Για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις και να θέτουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Όπως μας υπενθύμισε και ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Κουτσομητόπουλος η ίδια “επιστημονική υπηρεσία” του Γερμανικού Κοινοβουλίου που χαρακτήρισε παράνομο το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης πριν μερικά χρόνια θεωρούσε και το αίτημα της ελληνικής πλευράς για γερμανικές αποζημιώσεις βάσιμο, αμφισβητούσε ότι η γερμανική στάση συνάδει με το διεθνές δίκαιο και πρότεινε η Ελλάδα και Γερμανία να αποταθούν στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη.
Πιο αναλυτικά και στην πιο πρόσφατη περίπτωση, στις 10 Ιουλίου του 2019, σε αντίθεση με τη γερμανική κυβέρνηση η επιστημονική υπηρεσία της Bundestag εξέφρασε την άποψη ότι στη βάση του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ότι τα ελληνικά αιτήματα έχουν παραγραφεί – ούτε στο θέμα των επανορθώσεων και ούτε στο θέμα του κατοχικού δανείου. Το πόρισμα αμφέβαλλε επίσης για το κατά πόσον λόγω υπογραφής της «Συνθήκης δύο συν τέσσερις» το 1990 (γερμανική ενοποίηση) δεν υφίσταται πλέον το ζήτημα των ελληνικών αξιώσεων. Στην έκθεση γινόταν αναφορά ότι δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν συμμετείχε στη σύναψη αυτής της Συνθήκης δεν προκύπτουν για αυτή ούτε υποχρεώσεις, ούτε δικαιώματα. Συνεπώς, ακόμη κι αν το ζήτημα των επανορθώσεων δεν αναφέρεται στη Συνθήκη αυτή, με την οποία οριστικοποιήθηκε το τελικό μεταπολεμικό καθεστώς της Γερμανίας, δεν σημαίνει ότι το θέμα δεν υφίσταται.
Πέραν αυτού η επιστημονική επιτροπή της γερμανικής βουλής επεσήμαινε ότι η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε από τις αξιώσεις της – ούτε με δήλωσή της και ούτε σιωπηρά. Η έκθεση αναφέρει τις κατά καιρούς ρηματικές διακοινώσεις των ελληνικών κυβερνήσεων με τις οποίες καθιστούσαν σαφές ότι το ζήτημα των επανορθώσεων παραμένει ανοιχτό και ότι θα πρέπει να επιλυθεί. Η τελευταία ρηματική διακοίνωση έγινε μόλις πρόσφατα. Μάλιστα, η επιστημονική υπηρεσία της βουλής και προκειμένου να υπάρξει «νομική σαφήνεια» πρότεινε η Γερμανία και η Ελλάδα να αποταθούν στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη. Ένα τέτοιο βήμα προϋπόθετε όμως τη σύμφωνη γνώμη και της Γερμανίας, πράγμα που απόρριψε η γερμανική κυβέρνηση.
Παρά τη θέση της υπηρεσίας, το Γερμανικό Κοινοβούλιο και η Γερμανική κυβέρνηση έμεινε αμετακίνητη στις θέσεις της ότι τέτοια ζήτημα δεν υφίσταται αφού θεωρούν ότι έχει λυθεί κατά το παρελθόν.
Συνεπώς, και στην περίπτωση του Τουρκο-Λιβυκού μνημονίου, είναι μεν μία κίνηση που όμως δε σηματοδοτεί τίποτα το ουσιαστικό.