Όταν άλλοι διανοουμένοι λουφάζουν και απολαμβάνουν τα όποια προνόμια τους ο 94 ποιητής ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ δεν το βάζει κάτω .Θέτει την διάθεση του στους Οικολόγους για να ενισχύσει με το κύρος του το ψηφοδέλτιο τους στις εκλογές. Γράφει επιστολή στον πρωθυπουργό Σαμαρά, και διατυπώνει γνώμη και άποψη όταν το καλούν τα τηλεοπτικά μέσα.Δεν διστάζει να ασκήσει κριτική στην Γερμανική πολιτική ελίτ που εκφράζει το επιθετικό Γερμανικό κεφάλαιο όπου κυριαρχεί στην Ευρώπη.
Την Γερμανία που¨ “είναι ένας γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού” όπως είχε δηλώσει όταν ήταν υπουργός εξωτερικών ο πληθωρικός Θόδωρος Πάγκαλος.
Την Γερμανία που δεν δίστασε να διαμελίσει την Γιουγκοσλαβία αναγνωρίζοντας την Σλοβενία και την Κροατία και να φουντώσει τον εμφύλιο πόλεμο, θυμίζοντας το ναζιστικό της παρελθόν που αιματοκύλησε την Ευρώπη.
Η Γερμανία σήμερα έχει εγκλωβίσει την Ελλάδα στο ευρώ και της έχει αφαιρέσει το δικαίωμα να ασκήσει οικονομική πολιτική με υποτίμηση, για να κάνει τα Ελληνικά προϊόντα ανταγωνιστικά.Επιπλέον κάλεσε το Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα όπου άσκησε μια πολιτική καρμπόν όπως στις χώρες της Λατινικής Αμερικής που έχουν διαφορετικές οικονομίες.Πιέζει την χώρα μας και όχι μόνο να ασκήσει εις το διηνεκές προγράμματα λιτότητας αδιαφορώντας για τις κοινωνικές συνέπειες. Η εθνική μας ανεξαρτησία πήγε περίπατο στο λάκκο των λεόντων, {Ευρωπαϊκή οικονομική ελίτ}.
Λέει μεταξύ άλλων σε συνέντευξη του στο “ΕΘΝΟΣ” ο χαλκέντερος Νάνος Βαλαωρίτης.
«.Εμείς έχουμε τα χέρια μας δεμένα απ’ το ευρώ, αλλά μπορούμε να διατηρήσουμε τη διαύγειά μας και να κάνουμε πολεμική κριτική στην ευρωπαϊκή οικονομική ελίτ με επικεφαλής τη Γερμανία. Να εξακολουθήσουμε να ζητάμε τις αποζημιώσεις πολέμου, την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου κατοχής, να τους υπενθυμίζουμε, όπως κάνουν οι Εβραίοι με το ολοκαύτωμά τους, το δικό μας με τις σφαγές και καταστροφές εκατοντάδων χωριών και χιλιάδων ανθρώπων. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί για όσα μας οφείλουν. Είδατε πόσοι λίγοι Γερμανοί ήρθαν φέτος στην Ελλάδα; Ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Πάνε οι ψευτοφιλίες των μεταπολεμικών χρόνων, και οι κούφιες μετάνοιες. Δεν έχουμε δει ούτε ένα ευρώ απ’ αυτούς.
Τα δάνεια δεν είναι αποζημιώσεις, τα μνημόνια λιτότητας είναι ληστρικά γιατί όλα τα χρήματα του ελληνικού Δημοσίου πάνε στους δανειστές, με επιτόκια δηλαδή στους Γερμανούς. Δεν θ’ αργήσει μια κοινωνική έκρηξη, αν εξακολουθήσει αυτή η παράφρονη εκδικητική πολιτική. Αν σταματήσουμε την αντεπίθεση σ’ αυτόν τον πόλεμο εντυπώσεων και μάλιστα κραυγάζοντας πιο δυνατά, κανένας δεν θα μας ακούσει. Επειδή από μας δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα, πρέπει να χτυπήσουμε στο κέντρο στη φωλιά τους».
Αδικο έχει; Μια σωστή κι αξιοσέβαστη διακρατική πολιτική είναι αυτή του “δούναι και λαβείν”, δηλαδή της υπεράσπισης των συμφερόντων της κάθε χώρας με αμοιβαία ανταλλάγματα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η χώρα μας μόνο δίνει. Και πάντα χάνει σε διπλωματικό επίπεδο. Ποτέ δεν παίρνει τίποτε. Καταντήσαμε άθυρμα των εκάστοτε Μεγάλων, εμφορούμενοι από το σύνδρομο της κατωτερότητας και της ηττοπάθειας.”
Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
