Διακινδυνεύοντας κάποιος να εκφέρει γνώμη για τα διεθνή πράγματα, πρέπει να έχει υπ’ όψιν του τρείς παραμέτρους: 1) Παράμετρος: Δεν πρέπει να επηρεαστεί από τις προσωπικές του αντιλήψεις και τοποθετήσεις. 2) δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις εγχώριες ή πέριξ του εγχώριου περιβάλλοντος διεργασίας 3) Πρέπει να επικεντρώσει στα μεγάλα και κυρίαρχα κράτη – έθνη, μια που από αυτά (κατ’ αντανάκλασιν) θα προέλθει η διεθνής μεταβλητότητα του προσεχούς ή του απωτέρου γεωπολιτικού μέλλοντος και χάρτη της υδρογείου! Να τα αναφέρουμε αυτά τα κράτη ή ενώσεις κρατών: Ηνωμένες Πολιτείες Βορ. Αμερικής, Ρωσία ή πρώην Σοβιετική Ένωση, Ευρωπαϊκή Ένωση και Κίνα. Ας διακινδυνέψουμε κάποιες προβλέψεις για κάθε ένα από αυτά: Όσον αφορά τις USA – παρά την επί σειράν επιθετικότητα και πέραν του εθνικού της χώρου – αυτή η επιθετικότητα μοιραία απωθεί αλλά και φθίνει. Το νόμισμα της Dollar διέρχεται συναλλαγματική κρίση, παρά την ανταλλακτικότητα όλων των νομισμάτων με βάση αυτό!
Διεκδικητής της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος, προς το παρόν είναι το ευρώ, το οποίον κιόλας το ‘χει εκτοπίσει από τα κράτη – μέλη της Ευρ. Ένωσης. Και πέραν τούτου, γίνονται στο ευρώ αρκετές συναλλαγματικές εργασίες και πράξεις. Φυσικά η λανθάνουσα κρίση του ευρώ, μπορεί και να το καταστρέψει κατά πολύ! Αυτό όμως δεν δείχνει να είναι της παρούσης.
Όσον αφορά τον γεωπολιτικό περίγυρο της USA, κι εκεί έχουμε αλλαγές: Η ομάδα των έξι ή BRICS. Έχει φέρει ανατροπές όσον αφορά την οικονομική – γεωπολιτική τους εξάρτηση από τον ισχυρό βόρειο γείτονα. Πέραν όλων αυτών, υποβόσκει στο εσωτερικό του μια κρίση και μια γκρίνια, που δεν γνωρίζουμε την εξέλιξή της, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Όσο για την δυναμικότητα των USA στη Μέση Ανατολή, διέρχεται αμφισβήτηση ένεκεν του… μικρομέγαλου της περιοχής δηλαδή του Ισραήλ. Με λίγα λόγια, τα πράγματα δεν βαίνουν ευχάριστα διεθνώς για τους Γιάνκηδες. Ας πάμε τώρα στη πρώην Σοβιετική Αυτοκρατορία, το… μαδημένο λιοντάρι, που η ισχύς του ρεζιλεύτηκε στο Αφγανιστάν και συνεχίζει να ρεζιλεύεται στον πρώην αυτοκρατορικό της περίγυρο (Γεωργία – Καζακστάν – και άλλες). Με αποκορύφωση τις εξελίξεις στον πρώην σιτοβολώνα της και βραχίονα ? προς την Άπω Ανατολή, δηλ. την Ουκρανία.
Οι κατά καιρούς – μετά την διάλυσή της ως Σοβιετική – ηγέτες της, ο ένας χειρότερος από τον άλλο, μέχρι τις μέρες μας! υποπτεύομαι πως αυτό οφείλεται σε πλουτισμό των, άρα και σε … στήσιμο του αυτιού προς τους απέξω. Σε τέτοια περίπτωση, καταλογίζω ευθύνες (για ελλιπή παρακολούθηση των ) στα όργανα του ΚΚΣΕ.. ενδέχεται βεβαίως να σφάλλω.
Όσον αφορά την Ε.Ε. που τη ζουν οι λαοί της στο πετσί τους, τι να πει κανείς; Ότι γίναμε λίγο – πολύ όλοι μας καύσιμος ύλη στις Γερμανικές υψικαμίνους, όπου λιώνουν τα υλικά για τα νέα οπλικά συστήματα των Γερμανών ρεβανσιστών, που δεν αποκλείουν να τολμήσουν ένα τρίτο ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο μακελειό; Ούτως ή άλλως, ο τωρινός «ζωτικός χώρος» της είναι οι χώρες των εταίρων! Το αποκλείετε αγαπητοί μου; Υπάρχουν όμως και κάποια κρατούμενα: Μήπως οι ανισομέρειες, μεταξύ του «σκληρού πυρήνα» οδηγήσουν τελικά στην αποσύνθεση της Ε.Ε.; Εν τοιαύτη περιπτώσει, πάνε οι τωρινές εξαγωγές της χώρας αυτής και το στρίμωγμά της στον καθαρώς γεωγραφικό της χώρο, πράγμα εξίσου επικίνδυνο! Γιατί, για τους ιστορημένους , αυτό ξανάγινε, με τον αποκλεισμό της – εμπορικό και άλλο – εξαιτίας της ήττας των στο 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, με συνέπεια… τον 2ο Παγκόσμιο! Αυτά χοντρικά, σε σχέση με την Γερμανία.
Τώρα όσον αφορά την πρώην Κομμουνιστική Κίνα, πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά, όσον αφορά την περίπτωσή της. Σαφώς ο προσδιορισμός «Κομμουνιστική» ήταν από ετών αδόκιμος, γιατί: επιτέθηκε στο Σοσιαλιστικό Βιετνάμ, πριν καλά – καλά ξεμπερδέψει με την Αμερικάνικη επέμβαση! Επιτέθηκε στην Ινδία κυρίως για ζητήματα αμφισβητούμενων ορίων. Αν και η «ειρηνική συνύπαρξη» είναι θεμελιώδης κανόνας, στο Σοσιαλισμό! Έχει απλωθεί σε όλη τη λεκάνη του Ανατολικού Ειρηνικού, με ανισότιμες εμπορικές σχέσεις με τους λαούς της περιοχής εκείνης. Δείγμα όλων αυτών, ήταν οι εμπρησμοί κινέζικων καταστημάτων και επιχειρήσεων από τοπικούς ανταγωνιστές! Οι εξαγωγές επίσης ενεργειακών επιχειρήσεων στην Βόρεια και Μέση Αφρική – Ανατολή, δείχνουν τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Για να μην πω για άλλες Αφρικάνικες περιοχές, που έχω δια ζώσης ενημέρωση, όταν προ ετών βρέθηκα στην Νοτιοαφρικάνικη πόλη του Γιοχάνεσμπουργκ. Όσον δε αφορά την εσωτερική δημογραφική έκρηξη, κάνει συνεχώς εξαγωγή πληθυσμού, από μορφήν εμπορικών αντιπροσώπων. Το δε βιοτικό επίπεδο είναι τριτοκοσμικής μορφής και ποιότητας. Φυσικά υπάρχουν και οι μεγαλοκαρχαρίες της χώρας, που αρκετοί κάνουν τεράστιες επιδείξεις και σπατάλες! Τα ερωτήματα είναι πολλά και δεν ξέρω αν μπορούν – έτσι εν συντομία να απαντηθούν… Οι επιδόσεις στον στίβο – που έδειξαν σε προγενέστερους «ολυμπιακούς» – δρουν καταλυτικά, όσον αφορά τις ψυχότροπες ουσίες, που προ Μάο έκαναν θραύση, και μια που μιλάμε γι’ αυτόν ο Κομμουνισμός αλά Μάο , περιέχει αρκετά εθνικιστικά στοιχεία, πράγμα που ουδεμίαν σχέσιν έχει με αυτόν που επεξεργάστηκαν οι Ευρωπαίοι Μαρξ Έγκελς και λοιποί… Γι’ αυτό πρέπει να είμεθα άκρως επιφυλακτικοί, όσον αφορά το ύφος. Αυτής της θεωρητικής μορφής…
Πιστεύω πως ο κόσμος του σήμερα δεν θα θυμίζει και πολύ το απώτερο μέλλον.
Αντώνης Χαρχαλάκης