαριού για να ζήσω αξιοπρεπώς. Ποτε δεν χρησιμοποίησα κάποιο μέσον για να βρω εργασια, ούτε καν στο στρατό. Προσπαθώ ότι κανω να το κανω με την αξία μου. Μέχρι στιγμής τα καταφέρνω, αλλα με πολυ κόπο σε σχέση με την ανταμοιβή μου.
Αποφάσισα να γράψω αυτο το άρθρο για να εκφράσω την απογοήτευση μου για τον τροπο που λειτουργεί αυτή η χώρα.
Αφορμή ειναι μια κλήση της τροχαίας για υπερβολική ταχύτητα (94χλμ/ώρα) επιστρέφοντας απο το μεροκάματο στις 5.00 τα ξημερώματα.
Το πρόστιμο ανέρχεται στα 350€ και το όριο ταχύτητας στο συγκεκριμένο σημείο ηταν 60 χλμ/ώρα. Επίσης μου αφερουν το δίπλωμα για δυο μήνες.
Ειναι πραγματικά αστείο αυτο που συμβαίνει στον ΒΟΑΚ με τα ραντάρ ταχύτητας.
Πιστευω ότι ειναι περισοτερο επικίνδυνο, στο συγκεκριμένο σημείο, να κινείται κάποιος με ταχύτητα μικρότερη των 60χλμ/ώρα παρά να την υπερβαίνει, διότι κινδυνεύει απο τους γύρω του.
Αν τα ραντάρ εχουν τοποθετηθεί όπως λενε για την ασφάλεια μας, τοτε οι υπεύθυνοι εχουν αποτύχει εντελώς. Η γνώμη μου ειναι ότι εχουν τοποθετηθεί καθαρά για εισπρακτικους σκοπούς.
Αν θέλουν οι υπεύθυνοι να βελτιώσουν όπως λενε την οδική ασφάλεια τοτε πρέπει να ξεκινήσουν απο την παιδεία.
Να βάλουν τους αστυνομικούς να αφήσουν τις καφετέριες και τις άδειες τις οποίες πληρώνουμε εμείς και να πηγαίνουν στα σχολεία να διδάσκουν οδική ασφάλεια.
Πρέπει να καταλάβουν ποιες ειναι οι ευθύνες που εχουν σε αυτή την κοινωνία. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι πολυ πιο ικανοί απο αυτούς που εχουν καταλάβει αυτές τις θέσεις και αυτοί οι άνθρωποι ειναι άνεργοι ή εχουν βγει στο εξωτερικό γιατί αυτή η χώρα τους καταστρέφει.
Ο κύριος Τάσος Μαρκουιζος (Ιαβέρης) ειναι ενα λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου που αφιλοκερδώς προσπαθεί ολα αυτα τα χρόνια, πηγαίνοντας σε σχολεία, σε στρατόπεδα, σε εκδηλώσεις, σε εκπομπές, να ενημερώσει τον κόσμο σχετικά με την οδική ασφάλεια. Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε αν θελουμε να αλλάξει κατι στους δρόμους.
Τελος, ελπίζω ότι κάποτε ολοι αυτοί οι κύριοι που αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς θα τιμωρηθούν και την θέση τους θα πάρουν αξιόλογοι άνθρωποι που σκοπός τους θα ειναι μια καλύτερη ποιότητα ζωής σε αυτο τον όμορφο τόπο”
flashnews.gr