Για τις 13/12/2016 και ώρα 9.30 ώρα Λουξεμβούργου, ορίστηκε παρά του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, να διεξαχθεί σε Δεύτερο Βαθμό , η υπόθεση για την καθιέρωση της Αρχής της Κατάστασης Ανάγκης, στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία.
Η άνω Δίκη έγινε γνωστή ως η Δίκη της Σεισάχθειας. ( Αλέξιος Αναγνωστάκης κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής)
Η υπόθεση, λόγω μείζονος σημασίας, παραπέμφθηκε ενώπιον του Τμήματος Μείζονος Σύνθεσης του Δικαστηρίου.
Τη σύνθεση του άνω Τμήματος, που θα δικάσει την υπόθεση, θα αποτελούν οι παρακάτω δικαστές:
K. Lenaerts, A. Tizzano, R. Silva de Lapuerta, M. Ilesic, L. Bay Larsen, S. Rodin, D. Svaby, A. Prechal, M. Berger, A. Rosas, E. Regan, E. Juhasz, M. Vilaras, A. Borg Barthet, K. Λυκούργος ( Εισηγητής Δικαστής S. Rodin,Γενικός Εισαγγελέας P. Mengozzi).
Η γλώσσα των αγορεύσεων της ακροαματικής διαδικασίας θα είναι η γαλλική, μετά από αίτημα της προσφεύγουσας πλευράς , που έκανε δεκτό ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου.
2. Προς υποστήριξη της Αναίρεσης, προβάλλονται κατ’ αρχήν οι πλημμέλειες κατά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου Διαδικασία.
Κατά δεύτερον, η παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου από το Γενικό Δικαστήριο, η κακή ερμηνεία και εφαρμογή των Συνθηκών και του Ευρωπαϊκού Νόμου.
Συγκεκριμένα , δια των Γραπτών Υπομνημάτων της, η προσφεύγουσα πλευρά , μεταξύ των άλλων, σημειώνει πως:
“-Το άρθρο 136 ΣΛΕΕ, όπως τροποποιήθηκε δια της Απόφασης 2011/199/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 25ης Μαρτίου 2011, σχετικά με μηχανισμό σταθερότητας για τα κράτη-μέλη με νόμισμα το ευρώ, προβλέπει τα εξής:
“Τα κράτη-μέλη με νόμισμα το ευρώ, μπορούν να θεσπίσουν μηχανισμό σταθερότητας, ο οποίος θα ενεργοποιείται εφόσον κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλίζεται η σταθερότητα της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Η παροχή τυχόν απαιτούμενης χρηματοοικονομικής συνδρομής δυνάμει του μηχανισμού θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους”.
Όρος ενεργοποίησης του μηχανισμού, που θα συμφωνήσουν τα κράτη-μέλη μπορεί να είναι και η θέση κράτους-μέλους σε καθεστώς “κατάστασης ανάγκης”, όπου η εξυπηρέτηση του απεχθούς χρέους θα απειλεί, την οικονομική και πολιτική υπόσταση του άνω κράτους.
Άλλως, η τέτοια χρηματοοικονομική συνδρομή, θα μπορούσε να είναι και η μη καταβολή του δημιουργηθέντος απεχθούς χρέους προς τα λοιπά κράτη-μέλη ή και την Ένωση.
Η Επιτροπή έχει συγκεκριμένη δοτή αρμοδιότητα και ευχέρεια για Πρόταση προς θέσπιση τέτοιου μηχανισμού, δυνάμει του άρθρου 352 ΣΛΕΕ, ως απαραίτητη δράση προς επίτευξη των στόχων των Συνθηκών, περί σταθερότητας στη ζώνη του ευρώ.
-Επίσης τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν μπορεί να είναι είτε νομικού περιεχομένου (έκδοση νομικής Πράξης της Ένωσης) είτε πολιτικού περιεχομένου ( παραπομπή του θέματος στα πολιτικά όργανα της Ένωσης προς συμφωνία ή απόφαση- Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Επιτροπή, Συμβούλιο Αρχηγών κλπ).
-Η αντίδικος Ευρωπαική Επιτροπή, κατά την άνω απορριπτική της κρίση, ούτε εξέτασε, ούτε αποφάνθηκε ειδικά και εμπεριστατωμένα, ως όφειλε, γιατί τα επικαλούμενα άρθρα (119-144 ΣΛΕΕ) δεν βρίσκουν εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.
Δεν παρέθεσε καμία αιτιολογία της απόρριψης αυτών.
Η απλή παράθεση της φρασεολογίας των οικείων άρθρων της ΣΛΕΕ, ΔΕΝ συνιστά από μόνη της ικανή αιτιολογία απόρριψης χωρίς τα ιδιαίτερα περιστατικά, συλλογισμούς, επιχειρήματα, νομικό πλαίσιο και παραμέτρους που αποκλείουν την εφαρμογή των άνω Διατάξεων, στην προκειμένη υπόθεση.”
Ο Προσφεύγων, (Αλέξης Αναγνωστάκης) μετά του Δικηγόρου Αθηνών, ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ είχε προσφύγει, ΚΑΤΑ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γιατί, την 6-9-2012, είχε απορρίψει Αίτηση, αντιπροσωπείας Ευρωπαίων Πολιτών, για καταχώρηση στα Βιβλία, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για έκδοση Νομικής Πράξης που θα καθιέρωνε στην Ευρώπη, την Αρχή “ της κατάστασης ανάγκης”.
Κατ’ αυτήν την Αρχή, όσες φορές η εξυπηρέτηση του ΑΠΕΧΘΟΥΣ χρέους, απειλεί, την Οικονομική και Πολιτική υπόσταση ενός Κράτους-Μέλους, η άρνηση εξυπηρέτησής του, είναι αναγκαία και δικαιολογημένη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώπιον του ακροατηρίου, αρχικά ισχυρίστηκε, πως, είναι αναρμόδια, για να καταχωρήσει και να διαβιβάσει στο Συμβούλιο, τέτοια Πρόταση.
Δεν αρνήθηκε δηλαδή, την επιβολή της “ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ” ως Αρχής, που, πρέπει να καθιερωθεί. Αρκέστηκε να παραθέσει, πως, δεν έχει αρμοδιότητα.
Εντύπωση προκάλεσε πως, δεν προσδιόρισε ταυτόχρονα και ποιό όργανο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι αρμόδιο. (Τακτική Πόντιου Πιλάτου).
Η ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΣΑ πλευρά, (Αλέξης και Ανδρέας Αναγνωστάκης) κατά την αγόρευση, προσδιόρισαν κατ’ αρχήν, την έννοια τους απεχθούς χρέους.
Απεχθή χρέη είναι εκείνα, που συνάφτηκαν και διογκώνονται, χωρίς να εξυπηρετούν τα Εθνικά συμφέροντα. Και πολλές φορές, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν στον προορισμό τους.
Παραδείγματος χάρη, η αγορά, άχρηστων Πολεμικών Εξοπλισμών!.
Τέτοια χρέη είναι επίσης, αυτά, που συνήφθηκαν για προμήθειες, ΠΕΡΑΝ των νομίμων ορίων. Για ανήθικες ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙΣ και ΕΚΔΟΥΛΕΥΣΕΙΣ.
Οι λεγόμενες μίζες, που έχουν καθιερωθεί σε κάθε είδους Κρατικές Συναλλαγές.
Εφερε παράδειγμα, πως, στην Ελλάδα, υπάρχουν περιπτώσεις, που, οι συνάψαντες τέτοια χρέη, Εκπρόσωποι του Κράτους, είναι στις Φυλακές και εκτίουν κακουργηματικές ποινές. Και το ΧΡΕΟΣ, απαιτείται από τους στήσαντες τις μίζες ανειστές, ως ΕΘΝΙΚΟ!
Απεχθή χρέη είναι αυτά, που, φορτώνονται, με δόλιες επιβαρύνσεις και γίνονται ΑΕΝΑΑ.
Δηλαδή αυτά, που, συνάπτονται για τόκους κ.λ.π.και γίνονται ΑΙΩΝΙΑ.
Τέτοια χρέη είναι επίσης αυτά, που συνάπτουν οι Δανειστές, για να χρησιμοποιούνται, ως μοχλός επιβολής Πολιτικών, που, αντιβαίνουν στην Εθνική Κυριαρχία και στην Δημοκρατική Διακυβέρνηση των χωρών – μελών της Ενωσης.
Ανέπτυξαν, την έννοια της απειλής της οικονομικής και πολιτικής υπόστασης του Κράτους-Μέλους.
Απειλή θεωρούν, την Οικονομική κατάρρευση του κράτους και την διάλυσή του, πολιτικά.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι πολίτες, φτωχοποιούνται και φτάνουν ακόμη και στην αυτοκτονία.
Ακυρώνεται η Παιδεία, η Ασφάλεια, η Υγεία, η Κοινωνική Πρόνοια.
Υποχωρεί η Εθνική Κυριαρχία.
Κάμπτεται το Δημοκρατικό ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ.
Παρατήρησαν, πως, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, αρνηθείσα Αρμοδιότητα επί της Αρχής της “κατάστασης ανάγκης” παραχωρεί ΕΡΓΟ και ΕΞΟΥΣΙΑ στους Δανειστές.
Να καθορίζουν αυτοί, με απειλές και εκβιασμούς τα έσοδα και τις δαπάνες του Κράτους.
Να καθορίζουν ακόμη και τους Μισθούς, τις Συντάξεις κ.λ.π.
Χαρακτήρισαν αυτά τα χρέη, ΤΟΞΙΚΑ. Που αυξάνουν το δημοσιονομικό έλλειμα, αποσυντονίζουν την Δημοσιονομική πειθαρχία και διαταράσσουν, την εύρυθμη Λειτουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.
Για όλα αυτά, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, είναι υποχρεωμένη να καταχωρεί και να υποβάλλει Προτάσεις στο Συμβούλιο, για έκδοση Νομικών ΠΡΑΞΕΩΝ.
Αποτελούν δηλαδή την αρμοδιότητά της, την οποία κατά εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών Διατάξεων, απεκδύεται.
Επικαλέστηκαν επίσης, την υποχρέωση της αλληλεγγύης, που καθιερώνουν τα Αρθρα 122 και 222 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Αυτή, που, μεταξύ των άλλων, επιβάλλει να προωθηθεί ως κοινός στόχος, η απάλειψη των επαχθών χρεών, ύστερα από λογιστικό και αξιοκρατικό έλεγχο, διεθνώς αποδεκτό.
Επίσης επιβάλλει η Αρχή αυτή, την αναγνώριση και την διαφύλαξη της Ισότητας και της Οικονομικής συμμετρίας μεταξύ των κρατών και μεταξύ των πολιτών, των Κρατών – Μελών.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ, κατά την προσφεύγουσα πλευρά, παρέλειψε μεταξύ των άλλων, να εφαρμόσει την Συνθήκη του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, που, δημιούργησε κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, (ΕΠΠΑ) με στόχους, μεταξύ των άλλων:
Tην διαφύλαξη των Αξιών της Ευρώπης.
Την εδραίωση του Κράτους Δικαίου.
Το απαραβίαστο των Ατομικών δικαιωμάτων.
Την προώθηση της ΑΕΙΦΟΡΟΥ Ανάπτυξης.
Την αντιμετώπιση της Φτώχειας ακόμη και στις μή ανεπτυγμένες χώρες. Πολύ περισσότερο στην Ευρώπη.
Τα απεχθή, ειδεχθή και επαχθή χρέη, τονίστηκε ιδιαίτερα, δημιουργούν ΦΤΩΧΕΙΑ. Εθνική και ατομική ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.
ΤΕΛΟΣ, κάλεσαν το Γενικό Δικαστήριο:
N’ ακυρώσει την απορριπτική απόφαση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Να παραγγείλει την καταχώρηση της Πρωτοβουλίας.
Και να προβεί στα λοιπά νόμιμα.
Την 5-5-52015, συνεδρίασε στην ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ Συνεδριάσεων, (GRANDE SALLE), στο Λουξεμβούργο, το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής ’Ενωσης που υπέβαλε πλήθος Ερωτήσεων και διευκρινίσεων, στα Διάδικα Μέρη.
Επιφυλλάχτηκε ν’ αποφασίζει.
Κατά τις απόψεις του Δικαστικού Περιβάλλοντος, τέτοιες αποφάσεις, εκδίδονται εντός ΤΡΙΜΗΝΟΥ περίπου, από της Συζήτησης.
Σε λίγες ημέρες, και πιο συγκεκριμένα στις 13/12/2016 και ώρα 9.30 ώρα Λουξεμβούργου, θα έχουμε τη συνέχεια της Δίκης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο, πλέον σε Δεύτερο Βαθμό. Η Δίκη που έγινε γνωστή ως η Δίκη της Σεισάχθειας.