Η Νέα Δημοκρατία εν μέσω πανδημίας παίζει μόνη της. Ούτε συγκεντρώσεις καλά – καλά δε γίνονταν επί μήνες… Όμως το πιο ανησυχητικό είναι η πολιτική ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά ζητήματα να λύσει και δυστυχώς για τη χώρα, εξαιτίας των συνθηκών που διαμόρφωσε η πανδημία, ο τόσο αναγκαίος διάλογος στο εσωτερικό του κόμματος δεν διεξάγεται όπως θα έπρεπε.
Οι προγραμματισμένες διαδικασίες αναβλήθηκαν, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε μπόρεσε να επεξεργαστεί θέσεις, ούτε να προχωρήσει στην αναγκαία αυτοκριτική για την περίοδο διακυβέρνησής του. Το αποτέλεσμα; Η άσκηση της αντιπολίτευσης να μπάζει από παντού με στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εκφράζουν πολλές φορές διαφορετικές θέσεις για το ίδιο θέμα.
Στο ίδιο πλαίσιο μίας αδιέξοδης εσωστρέφειας, βλέπουμε μία ιδιότυπη πολυδιάσπαση εντός του κόμματος. Φραξιές και ομάδες προσπαθούν, δημιουργούν μικρούς πόλους εξουσίας που μοιράζουν το κόμμα σα φέουδο και συγκρούονται μεταξύ τους για την ισχύ της επόμενης μέρας.
Προφανώς, μέσα σε ένα τέτοιο προβληματικό πλαίσιο, ο αποδιοπομπαίος τραγος των “πετσοταϊσμένων” μέσων ενημέρωσης είναι χρησιμος. Κρύβει ένα μεγάλο δύσκολο προβλημα στο εσωτερικό του κόμματος πίσω από μία εύκολη βολική αλήθεια περί της προβληματικής λειτουργίας των ΜΜΕ.
Οι συνέπειες όλων αυτών ειναι μία κυβέρνηση που ενώ έχει αποτύχει πολλαπλώς στη διαχείριση της κρίσης της πανδημίας, να καταφέρνει να διατηρεί, ακόμη και να μεγαλώνει τη διαφορά από το δεύτερο κόμμα.
Αλλά αυτό δεν είναι εις όφελος κανενός, ούτε του κυβερνώντος κόμματος, πόσο μάλλον της χώρας και του λαού.
Με μία φράση;
Η δημοσκοπική διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτυπώνει ποσο καλά κυβερνά η ΝΔ, αλλά πόσο αναποτελεσματική αντιπολίτευση ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Χαρακτηριστική ήταν και η δημόσια τοποθέτηση πριν κάποιους μήνες του δημοσιογράφου αλλά και Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιου Κούλογλου ο οποίος σε άρθρο με τίτλο «Πως τα καταφέραμε πάλι, σύντροφοι;», επισήμαινε πως «πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι το πρόβλημα δεν οφείλεται ούτε στους δημοσκόπους ούτε στα -ναι, συχνά απαράδεκτα- ΜΜΕ» και προσθέτει πως «παρά το 31,5% τον Ιούλιο του 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν έχει διαμορφώσει μια νέα φυσιογνωμία και ένα πρόγραμμα που να εμπνεύσει τους πολίτες».
Ο Ευρωβουλευτής σημειωνε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ βυθίζεται σε μια αυξανόμενη εσωστρέφεια, χωρίς σαφή προσανατολισμό και συσπείρωση, τέτοιων που θα εμπόδιζαν την εμφάνιση ή θα περιόριζαν την εμβέλεια των όποιων παρατράγουδων αλά Κοντονή.
Ο κ. Κούλογλου κατέληξε τονίζοντας οτι «είναι η ηγεσία του κόμματος που πρέπει να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για μια συντεταγμένη πορεία προς τα μπρος. Και ενωτική, καθώς συχνά αβάσιμες καχυποψίες τρέφουν αντιπαλότητες και τον φαύλο κύκλο της εσωστρέφειας. Η ηγεσία πρέπει να αναλύσει που χάθηκε το παιχνίδι με τη διαχείριση της εξουσίας, την έλλειψη προγράμματος καθώς και τα λάθη που συνέβαλαν στη δημιουργία του αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύματος αλλά και στον αργοπορημένο εντοπισμό του» .
Είναι ζήτημα εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η αδυναμία του να ασκήσει αποτελεσματική αντιπολίτευση του οποίου η λύση του αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Διότι, η χώρα χρειάζεται μία αποτελεσματική αντιπολίτευση, ουσιαστική, με στόχευση που θα μπορεί να δίνει πραγματική διέξοδο στους προβληματισμούς των ανθρώπων. Ειδικά σε μία περίοδο τόσο κρίσιμη και ιδιαίτερη όσο αυτή που διανύουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να μεταμορφωθεί στο κόμμα που έχει ανάγκη η χώρα και ο λαός.