Του Αποστόλη Λουλουδάκη
“…Το καθήκον των δικαστών δεν είναι να πιάνουν το σφυγμό της κοινωνίας, αλλά να εφαρμόζουν το νόμο. Το Κράτος Δίκαιου εξ ορισμού πρέπει να προστατεύει τα δικαιώματα των μειοψηφιών από τις πιθανές αντιδημοκρατικές υπερβολές της πλειοψηφίας. Για αυτό και ο σφυγμός της κοινωνίας δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να αποτελεί κριτήριο στη λήψη μιας δικαστικής απόφασης.Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία είναι επικίνδυνη, όχι μόνο για τη Δικαιοσύνη, αλλά και για την ίδια τη Δημοκρατία.Το 1929, ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν, πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας στην εναρκτήρια ομιλία του, και αναφερόμενος στο σκοπό του νέου θεσμού είπε επί λέξει: «Να καταστήσωμεν την ημετέρα χώρα Κράτος Δικαίου ή Πολιτεία Δικαίου ειδικώς δε εις ό,τι αφορά την Δοίκησιν». Σήμερα, η πιο ανίκανη και ιδεοληπτική Κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος από τη Μεταπολίτευση και μετά υπονομεύει συστηματικά αυτή την κατάκτηση της σύγχρονης Ελλάδας…”
Αυτά έλεγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Οκτώβριο του 2016 όταν ήταν στη τότε επικαιρότητα ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες και τότε έγινε ευρέως γνωστό το όνομα της νυν προταθείσας από την ΝΔ υποψήφια για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, που είχε υποβάλει την παραίτηση της, ως μία εκ των δύο αντιπροέδρων του ΣτΕ από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ, και κατήγγειλε την Ένωση ότι στην ανακοίνωση της για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών το συνδικαλιστικό όργανο είχε υιοθετήσει πλήρως την προηγηθείσα ανακοίνωση του τότε προέδρου του ΣτΕ Νικ.Σακελλαρίου και άρα είχε μετατραπεί “σε γραφείο τύπου του προέδρου του ΣτΕ”.
Από την άλλη ο σύντροφος της δικηγόρος Παύλος Κοτσώνης ήταν συνέταιρος στο δικηγορικό γραφείο Pappas & Associates των Βρυξελλών, το οποίο είχε αναλάβει την προσφυγή της Ένωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού κατά του νόμου Παππά.
Μετά την παραίτηση της κ.Σακελλαροπούλου και του έτερου αντιπροέδρου Χρήστου Ράμμου, ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος με ανακοίνωση του είχε επιτεθεί στην τότε κυβέρνηση.
“Εδώ και καιρό η Νέα Δημοκρατία επανειλημμένα έχει εκφράσει την έντονη ανησυχία και τον προβληματισμό της για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Για τις σοβαρές δυσλειτουργίες, τις περίεργες μεθοδεύσεις και τις απαράδεκτες κυβερνητικές παρεμβάσεις σε αυτήν.
Η σημερινή παραίτηση δύο Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας από μέλη της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ, επιβεβαιώνει και ενισχύει ακόμα περισσότερο τις έντονες αυτές ανησυχίες μας. Ανησυχίες που για ακόμα μία φορά υπογράμμισε ο Πρόεδρος του Κόμματος, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, με τη χθεσινή δημόσια παρέμβασή του. Είναι θέμα δημοκρατικής ευθύνης και καθήκοντος για τη Νέα Δημοκρατία να μην επιτρέψει οποιασδήποτε μορφής υπονόμευση της ανεξαρτησίας της Ελληνικής Δικαιοσύνης”, είχε υποστηρίξει ειδικότερα ο κ.Κουμουτσάκος.
Αυτή η ενέργεια δεν την εμπόδισε να γίνει πρόεδρος του ΣτΕ απο την κυβέρνηση της λεγόμενης Αριστεράς και αυτό επιβεβαιώνεται απο την ανακοίνωση Τσίπρα ότι θα την υπερψηφίσει ως ΠτΔ.
Έτσι η εδώ ισχύει η αρχή της ετερογονίας των σκοπών δηλαδή οι άνθρωποι συχνά καταλήγουν να εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς από εκείνους που συνειδητά αρχικά επιδιώκουν και με την πρόταση για ΠτΔ, δικαιώνει όλες τις δικαστικές αποφάσεις της, από την απόφαση 668/12 που νομιμοποίησαν τα μέτρα λιτότητας μέχρι την υπόθεση Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο για την λίστα Λαγκάρντ.
Η υποτιθέμενη επιλογή εκτός της “”μαχόμενης πολιτικής”” έχει θεωρητικά τουλάχιστον περισσότερες πτυχές πολιτικής παρά τα διαφημιζομενα πρόσωπα που φλέρταραν με το προεδρικό μέγαρο.
Αφορά βασικά την ενσωμάτωση στην κανονικότητα του νομικού καθεστώτος που παρήγαγαν και θα παράγουν τα μνημόνια στην Ελλάδα ,της δικαιοσύνης και ειδικά του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου της χώρας .
Η νέα κανονικότητα νομοτελειακά εκφράζεται από την επικύρωση της εκλογής ενός προσώπου που συμπυκνώνει τις αντιφάσεις της πολιτικής μας ζωής τα χρόνια της δεκάχρονης κρίσης …
Η κυρία Σακελλαροπούλου είχε ενεργή συμμετοχή σε πολιτικές αποφάσεις που καθόρισαν σε πολλά επίπεδα την κανονικότητα της μνημονιακης νομιμότητας . Για ποιο λόγο όμως ήταν ανεπιθύμητη ως πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας για την Νέα Δημοκρατία και κατάλληλη για το προεδρικό Μέγαρο?? . Όσο για τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι απόλυτα κατανοητές .
Η προσαρμογή του στο μνημονιακο καθεστώς και οι ιδεολογικοπολιτικές μεταλλάξεις του αποτυπώνονται και στις επιλογές του για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας που δεν αποτελούν έκπληξη για τους Έλληνες πολίτες…
Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο ιδιαίτερα σημαντικό . Η αντικατάσταση στην προεδρία του συμβουλίου επικρατείας της κυρίας Σακελλαροπούλου από ένα άλλο πρόσωπο που θα διευκολύνει Κυβερνητικές επιλογές στο μέλλον ,την διαχείριση κρίσεων στα εθνικά θέματα , στην οικονομία, στην κοινωνία ….
Είναι πλέον σαφές ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του τέταρτου μνημονίου έχει περάσει στα συστημικα κόμματα του μνημονιακου τόξου ,νομικά θωρακισμένο, πολιτικά μετέωρο..